Logboek 2012/1 (Egypte+Gorcum III)
In tegenstelling tot andere pagina's in dit logboek nu eens niet een oude kaart van een gebied, waar we heen hopen te zeilen, maar eentje van de plek waar we wonen. Het is een detail van de kadastrale minuut van Gorinchem uit 1821. Bij de rode pijl wonen we. Op deze kaart zie je dat de Kalkhaven toen nog niet gedempt was. Dat gebeurde pas in 1870.
Dat ik deze illustratie plaats en niet een stuk zeekaart, betekent niet dat we niet gaan varen. Integendeel! Aan het eind van de periode van de eerste vier maanden van 2012, die deze pagina beslaat, hopen we met onze Dulce Egypte uit te zijn geraakt en ergens op Cyprus of Turkije te liggen. Tegen die tijd willen we weer even naar Nederland in verband met de verwachte blijde gebeurtenissen bij twee dochters, Tessa en Floor.
Gorinchem (84)
Zondag 01-01-2012, Nieuwjaarsdag
(Beknopt verslag)
Ochtend:
Ans & Tom → 04.00 uur naar bed na uitbundig vrolijke jaarwisseling bij Wiger & Arina.
Ans & Tom → 11.00 uur uit bed
Ans & Tom → beetje brak
Ans → hoofdpijn
Tom → dom hoofd
Ans & Tom ↓ doen niet veel
Ans & Tom ♥
Middag:
Tom → uur in bad
Ans → met Tessa naar haar moeder
Tom → schrijft klein beetje. Stand: 69.600 woorden over 158 bladzijden
Ans → met Tessa terug
Kate → met Liam en Caelan op bezoek
Barbara → met Michel, Jordin, Nikta en Esri op bezoek
Jeffrey → komt ook langs
Huis → vol
Ans & Tom ♥
Gorinchem (85)
Maandag 02-01-2012
Gisteravond per SMS een nieuwjaarsgroet uit Suez van onze vriend Karkar, de havenboy. Groet teruggestuurd. Als alles goed loopt zien we hem ongeveer eind maart terug, na bijna een jaar.
Vandaag een mooie zonnige dag met een nijdige wind uit het zuidwesten. Vanmorgen ruimen we als eerste de beide kerstboompjes op en het lichtjeslint in de serre. Later zien we een mast in de sluis, er schuift een zeiljacht naar binnen. Het is de Fleur met als thuishaven Gorinchem, die al eerder bij het voorzieningengebouw in de Lingehaven lag. Kennelijk weg geweest met de feestdagen, of de boot uit vrees voor uitwassen even voor de jaarwisseling op een veiliger plekje gelegd? De schipper is alleen aan boord en schuift de boot netjes terug op zijn ligplaats in het kommetje aan stuurboord (foto hierboven). Oef! Mijn handen jeuken als ik zoiets zie.
Aan het werk gegaan. Aardig opgeschoten. 's Middags een halve wallenloop gemaakt. Zon en wind over de rivier bij de kanonnen op het bolwerk van molen "De Hoop" (zie foto hier). Stand eind van de middag: 70.400 woorden over 160 bladzijden. Terug naar boven
Gorinchem (86)
Dinsdag 03-01-2012
Gisteravond twee retourvluchten naar/van Hurghada geboekt. Op 19 januari en op 15 maart. Niet naar Amsterdam maar naar Düsseldorf want iemand had ons verteld dat je dan een directe vlucht hebt en niet in Caïro hoeft over te stappen. Dat blijkt te kloppen. Op de 19e deze maand zullen Wiger & Arina ons uit Düsseldorf halen. Dat is buitengewoon geschikt van ze. En op 15 maart vliegen we nog een keer vanaf Düsseldorf rechtstreeks terug naar Hurghada, hopelijk voor de laatste keer.
Vannacht is het stil buiten maar in de loop van de ochtend steekt er een harde zuidwestenwind op, gepaard met veel striemende regen. Hondenweer. Het KNMI geeft zelfs een alarm af voor extreem weer in de noordelijke provincies. Tegelijk is het met 11o Celsius aan de warme kant. Er is nauwelijks een mens op straat maar Ans trotseert het barre weer en gaat met het autootje bij haar moeder en op de Weverstraat langs. Ze zal ook boodschappen doen in het Piazza Center. Ik blijf vandaag lekker achter de geraniums, pardon, de orchideeën (foto hierboven) met klassieke muziek op de radio. Na enig noodzakelijk getalm raak ik aan het werk. Op dreef, zelfs.
Om vijf uur is het donker. Ans komt terug met haar dochter Barbara en haar drie kinderen. Die komen hier eten omdat echtgenoot Michel vanavond moet werken. Ja, waarom niet? Stand eind van de middag: 71.500 woorden over 162 bladzijden. Toch ben ik niet helemaal gerust; op een of andere manier lijkt de vaart uit het verhaal. Daar moet ik eens goed over peinzen. Terug naar boven
Gorinchem (87)
Woensdag 04-01-2012
De maandelijkse update van de gemiddelde wereldtemperatuur in de lagere troposfeer is er al. Geen problemen met een gebroken datakabel dit keer. Met + 0,13o Celsius wijkt hij nauwelijks af van de waarden in oktober en november. Of de huidige, zeer zachte winter op het noordelijk halfrond daar mede voor verantwoordelijk is, weet ik niet. Er zijn ook berichten over recordhoge zomertemperaturen in Australië.
Het is vandaag een stuk rustiger dan gisteren. Ik zet me aan de arbeid en Ans gaat bij haar moeder langs. Na een paar uur komt ze met een zorgelijk gezicht terug. Haar moeder ligt in bed, ze geeft over en ze heeft koorts. Straks komt de dokter kijken. De vraag is natuurlijk of we aanstaande zondag wel naar Egypte kunnen. 's Middags belt de dokter: moeder heeft griep. Dat is niet volledig geruststellend bij iemand die in de negentig is. Ans gaat nog eens in het verzorgingshuis langs en keert kort na vijf uur terug. Haar moeder is helder en goed aanspreekbaar maar ze heeft geen trek in voedsel. Afwachten dus.
Ondertussen loop ik langs Rijk voor het zetten van wat handtekeningen voor de bankrekening die hij geopend heeft voor de Stichting Poëzieroute Gorinchem. Vanzelfsprekend schenkt hij ook een kopje thee. Vanavond komt mijn oudste zoon Rommert bij ons eten, morgen ga ik in Amsterdam bij Floor langs. Van Bas hebben we al tijden niets gehoord. Stand van boek: 73.100 woorden over 165 bladzijden. Terug naar boven
Gorinchem (88)
Donderdag 05-01-2012
Een fijne avond met Rommert, gister. Het gaat goed met hem. Over een jaar verwacht hij klaar te zijn met zijn masterstudie, met zijn bedrijfje ThinkBright gaat het goed en hij ontwikkelt zich nog steeds als singer/songwriter.
We praten heel wat af (foto hier).
Vannacht en vandaag storm langs de kust, NW windkracht 9 met felle regen-, hagel- en onweersbuien. Het KNMI gaf een weeralarm voor de noordelijke provincies, waar zich windstoten van boven 100 km/uur kunnen voordoen. De wind stuwt de Waddenzee omhoog tegen de kust, zodat al het overtollige regenwater niet geloosd kan worden. Op een paar plaatsen in Groningen lijkt de situatie kritiek, men zet polders onder water om het water kwijt te raken. Kades in Dordrecht, Vlaardingen en Maassluis dreigen onder water te lopen.
Ans gaat vanmorgen bij haar moeder kijken en ik stap in de auto om naar Floor in Amsterdam te rijden. Even gezellig op de koffie bij haar en kleinzoon Thijs. Onderweg heb ik behoorlijk last van de harde wind in het kleine autootje, maar het gaat beter als ik op de A2 ben. Recht in de wind.
Uiterst goed gehumeurd, die Thijs! Hij is nu ruim 20 maanden, loopt nu goed en begint te praten, maar haast heeft hij er niet mee. Heel graag geeft hij kusjes aan opa. het houten circustreintje dat ik had meegebracht, viel in de smaak. Met Floor gaat het ook goed, ze is nu 18 weken zwanger en ziet er blakend uit met een mooi buikje. Volgende week krijgt ze het echo-onderzoek, waarop haar baby tot in details te zien zal zijn. Met zijn drieën drinken we koffie op een hoekje bij haar en lopen met Thijs aan het handje (foto hierboven) naar de winkels in de 1e Constantijn Huygensstraat.
Tegen één uur ben ik weer in Gorcum. Ans is er al en meldt dat haar moeder veel beter is. Gelukkig! Dan kunnen we a.s. zondag gewoon naar Egypte vliegen. Daar is overigens tegen de verwachting in de doodstraf (door ophanging) geëist tegen ex-dictator Mubarak. “Het is meer dan de meeste mensen hadden gedacht. Nog altijd zijn immers veel van zijn generaals aan de macht. Kennelijk is de huidige legerleiding dus toch bereid hem op te offeren.”, schrijft de NRC-correspondent. Dezelfde eis werd gesteld voor de twee zonen van Mubarak (wegens corruptie), zijn veiligheidschef en zes politiecommandanten.
Na een middagdutje ga ik aan het werk. Om 16.00 uur belt Bas op. Zeker een aansporing van zijn broer gehad. "Gelukkig Nieuwjaar, pap!" "Gelukkig Nieuwjaar, jongen" Enfin, hij was het helemaal vergeten, griepje gehad, en zo. Toch ben ik gewoon heel erg blij dat hij belt. Hoe het ermee gaat? Hij heeft zich schriftelijk aangemeld bij een aantal conservatoria, in New York, Parijs, Berlijn en Den Haag. Ook in Londen wil hij zich aanmelden. Nu wacht hij op bericht over de verdere toelatingsprocedures, inclusief in te sturen composities. Vorige maand heeft hij zijn compositie voor harp ingezonden naar een wedstrijd van het Dutch Harp Festival; in februari hoort hij de uitslag. "The reward is the chance to have your work performed by renown harpists during the upcoming Dutch Harp Festival, as well as a shot at three prizes of up to € 2 000, publication of the piece and many performances on important festivals and stages", staat op de website van het festival. Tja, wat zou het leuk voor hem zijn als hij in de prijzen valt! Dat kan hij wel gebruiken, want verder is hij nog steeds postbesteller maar daar krijgt hij onderhand genoeg van. Hij zoekt iets anders, bij voorkeur nachtwerk, dat verdient beter en bovendien hoeft hij dan niet zo vroeg uit bed. Wie weet toevallig iets in Utrecht?
In de loop van de middag neemt de stormachtige wind langzaam af. Stand van mijn boek: 73.700 woorden over 167 bladzijden. Ik moet aan hoofdstuk 15 beginnen. Terug naar boven
Gorinchem (89)
Vrijdag 06-01-2012
Gister aan het eind van de middag wakkerde de wind weer aan tot een noordwesterstorm Bf 8 - 9 aan de kust. Verschillende penibele situaties met doorweekte dijken in Groningen en Friesland, omdat er niet gespuid kan worden naar de Waddenzee. Hier is er ook versterkte dijkbewaking langs de Boven-Merwede, dus westelijk van Gorcum. Af en toe horen we vannacht wat onweerklappen maar vaak is dat niet. Vanmorgen gaat Ans in alle vroegte met Kate en haar kinderen mee naar het ErasmusMC-Sophia in Rotterdam, waar ze de port-a-cath van Liam zullen verwijderen. Nu hij genezen is van zijn leukemie is die niet meer nodig. Het is natuurlijk dieptragisch dat hij dat ellendige sliktrauma met de ernstige hersenanoxie kreeg; anders zou het ongelukkig joch nu volledig genezen zijn geweest. De problemen met hoogwater zijn vandaag nog niet voorbij. In Limburg bereidt men zich voor op problemen met de Maas. Op de grote rivieren wordt maandag de hoogste waterstand verwacht. Het waterpeil in de Rijn bij Lobith stijgt vermoedelijk ook maandag naar het hoogste punt. De peilstokken geven dan naar verwachting veertien meter boven NAP aan. Dat is nog ruim een meter lager dan de hoogste stand van vorig jaar.
Weer opwinding over de pensioenen. Volgens Klaas Knot van DNB moeten 125 pensioenfondsen de pensioenen in 2013 gaan afstempelen. Tegelijk versoepelt DNB de rekenregels voor de dekkingsgraad. Die valt daardoor hoger uit. Peter Borgdorff, de directeur van ons pensioenfonds PFZW, schrijft vandaag op zijn weblog: "En dat kan, zo verwacht ik, net genoeg zijn om geen harde maatregelen te moeten nemen. Ik verwacht dus dat de pensioenen bij PFZW niet omlaag hoeven". Maar dat weet hij niet zeker. Op 19 januari wel, schrijft hij.
Vanmorgen is de eerste vergadering van het bestuur van de Stichting Poëzieroute Gorinchem in het Antiquariaat Gorinchem (foto hierboven). De stichting streeft naar een route langs 35 gedichten door de binnenstad van Gorcum. Eentje komt er op ons huis, een dichtfragment van de dichter Jozef Eijckmans, die hier in de stad geboren is. Het is niet de bedoeling dat het bestuur veel doet; wij zijn alleen maar het bestuurlijk vehikel voor een rechtspersoon met een bankrekening, de daadwerkelijke uitvoering ligt bij een werkgroep die wordt gevormd door Bert, Liesbet en Rijk. Als ik langs de haven terugloop gluurt er een aarzelend zonnetje tussen de flardige wolken door.
Thuis ga ik aan het werk. Heel veel uiterst nuttig uitzoekwerk, maar ook schrijven, al is het moeilijk om in het nieuwe hoofdstuk van start te geraken. Het lukt uiteindelijk wel. Ik weet alleen niet of het goed is. Stand: 74.800 woorden over 169 bladzijden. Ans is nog niet thuis als ik afsluit om even langs Heukelum te rijden. Man van vaste gewoontes, nietwaar? Kwart over zes terug. Ans is er inmiddels. Het wegnemen van de port-a-cath, een simpele dagingreep, kost in Rotterdam een hele dag. Academisch ziekenhuis. Het is ook niet zo dat nu de hele cytostaticakuur bij Liam is gestopt, anders dan we dachten. Die stopt over een maand, in februari. Vanavond komen Wiger & Arina op het eten. Terug naar boven
Gorinchem (90)
Zaterdag 07-01-2012
Gezellige avond met Wiger & Arina. Ans had heerlijk gekookt: vissoep en een lekkere pastaschotel. Aantal passages uit mijn boek voorgelezen. Viel geloof ik wel in goede aarde.
Vanmorgen beetje uitgeslapen. Alvast wat spullen bijeen gezocht die morgen mee moeten naar Egypte. Ans nog even bij haar moeder langs; die zag er redelijk goed uit. 'Ga de komende tien dagen nog maar niet dood', zegt ze tegen haar moeder. In de stad haal ik wat zaken die mee moeten: 3 magere rookworsten, 3 zakjes dropjes zonder suiker en een doosje Lapsang Souchong theezakjes. Ik schrijf nog wat. Stand: 75.100 woorden over 170 bladzijden. Bij Sembach kijk ik eens naar de 24-uursprognose. Boven de Alpen en het oostelijk Middellandse Zeebekken hebben we kans op turbulentie (zie hierboven). Het weer in Holland zal overigens wat stabieler gaan worden, als het hogedrukgebied, dat je bij noordoostelijk van de Azoren ziet, naar het continent opschuift. Of na al het ongewoon zachte weer dan eindelijk de winter gaat beginnen, staat niet vast.
Ans is nog even met haar jongste dochter Tessa de stad in. Ik zet de 170 bladzijden van mijn manuscript op een harde schijf, die ik hier laat. Ik hoop dat er straks tijd en inspiratie is om, naast de werkzaamheden aan boord, verder te schrijven. Daarvoor pak ik wat materiaal bij elkaar dat ik erbij nodig kan hebben. Morgen brengt schoonzoon Michel ons naar Schiphol. Om drie uur vertrekken we naar Caïro. Terug naar boven
Hurghada (66)
Zondag 08-01-2012
Op Schiphol slaan we oude kaas, vleeswaren, tijdschriften en twee boeken in. Welke? 'Vladimir Poetin. Het Koningsdrama' van Peter d'Hamecourt (Conserve, 2011) en 'Hoed u voor mensen die iets zeker weten', de memoires van Jan Terlouw (Lemniscaat, 2011) Prima boeken maar niet het soort of type dat me van mijn eigen boek zal afleiden. De vlucht van Egypt Air met een volle Airbus 321 vertrekt exact op tijd. Vliegtijd 4,10 uur. Zoals verwacht turbulentie boven de Alpen. Over een lichtbesneeuwde Balkan komt een volle maan op. Ook turbulentie boven de depressie die in de buurt van Kreta zit. Om 20.10 uur - Egyptische tijd is een uur later dan bij ons - landen we in Caïro. Hier zouden we volgens ons vluchtschema acht uur moeten wachten op de vlucht naar Hurghada. We staan het bord met vluchten te bestuderen. Een behulpzaam mannetje komt op ons toe. "What is your problem, sir?" (Hij spreekt uiteraard alleen mij aan) Ik vraag of er niet eerdere vluchten naar Hurghada zijn en hij wenkt ons hem te volgen. In geweldige haast regelt hij dat we over een uur al kunnen vliegen, dat we toeristenvisa hebben en de douane zonder problemen passeren, uiteraard voor een geringe fooi (€ 7,50) We maken de vlucht in een klein vliegtuig dat ik niet ken, een Embraer 170, een Braziliaans vliegtuig voor 70 passagiers. Zit ook vol.
Om 22.50 uur (Egyptische tijd) landen we in Hurghada. Zelfs onze koffer is er! Alle lof voor Egypt Air. Taxichauffeurs dringen zich zoals gewoonlijk op. We kiezen er een voor 70 Egyptische pond, die ons met hoge snelheid naar de marina vervoert. Op Sheraton Road, het uitgaanscentrum, is het onverwacht behoorlijk druk met toeristen. In de haven ook. Het toerisme in Egypte zou volgens de reisbranche met 30% zijn teruggelopen, maar het valt ons mee. We geven onze chauffeur 80 pond (een tientje in euro's) en lopen met de koffers langs de bewakers. Die zijn er dus nog. De restaurants langs de boulevard zijn allemaal open al zitten er niet meer veel mensen. In de verte zien - o eindelijk! - we het vertrouwde beeld van ons scheepje aan de D-steiger. De Duitse tweemaster Second Life ligt ernaast. Die zijn dus in oktober ook niet weggegaan. Op het eerste oog is op onze Dulce alles in orde. Het lijkt zelfs wel of ze de boot pas hebben afgespoten. Het bakboord vlaggenlijntje is gebroken. We hijsen de bagage over de preekstoel aan dek. Het is kil, niet meer dan een graad of 14, schatten we. Kajuitdeurtjes van het slot. Kajuittrap af, zaklamp pakken, hoofdschakelaars aan, licht. Een blik op de accubewaker leert dat de accu's 100% vol zijn; dat hebben de zonnepanelen dus goed bij kunnen houden, want de boot lag niet op de walstroom.
Afsluiters open, walstroom erop, hoofdwatertank gevuld, bagage uitgepakt, bed opgemaakt, gordijntjes open, warmwaterboiler aan, acht wat een genot, alles werkt. We nemen een cup-a-soupje (foto hierboven) en ik sluit de laptop aan en steek de dongel met het MobiNil-SIMkaartje erin: verbinding! Bij een glas Grand Marquis Red schrijf ik dit verslagje, terwijl Ans naar bed gaat. Proost! Het is 01.20 uur (Egyptische tijd) In de verte golft plik-plok muziek uit een disco op ons af, niet luid en gelukkig ook geen boenke-boenke. Want dat is wel erg. Terug naar boven
Hurghada (67)
Maandag 09-01-2012
We slapen een gat in de dag. Ik had het zelfs koud in bed, vannacht. Dicht tegen Ans aan gekropen. Na het opstaan blijkt het achtertoilet verstopt. nader onderzoek leert dat de verstopping bij de eendebekklep moet zitten. Juist als er zich in mijn hoofd een plan van aanpak vormt, terwijl ik ondertussen zachtjes probeer door te pompen, schiet de obstructie los en is het probleem opgelost. Om half twaalf lopen we naar de Abu Ashara supermarkt in het marinacomplex. Er zijn zowaar wandelaars op de boulevard, uiteraard, anders dan in de zomer is het nu met 20o Celsius aangenaam om rond te lopen. We slaan van alles in voor de komende dagen. Opvallend: er zijn toch twee jachten bij gekomen sinds ons vertrek in oktober jl. Een grote tweemaster Amel met Kingston, Jamaica, als thuishaven en een Franse Beneteau 40 uit Toulon. We hebben de opvarenden nog niet gesproken, dus weten we niet of ze uit het noorden of het zuiden kwamen.
Het waait vanmiddag Bf 3 - 4 uit het noorden. Een eerste inspectie van het schip levert op dat aan bakboord een van de landvasten half is doorgeschavield; die moet dezer dagen vervangen worden. De aangroei op het onderwaterschip lijkt mee te vallen; maar daar doen we nu nog niets aan. Komt in maart wel. We wennen snel aan het heerlijke klimaat hier. 's Middags lekker lui lezen in het zonnetje in de kuip, terwijl vanaf de moskeeën in de buurt de zangerige oproepen voor het middaggebed klinken. Morgen gaan we wat meer ondernemen. Terug naar boven
Hurghada (68)
Dinsdag 10-01-2012
Vannacht geen last van kou door een extra plaid. Alweer laat op, tien uur. Voor ons gevoel is het pas negen uur, onze biologische klokken lopen nog achter. Apparatuur getest: radar/plotter, Navtex, AIS, radio en VHF geen problemen. Achtertoilet hapert weer en dan weer niet. Hm. Er zit toch iets in het pomphuis, vrees ik. Ans draait de wasmachine; ook in orde. Na het ontbijt loop ik de gezellige Arabische stadswijk naast de haven in, op zoek naar een heel klein 1,5V-batterijtje voor de electrische klok in de kajuit. Helaas, dit kleine formaat hebben ze nergens; zullen we dus uit Holland mee moeten nemen. Bij een van de vele groenteboertjes koop ik een kilo tomaten voor 4 pond (50 eurocent). Ik meld me op het havenkantoor en betaal 293 euro voor de ligplaats in de maanden februari en maart, inclusief het afspuiten van onze boot.
's Middags lezen we weer lekker in de zon (foto hierboven). Lichte wind uit het noorden. Halverwege de middag zet ik me aan het schrijven, dat wil zeggen: eerst het meegenomen materiaal ordenen en dan typen. Niet veel, maar toch. Stand: 75.400 woorden over 170 bladzijden. Daarna even uitzoeken hoe het kleine Canon Bubblejet i70 printertje ook alweer aangesloten moet worden. Lukt. Om tien voor vijf is het donker. Terug naar boven
Hurghada (69)
Woensdag 11-01-2012
Gisteravond krijgen we per e-mail bericht van het overlijden van de vader van schoonzusje Mieke. Hij werd 96 jaar oud en sliep vredig in. Jammer dat we aanstaande maandag niet naar de begrafenis kunnen. We sturen haar een condoleancebericht en wensen haar sterkte.
Vanmorgen weer moeite om uit bed te komen. Hardnekkigheid van de biologische klok. Ik stuur een e-mail-oproep aan Felix Agents om langs te komen i.v.m. onze verlopen cruising-permit. Na het ontbijt lopen we op ons gemak heel Sheraton Road af. Langs het trottoir staan foeilelijke oranje en groene kunstpalmen (foto hierboven). Bij het filiaal van MobiNil zetten we 150 EP extra op ons mobiel internet account. Kunnen we voorlopig mee vooruit. Daarna doen we bij de grote Metro-supermarkt boodschappen voor de komende dagen. Er zijn redelijk wat toeristen op straat, de meesten zo te zien uit Rusland. Bleke mensen in te weinig kleding. Want het is vandaag tamelijk winderig, N 4 - 5. Eenmaal weer aan boord willen we daarom toch maar de buiskap opzetten, om lekker in de luwte in het zonnetje te kunnen zitten. Maar owee, bij het optrekken van het buizenframe scheurt een stuk naad uit. Het stiksel is helemaal vergaan. Eigenlijk goed dat het nu gebeurt. Morgen op zoek naar een zeilmaker. Gelukkig kan ik de kap zo spannen dat de spanning niet op de gescheurde naad staat.
Vanaf de steiger wordt geroepen. het zijn Abdu, die we nog als agent van Felix kennen uit Suez, en zijn collega Ahmed. Weer een hoop gehannes, uiteraard. Omdat de cruising-permit/douaneverklaring per 28 december jl. verliep moeten we een maand extra aan boete betalen. Dat wisten we overigens tevoren. Gek genoeg kon je die toen niet voor langer tijd afsluiten, aldus hun intussen ontslagen collega Ahmed (een andere Ahmed) Maar.... de cruising-permit moet gelijk lopen met het visum. Wij hebben een toeristenvisum voor een maand, dus dat spoort niet, maar als we nu een permit voor bijvoorbeeld drie maanden willen, dan moeten we een multivisum voor zes maanden hebben. Oh. Enfin, morgen om half negen komen ze ons ophalen om daarvoor naar het kantoor van Immigration te gaan. Samengevat: 60 dollar boete, 3 x 30 dollar voor drie maanden cruising-permit, en dan de fee voor de agent nog (maximaal 140 dollar, maar daar is nog over te onderhandelen). Nog even afgezien van 100 EP (= 12 euro) voor de douane, maar dat is een peanut. This is Egypt. En maar lachen, die Abdu, en je op de schouder slaan.
In Nederland is weer ophef over het zeilmeisje Laura Dekker, die momenteel op de Atlantische Oceaan door de doldrums naar Sint Maarten probeert te zeilen. Haar wereldomzeiling zit er bijna op, een prestatie waar ik grote bewondering voor heb. Maar dat neemt niet weg dat zij en haar vader de leerplichtwet hebben overtreden en de leerplichtwet is een groot goed in Nederland. Al vanaf Nieuw Zeeland heeft ze het overeengekomen huiswerk niet meer opgestuurd. Tja, wat moet zo'n leerplichtambtenaar dan? Voor de wet is iedereen gelijk, dus nodigt hij in november vader Dekker maar eens uit voor een gesprek. Die komt zonder bericht niet opdagen, hetgeen niet netjes is. Ik snap niet waarom Dekker en zijn dochter niet gewoon een boete krijgen opgelegd wegens het overtreden van de leerplichtwet. Daar waren ze vele jaren geleden wel heel snel mee, toen Ans haar nog leerplichtige dochter Tessa voor de Kerst een paar dagen eerder meenam op skivakantie. Enfin, de Dekkers en hun advocaat drammen gewoon door en Laura - die nota bene liefst drie nationaliteiten blijkt te hebben, Duits, Nieuw Zeelands en Nederlands - wil niet meer in Holland wonen. Dat moet ze zelf weten, maar dat verongelijkte krakelen is wat mij betreft iets teveel van het goede. Want iedereen is voor de wet gelijk, ook vader en dochter Dekker.
Toch nog iets geschreven. Stand: 76.100 woorden over 172 bladzijden. Vanavond gaan we lekker ergens op de boulevard eten. Terug naar boven
Hurghada (70)
Donderdag 12-01-2012
Vanmorgen stipt om half negen staan de jongens van Felix Maritime Agents, Abdu en Ahmed, op de kade te grijnzen. Tja, er valt voor hen immers iets te verdienen in deze tijd van schaarse jachten. Tevoren hebben we naarstig in de boot naar pasfoto's gezocht en ontdekt dat - verdraaid! - het mapje waar ze in horen te zitten, in Gorcum ligt. Ik peuter voorzichtig een pasfoto van een verlopen internationaal rijbewijs af, maar Ans heeft er geen. Die zal dus nog gemaakt moeten worden, ware het niet dat de fotografen hun zaken hier pas om 11 uur of nog later open doen. De jongens rijden ons naar het Immigration-office, hetzelfde vuile gebouw, weggestopt achter een paar kazerneachtige bouwsels, als de vorige keer. In tegenstelling tot vier maaanden geleden is het nu niet druk. Ze vervoegen zich bij een loket (foto hier) waarachter een dikke, gesluierde dame hen met een stuurse, laatdunkende blik aankijkt. Maar deze jongens zijn wat handiger dan de Ahmed van de vorige keer. Abdu wijst op mij en en de dame werpt me vanachter de balie een nieuwsgierige blik toe. Ik moet twee formulieren invullen en dan loopt Ahmed naar een kantoortje aan de zijkant. Daar zit de officer, de chef, duidelijk een militair. Kan hij straks om twaalf uur zelf mijn paspoort komen halen? Dus zonder dat zijn klant weer hoeft mee te komen? De officer wenkt me naderbij, hij wil me zelf even zien en dan is het goed. Scheelt weer een rit.
Op de terug weg vraag ik de jongens even te stoppen bij het benzinestation, waar ik de vorige keer radiatorvloeistof kocht. Ze hebben het nog steeds, alleen is de prijs de helft van de vorige keer. Terug in de haven spreken we af om vanmiddag pasfoto's van Ans te laten maken. Ik loop naar het havenkantoor om te vragen waar ik een zeilmaker kan vinden om de losgelaten naad in de buiskap te repareren. Onderweg belt Ans: ze heeft aan boord ijzergaren gevonden en naalden en textiellijm en wil het zelf proberen. Aldus geschiedt (foto hierboven) en met succes. Zeer knap! Daarna mogen we van onszelf luieren in de kuip in de luwte van de buiskap. Niet overbodig, want er waait een harde, kille wind uit het noorden en het is maar een graad of 14. 's Middags komen Abdu en Ahmed weer langs. Nu hebben ze de cruising permit/douaneverklaring bij zich voor januari, februari en maart (geldig tot 28 maart) en mijn paspoort met een 6-maanden visum, waarbij ik meerdere malen het land in-en-uit kan reizen. Ze rijden ons naar een fotograaf voor de pasfoto's van Ans. We rekenen met de jongens af, precies zoals afgesproken en inclusief een forse reductie op de agents fee. Zo kan het dus ook. We spreken af dat ze ons a.s. zaterdag weer naar Immigration brengen voor het 6-maanden visum van Ans.
De avond valt en het wordt zo koud, dat we de Webasto-bootkachel aanzetten. Daarmee is het in deze kleine ruimte snel behaaglijk. Ik schrijf ik dit verslag en een stukje verder aan mijn boek. Stand: 76.600 woorden over 173 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (71)
Vrijdag 13-01-2012
Vrijdag, gebedsdag. Voor overheidsdienaren in Egypte een vrije dag. Daarom kunnen we pas morgen weer op het Immigration Office terecht voor het 6-maands visum van Ans. Vanaf half vijf, het is nog aardedonker, draagt de wind de veelstemmige gebedsoproepen van de moskeeën aan. Later liggen we nog lang in ons warme bed te luisteren naar het loeien van de harde noordwestenwind in de wanten. Het is met 9o Celsius fris. Een half uur voor we opstaan zet ik de kachel aan.
Lekker ontbijt met gekookte eitjes. Na eens goed nadenken spoor ik mijn vuurwapenpas op, die ik na terugkomst in Nederland moet laten vernieuwen. Ik probeer het achterste toilet nog eens; het doet het wel maar het pompen gaat zwaar. Zo laten of toch maar eens open maken? Eh....nog maar even niet. Uit alle richtingen klinken in gutturaal Arabisch de preken van de imams. Vreemd dat iedereen dat in de straten moet kunnen horen. Wat is dat toch voor irritante opdringerigheid bij veel gelovigen? Ik misgun niemand de beleving van het eigen geloof, maar waarom moet dat vaak tot overlast voor anderen leiden? Gebedsoproepen en klokgebeier is nog tot daar aan toe, maar hele preken?
Middag lui in de kuip, het is nu 23 graden, we moeten zelfs oppassen dat we niet in de zon verbranden. Tja, mijn boek. Het merkwaardige ervan is dat je er altijd, de hele dag door, in je hoofd mee bezig bent en dat je er tegelijkertijd tegen op kan zien om er verder aan te schrijven. Wat is dat toch? Het is een beetje als met huiswerk, vroeger op school. Enfin, ben je daar eenmaal overheen, dan gaat het wel lekker. Stand: 77.500 woorden over 175 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (72)
Zaterdag 14-01-2012
Vanmorgen lezen we de berichten over het aan de grond lopen van het luxueuze cruise-schip Costa Concordia bij het eilandje Giglio, ten zuiden van Elba. Het is een van de grootste cruiseschepen in de Middellandse Zee. Ik herinner me overigens niet dat we tegen kwamen. Naar het schijnt leidde een electrische storing tot de onbestuurbaarheid van het schip, waarna het vrijwel naast het haventje van Giglio een rots raakte, zonk en tegen een strekdam aan kantelde. Merkwaardig dat zo'n simpel ongeluk bij alle techniek aan boord mogelijk is. Er zijn drie doden, kennelijk mensen die in paniek in het koude water sprongen. Eén van hen kreeg daarvan een hartstilstand. Het is indrukwekkend om op foto's het enorme gekapseisde schip direct naasst het kleine haventje van Giglio te zien liggen (foto hierboven) In juli 2008 waren we precies daar, komend uit Porto Azzuro op Elba. Het haventje was vol, dus ankerden we om het hoekje in een mooi ankerbaaitje, de Cala Canelle.
Vanmorgen opnieuw fris, kachel dus even aan. Om tien uur haalt Ahmed van Felix Agents ons op om bij het Immigration Office een 6-maands visum voor Ans aan te vragen. Onderweg moppert Ahmed op de frequente posten van de politie die, gewapend met karabijnen, contrôleren of de chauffeurs wel in het bezit zijn van rijbewijzen. Waarom? Omdat iedereen na de revolutie gewoon achter het stuur ging zitten, zegt Ahmed, rijbewijs of niet. Het aantal verkeersongelukken is enorm toegenomen. Hm, dan zijn die contrôles niet ten onrechte, dunkt me. Na het Immigration Office drinken we koffie in een cafeetje op Sheraton Road en doen wat boodschappen. Om één uur keert Ahmed terug met het paspoort van Ans, waarin keurig het begeerde visum staat. Luieren in de zon achter de buiskap. Bij de NRC lees ik dat liberale presidentskandidaat Mohamed ElBaradei zich terugtrekt uit de presidentsverkiezingen in Egypte (ergens eind juni, er is nog geen datum bekend gemaakt) Hij beklaagt er zich over dat de voorwaarden voor eerlijke verkiezingen in Egypte niet aanwezig zijn. Het leger heeft volgens hem na het aftreden van Mubarak geregeerd “alsof het regime niet was gevallen”. Het is moeilijk om te bepalen of het een verstandige stap is. In de eerdere ronden van de getrapte parlementsverkiezingen scoorden de liberalen niet erg hoog, zulks in tegenstelling tot de Moslimbroederschap, maar gooit ElBaradei de handdoek niet te vroeg in de ring? Duidelijk is dat het leger zijn greep op het land verstevigd heeft. In elk geval moppert men hier in de haven op de militairen, die de kustwacht van Hurghada hebben overgenomen en tal van overbodige, extra contrôles zouden hebben ingesteld.
Aan de steiger ligt sinds gisteren een jacht met de Oostenrijkse vlag. Komen ze uit de richting van Aden? Nee. Vandaag blijkt het een huurjacht uit de buurt met zes stellen aan boord, mensen die op vakantie zijn om te duiken. Mijn dochter Floor belt: alles was in orde op haar 20-weken echo-onderzoek. Ik schrijf een aantal uren. Stand: 78.300 woorden over 176 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (73)
Zondag 15-01-2012
We zijn tamelijk lui, deze tien dagen aan de Rode Zee. Niet alleen slapen we vrijwel iedere dag uit, maar ook 's middags knappen we heel wat uiltjes in de zon. Ik dwing mezelf om een wandeling te maken door het stadswijkje naast de marina, waar de gebruikelijke bedrijvigheid heerst. Hier niets van zondagrust, het is een gewone werkdag. De Arabische wereld heeft een ander weekritme dan de westerse wereld. Vrijdag is voor de ambenaren en veel werknemers een vrije dag, bedoeld om te gaan bidden, maar de meeste zelfstandigen houden hun winkels en werkplaatsen het grootste deel van de dag open. Op de rotondes en de pleintjes zijn talrijke verkiezingsaffiches (foto hierboven). De laatste ronde van de parlementsverkiezingen is voor het hogerhuis aan het eind van deze maand (als ik het goed heb begrepen). Op die affiches staan de diverse kandidaten trots afgebeeld, mannen in pakken, mannen met baarden en mannen in djellaba en een enkele vrouw. Ten behoeve van de talrijke analfabeten hebben ze allemaal een symbool naast zich: een fornuis, een schaar, een druiventros, een tractor, een motorfiets, je kunt het zo gek niet verzinnen. Die symbolen hebben verder geen betekenis, ze dienen louter ertoe om op het stemformulier de keus te vergemakkelijken.
Na het zalige middagdutje aan het werk. Ik klim in de mast naar de eerste zaling om het gebroken bakboord vlaggenlijntje weer door het katrolletje te steken. Contrôle van de lieren, inclusief de electrische lier: lopen allemaal lekker, zonder gekraak. Daarna laten we de motoren draaien. Eerst de generator. Walstroom uit. Start vlot, levert onbelast 240V met een frequentie van 52 Hz en bij 67% belasting (waterkoker) 228V met een frequentie van 49,8 Hz. Lijkt goed. Twintig minuten laten lopen. Buitenwater koelcircuit via de wierpot gevuld met 1,5 liter koelvloeistof. Dan de Yanmar bootdiesel. Start ook vlot. Loost vlot koelwater en in het begin wat witte rook en roetdeeltjes. Keerkoppeling voor en achteruit om te kijken of de vaanstandschroef niet vast zit: geen problemen. In de vooruitstand komt er achter veel aangroei los. Dan de boegschroeven: die doen het beiderzijds. Dan de electrische ankerlier: doet het ook. Inspectie schroefas: geen lekkage of andere problemen. Motor twintig minuten laten draaien. Buitenwater koelcircuit via de wierpot gevuld met 3,5 liter radiatorvloeistof. Allemaal heel bevredigend, dus. Nu zou ik wel weg willen varen. Maar het is al weken kermis in het oostelijk bekken van de Middellandse Zee.
Schoonzoon Michel per SMS gefeliciteerd; hij wordt vandaag 41. Eind van de middag toch nog geschreven. Stand: 79.100 woorden over 178 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (74)
Maandag 16-01-2012
Vandaag nog eens naar de aangroei gekeken (zie foto hierboven). Niet misselijk, maar het komt echt pas in maart aan de beurt. Verder is er weinig tot niets te melden. Het enige dat aan boord nog moet gebeuren, is het vervangen van de half doorgeschavielde landvast aan bakboord op het voorschip. Morgen doen. Boodschappen gedaan in het Abu Ashara supermarktje. Veel wind, uit het noorden uiteraard, die het schip heen en weer rukt. In de zon in de kuip lees ik het interessante boek "Waarom de hel maar zwavel stinkt. Mythologie en geologie van de onderwereld" (Atlas, 2011) van de Wageningse emeritus-hoogleraar Salomon Kroonenberg uit. Kroonenberg is van mijn generatie, hij is een maand ouder dan ik. Was ik maar geoloog geworden, denk je onwillekeurig als je zo'n boek leest, wat een prachtig vak! Tja, één leven is niet genoeg, ik weet het al jaren.
Later op de dag verder geschreven. Ondanks gedurige twijfels moet je doorgaan. Want dit is pas versie 1.1 en die moet eerst maar eens een einde krijgen. Verbeteringen komen wel in versie 1.2. Sommige schrijvers maken meer dan tien versies, voor het erop lijkt. Stand: 80.100 woorden over 180 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (75)
Dinsdag 17-01-2012
Vanmorgen de halfdoorgeschavielde bakboordvoortros vervangen. Omdat de wind precies op die kant stond, had ik eerst een andere tros aangelegd om wegwaaien van het schip te voorkomen. Ach, je vindt dat je dan alweer heel wat gedaan hebt. Uit het kapotte touw - het is per slot twintig meter lang - haal ik met de electrische touwsnijder het versleten stuk weg, zodat er nog twee mooie stukken overblijven. De uiteinden smelt ik tegen elkaar tegen het rafelen. Ans draait onderwijl de ene was na de andere; alles moet schoon in de kast liggen als we overmorgen vertrekken.
Het is een wat vreemde dag. Hing er in de ochtend nog wat lichte sluierbewolking, in de middag trekt de hemel zodanig dicht dat de zon er niet meer doorheen komt. Dat hebben we hier nog niet meegemaakt. In het gesluierde licht kunnen we nu eindelijk eens de zandbodem zien, ruim drie meter onder ons. Zolang de zon fel schijnt, zie je de bodem niet door de verstrooiing van het licht. Op de vierkante betonnen palen van de steiger zit een zeeëgel, die er gisteren nog niet was (zie foto hierbij). De pikzwarte stekels staan vervaarlijk uit. Hoe verplaatsen die dingen zich eigenlijk? Misschien laten ze zich gewoon door de waterstroom meeslepen. Ik vraag me af of ze zich ook aan het onderwaterschip van de boot kunnen hechten. Dan is het wegpoetsen van de aangroei niet zonder risico, want die stekels kunnen je gemeen verwonden.
Door de bewolking is het kouder dan anders. We gaan vroeger dan anders naar binnen in de kajuit. Ik heb vandaag uitzoekwerk gedaan en nog geschreven, maar niet zo geïnspireerd als ik wou. Tja, dat kun je niet afdwingen. Het gaat om een verbindingsstuk, een brug tussen twee belangrijker scènes. Daar moet je even doorheen zien te komen zonder langdradig te worden. Valt niet altijd mee. Stand: 80.800 woorden over 181 bladzijden. In Caïro hervat men vandaag het proces tegen de vroegere dictator Mubarak, tegen wie de doodstraf door ophanging is geëist. Er zijn vijf dagen voor zijn verdedigers. Dan lees ik net nog dat in Amsterdam Gustav Leonhardt is overleden, 83 jaar oud. Dat ontroert me. Leonhardt leerde me in het verre verleden met zijn strenge uitvoeringen het idioom van Bach. Hij was onverbiddelijk. Zó moest het en niet anders. Ik heb daar veel aan gehad. De muziek na Mozart vond hij niet interessant, met hier en daar uitzonderingen voor Beethoven en Schubert. Dat was ik dan weer niet met hem eens. Terug naar boven
Hurghada (76)
Woensdag 18-01-2012
Gisteravond lost de bewolking op. In het oosten begint Orion, de mythologische winterse jager, aan zijn tocht door de hemelse jachtvelden. Het is koud, een graad of vijf slechts. Wij kijken op DVD naar een tamelijk verwarrende duikbootfilm, "Below," een Amerikaanse film uit 2002 van David Twohy.
Vanmorgen is de hemel helder en zonnig. Alleen in het oosten in de richting van Saudie-Arabië hangen wolken. We beginnen al aan het inpakken. Schiften van kleren die blijven of mee moeten. Schiften van boeken idem. Van schrijven komt niet veel; ik heb er vandaag niet zoveel zin in. Komt ook omdat het niet lukt een aantal dingen te verifiëren, omdat de Engelstalige Wikipedia vandaag staakt (en die is nu eenmaal de beste). Een protestactie tegen de behandeling van twee anti-piracy wetten in het Amerikaanse congres. Hinderlijk, zo'n actie schiet wat mij betreft zijn doel voorbij. Stand: 81.200 woorden over 182 bladzijden. Wel zin om naar huis te gaan, trouwens, het is hier momenteel tamelijk saai. Vanavond gaan we samen uit eten in het Thaïse restaurant op de kade. Terug naar boven
Hurghada (77)
Donderdag 19-01-2012
Dag van vertrek uit Egypte. Negen uur (Egyptische tijd) op. Het waait NW 5 hier. Volgens het 24-uurs Sembach-kaartje (zie hierboven) is er nogal wat wisselvalig weer boven Europa. Allemaal depressies. Ook in Holland regent het, winterweer is ver uit de buurt.
We beginnen met schoonmaken, opruimen en inpakken. In de e-mail zit een bericht van ons pensioenfonds PFZW. De dekkingsgraad is per 31-12-2011 uitgekomen op 97%. Dat komt louter en alleen door de verandering van de rekenregels, die DNB recent bekend maakte. Anders was het slechts 93% geweest en had PFZW moeten korten. Nu dus 97%. "Dat is natuurlijk nog niet genoeg. Maar het is wel net genoeg om op dit moment geen pijnlijke maatregelen te nemen. Uw pensioen hoeft dan ook niet omlaag", schrijven ze. Let wel: het gaat over 2013 en daardoor lijkt het bericht me tamelijk prematuur. De rente is historisch laag en er kan immers nog van alles gebeuren. En dan vergeet men dat we in 2012 al achteruit gaan: er is immers geen correctie voor de inflatie.
Verder werken we het bekende programma af om de boot goed achter te laten. Toch nog maar een extra voortros aan bakboord. Ik loop langs het havenkantoor om te melden dat we weggaan en wanneer we terugkomen. En of ze dan, in maart, voor zuidenwind willen zorgen. Ze doen hun best, zeggen ze. Om twee uur nemen we een taxi naar het vliegveld. De koffers moeten op het dak, omdat er een gastank in de kofferbak zit. We hebben een medepassagier, een goedlachse zwarte vrouw uit Engeland. Ze heeft hier een appartement. Anders dan de andere keren, toen we een 'domestic flight' naar Caïro namen, moeten we nu naar de internationale vertrekhal. Het is er fors druk, hier merk je niks van inzakkend toerisme, of anders was het hier tot voor kort een volledig gekkenhuis. We vinden een rustig tafeltje om wat te eten (foto hier) en te wachten tot we aan boord van de Condor-vlucht naar Düsseldorf kunnen. Dat is over tien minuten. Terug naar boven
Gorinchem (1)
Vrijdag 20-01-2012
Een saaie vlucht was het, van Hurghada naar Düsseldorf. Vijfeneenhalf uur opgevouwen zitten in een volledig volgepropte reuzensigaar, een Boeing 757-300 met "ruimte" voor 289 passagiers. Het toestel vertrok met drie kwartier vertraging en de vlucht duurde bijna een halfuur langer dan anders, vanwege de krachtige tegenwind op het hele traject. De snelheid over de grond kwam daardoor niet boven 800 km/hr. We hadden plaatsen langs het gangpad, dat wil zeggen, met het gangpad tussen ons in, waardoor je tenminste gemakkelijk af en toe de benen kon strekken (onscherpe foto hierboven). De schermen vertoonden interessante vluchtinformatie, maar helaas moest dat worden weggedraaid voor oninteressante films en reclame. Wel een lekkere maaltijd gekregen. Wat turbulenties boven de Egeïsche Zee en de Alpen. Pogingen in slaap te vallen lukten, helaas altijd precies op het tijdstip dat de stewardessen met drankjes langskwamen.
Rond half tien (Europese tijd) landden we in Düsseldorf, waar de afhandeling vlot was. Wiger & Arina troffen we meteen bij de uitgang van de bagagehal. Het was nog 2 uur rijden naar Gorcum, ruim 180 kilometer. Vlak voor ons stadje kregen we een lelijke hagelbui met veel wind over ons heen, waardoor er op de A15 nauwelijks zicht was. Wiger & Arina gingen snel naar huis om te slapen, per slot moesten ze de dag erop - vandaag - allebei vroeg werken. Het was natuurlijk geweldig dat ze ons helemaal in Düsseldorf wilden afhalen. We spraken af dat ze we als dank binnenkort een avond mee uit nemen. Tja, en daar zaten we dan. Allebei moe en erg onwennig. Kachel aangedaan. We keken wat rond in ons appartementje. De orchideeën en de andere planten bleken het tiendaags verblijf in de serre te hebben overleefd. Natuurlijk konden we niet laten alvast het een en ander uit te pakken. Om half twee gingen we naar bed.
Vandaag om half negen op. Samen op de bank naar de TV-journaals van NOS en RTL4 gekeken. We pakken de rest van de spullen uit. Ik zet de meegenomen boeken, CD's en DVD's op hun plaatsen in de kasten. Ans pakt de fiets om even naar haar moeder te gaan. Het voelt hier nog steeds raar, een beetje treurig, eigenlijk. Als alles opgeruimd is, weet ik niet zo goed wat te doen. Vooruit, koffie zetten. De website even bijwerken. Mijn boek op het scherm zetten. Ernaar kijken. Uit het raam kijken, zien hoe regen plaats maakt voor zon en omgekeerd. Het bekende ritueel maar op zeker moment kom je toch op gang. Ans keert terug; vond haar moeder achteruit gegaan 'alsof het kaarsje geleidelijk uitdooft'. Ze spreekt moeilijk, eet nauwelijks en is in de war over of het ochtend of middag is. Maar evengoed is ze volgende week weer een stuk beter. Via de e-mail krijg ik een treurig bericht, namelijk dat Loes, één van mijn beide secretaresses uit de tijd in het Beatrixziekenhuis, overleden is, pas 65 jaar oud.
Samen doen we tussen de buien door boodschappen in de stad. De Hema, Bakker Bart, de Citymarket en de Marokkaanse groenteboer. Daarna weer wat geschreven. Stand: 81.700 woorden over 183 bladzijden. Terug naar boven
Gorinchem (2)
Zaterdag 21-01-2012
Onophoudelijk regen vannacht. Onder grote, legergroene paraplu's zitten er 's ochtends weer vissers op de steiger onder ons raam. Opnieuw een wedstrijd. De vis laat zich vangen, in een leefnet gooien, na weging in het water teruggooien en leert er niks van. De vissers ook niet, want ze doen het steeds weer. In de loop van de ochtend wordt het droog en iets lichter. Ans bakt een cake (foto hierboven) waar ik niet van mag eten, omdat ik suikerpatiënt ben. De cake is bedoeld voor haar dochters en schoondochter, die straks langskomen. Traditioneel stel zijn we eigenlijk, Ans kookt (en bakt) en ik schrijf (zij voert de huishouding en hij de pen) Dat gaat vanmorgen wel aardig.
Vlak voor de passage van een nieuw regenfront doe ik snel wat resterende boodschappen in de binnenstad. De schare dochters en schoondochter Kate, met Liam en Caelan, is juist gearriveerd als ik terugkom. Gezellige drukte. Tegen drie uur gaan ze met zijn allen de stad in; het is inmiddels weer droog. Ik schrijf nog wat en straks ga ik even langs Inge in Heukelum om gedag te zeggen en wat wijn te 'scoren'. Op de tweede dag in Gorcum krijgt het leven al weer zijn gebruikelijke, dagelijkse loop. Stand boek: 82.300 woorden over 184 bladzijden. Terug naar boven
Gorinchem (3)
Zondag 22-01-2012
Regen, zon en weer regen. Terwijl Ans naar haar moeder is, lees ik "Arabische Lente. Een ooggetuigenverslag" van de Nieuwsuur-verslaggever Jan Eikelboom (Balans, 2011), een wat oppervlakkig verslag van de ontwikkelingen in Tunesië, Egypte en Libië tot september 2011. Daarna doe ik behoorlijk wat uitzoekwerk voor mijn boek. Onder andere kom ik de grappige foto tegen die hierboven staat. Hij toont drie co-assistenten verloskunde in het Utrechtse AZU - nog aan de Catharijnesingel uiteraard - in de zomer van 1972: van links naar rechts ikzelf, nog tamelijk langharig, Huib Dinant (met juist de ogen dicht) en Wim Schut. Geen van beiden heb ik daarna ooit meer ontmoet. Maar Google komt me te hulp. Huib werd reumatoloog en hij werkt kennelijk in het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam. Hij zeilt nota bene ook en wel in een mooie Catana 42 catamaran met de naam Madeleine, die hij in 2006 met zijn vrouw Maaike van Trinidad naar Lelystad bracht. Wim Schut kan ik niet vinden, ook niet in het BIG-register. Misschien is hij niet meer actief en heeft hij zich uitgeschreven.
Om vier uur keert Ans terug. Het gaat vandaag gelukkig stukken beter met haar moeder. Na een lange aanloop schrijf ik toch weer een stuk verder. Stand: 82.700 woorden over 185 bladzijden. Terug naar boven
Gorinchem (4)
Maandag 23-01-2012
Gewoon op tijd op, want een monteur komt naar onze CV-installatie kijken. De laatste dagen verliep de druk in het systeem grillig en het display gaf "fill" aan. Zette je de thermostaat hoger, dan sprong de ketel aan en ging de druk omhoog waardoor de melding "fill" verdween. Niet onbegrijpelijk maar ook niet helemaal goed. Dat blijkt wel, het expansievat is kapot en moet vervangen worden. Daarna lopen we samen de stad in voor wat boodschapen (foto hierboven). Lekker, gezellig en gemakkelijk is dat, je loopt zo naar de winkels en de terrassen.
Thuis drinken we koffie bij de TV. Er is een of ander dameskoffieprogramma. Dan hoor ik iets over schrijven en uitgeven en spits mijn oren. Er is bij Loretta Schrijver een dame te gast van de website TenPages te vertellen over hoe je bij hen gratis tien bladzijden kunt plaatsen van een nog onuitgegeven manuscript. Bezoekers van die website kunnen aandelen kopen in je boek à 5 euro per stuk. Je mag er zelf ook kopen. Als je binnen vier maanden 2000 verkochte aandelen hebt, wordt je boek 'door een gerenommeerde uitgever' uitgegeven. Ik zoek die site eens op om te kijken of het wat is en lees vooral de Algemene Voorwaarden goed. Hm. De gecontracteerde uitgevers zijn niet allemaal even bekend. Verder is het zo dat je minimaal 100 aandeelhouders moet hebben en dat één aandeelhouder maximaal 200 aandelen mag hebben. Dat is
|
Klik hierop en ga recht- streeks naar mijn boek |
niet onlogisch, vind ik, het garandeert een bepaald draagvlak. Als je boek wordt uitgegeven dan kunnen de aandeelhouders bij voldoende verkoop hun inzet terug verdienen en zelfs meer, als het boek goed loopt. Enfin, dacht ik, waarom zou ik het niet proberen? Het boek hoeft nog niet af te zijn. Als je binnen vier maanden de 2000 haalt en je boek uitgebracht gaat worden, heb je nog acht maanden om het af te maken. Een jaar dus. Om het goede voorbeeld te geven, koop ik zelf alvast tien aandelen. Nu hoop ik natuurlijk dat mijn lezers - en dat zijn er dagelijks zo'n 400 - bereid zullen zijn om één of meerdere aandelen te kopen. Daarvoor moet men zelf ook een gratis account aanmaken (waar verder niets aan vast zit) en dan kun je kopen. Klik op de link hier links naast en je bent gelijk bij mijn boek. Uiteraard hoop ikop een stormloop! Het is een spannend experiment en - wie weet - lukt het. Vanzelfsprekend moet ik ook propaganda ervoor maken in de sociale media, dus op Twitter, Facebook en LinkedIn. Ik zal het logo met die link ook op de homepage zetten. Het kost allemaal wel even tijd, maar gelukkig raak ik ook nog goed aan het werk. Terwijl Ans naar haar dochter Barbara is schrijf ik een moeilijke passage, waar ik redelijk tevreden over ben. Stand: 83.200 woorden over 186 bladzijden. Terug naar boven
Gorinchem (5)
Dinsdag 24-01-2012
Ans voelt zich vannacht niet lekker. Ze moet een aantal keren overgeven, van slapen komt niet veel. Vandaag blijft ze in bed. Het overgeven is over maar ze voelt zich slap als een vaatdoek. Gelukkig heeft ze geen koorts. Ik voorzie haar af en toe van thee, beschuit, een stukje appel, een glas water of een paracetamol. En een kus, uiteraard. Een kus bevordert de genezing, dat weet iedereen. Ze slaapt veel en lijkt tegen de avond wat op te knappen.
Vanmorgen besteed ik een paar uur aan het opkalefateren van de homepage van de website. Als alles klaar is belt Maakum, mijn website-provider. Bij de conversie naar de nieuwe versie 8.0, die vanmorgen plaats vond, is er met een aantal items iets fout gegaan. Uiteraard hebben ze een back-up gemaakt, die ze terug zullen plaatsen. Je snapt het al: mijn werk aan de homepage moet overnieuw gedaan worden. Het zij zo, het gaat veel sneller, ruim binnen een uur ben ik klaar.
Daarna wijd ik me aan het schrijven. Om half vier staat mijn oude vriend Herman voor het serreraam. We drinken een kop thee op mijn studeerkamer (foto hierboven). Daarna schrijf ik weer verder tot ik ons autootje bij Ans' dochter Barbara moet afleveren. Ze heeft hem de komende dagen nodig en zet me weer op 't Eind af. Ik zet me weer aan de schrijftafel. Stand eind van de middag: 83.800 woorden over 188 bladzijden. Stand van de aandelen in het boek op TenPages: 25 aandelen, waarvan 12 door mij en 8 door Ans aangeschaft. Vijf dus door iemand die we niet kennen, maar die erin wil investeren! Voor de duidelijkheid: als het project mocht mislukken, bijvoorbeeld als er niet binnen vier maanden 2000 aandelen verkocht zijn, dan krijgen alle investeerders voor ieder aandeel à 5 euro er 4 terug. Het risico is derhalve beperkt. Investeer dus gerust in mijn boek! Terug naar boven
Gorinchem (6)
Woensdag 25-01-2012
Ans is gelukkig vandaag weer beter. Na het ontbijt loop ik de stad in naar het filiaal van Blokker in de Arkelstraat. Gisteren zag ik daar een grappige houder voor de WC-borstel, namelijk in de vorm van een klein toiletje. Nu hebben we uiteraard al zo'n houder, maar deze is eigenlijk wel erg leuk. En als je hem nu niet koopt, heb je later spijt. Dan zijn ze er niet meer. Bij Blokker hebben ze er nog drie. Verzaligd loop ik ermee naar huis en plaats hem in het toilet. Zie foto hierboven. Leuk, hè?
Ik wil aan het werk maar het blijkt dat er geen internet-verbinding is. En ook geen TV. Waarschijnlijk een storing bij kabelexploitant Ziggo. Zeker als de bovenbuurvrouw aanbelt om te vragen of wij soms ook geen TV-ontvangst hebben. Ik bel het 0900-nummer van Ziggo à 10 cent per minuut. Via een keuzemenu kom ik bij de verkeerde afdeling terecht. Die kan wel zien dat wij inderdaad geen signaal hebben. Ik word doorverbonden met de afdeling die over storingen gaat. Die ziet ook geen signaal. Ik moet de digitale Cisco-ontvanger afkoppelen en zien of er wel een analoog signaal is. Ook niet. Nou, zegt de man aan de telefoon, dan hebt u niets. Inderdaad, stuurt u iemand om de storing te verhelpen? Tja, dat kan pas overmorgen. Dat is belachelijk, roep ik, dan zitten we twee dagen zonder radio, TV en Internet! Daar kan hij ook niets aan doen, zegt hij. Onder protest leg ik me er maar bij neer. Dan maar mobiel internetten met de dongel en het SIM-kaartje van T-Mobile. Dat werkt beduidend trager en het duurt even voor ik het weer helemaal functioneel heb. Hoe kan zo'n Ziggo zo'n wanprestatie leveren? Of is dat normaal?
Maar de ellende is nog niet over. Na een paar uurtjes werken blijkt mijn tegoed bij T-Mobile van 59 euro opeens op. Ik stort er online 40 euro bij en werk weer verder. Na een dik uur is dat ook op! In ongeveer drie uur 100 euro opgesoupeerd, hoe is dat in godsnaam mogelijk? Ik trek mijn jas aan en loop naar het T-Mobile filiaal in de Gasthuisstraat. Daar begrijpen ze er ook niks van. Het lieve meisje achter de balie stuurt een bericht naar het hoofdkantoor. Dat is alles wat ze voor me kan doen. Op de terugweg ga ik bij Rijk & Joke langs voor thee en troost. Bij hen mag ik dit verslag afmaken. Of er morgen ook een verslag komt, weet ik nog niet. Het zal dankzij Ziggo en T-Mobile voor de eerste keer in jaren zijn, als het dagelijks verslag achterwege blijft. Houd moed, lezer, ik kom terug! O ja, ik heb nog wel verder geschreven. De stand van het aantal woorden heb ik hier in de winkel niet paraat, maar ik ben op bladzijde 189. En....hebt u al aandelen gekocht in mijn boek op TenPages? Graag! Want anders lukt het niet.
Gorinchem (7)
Donderdag 26-01-2012
Gisteravond was er weer een signaal van Ziggo. Dus radio, TV en Internet. Morgen komt de nieuwste CD - zijn 12e - van Leonard Cohen uit: "Old Ideas" Zijn eerste - toen nog - LP kocht ik in 1968, "Songs of Leonard Cohen" Ik vond het een openbaring en speel hem nog regelmatig af. Je kunt de nieuwe CD op diverse plaatsen op het internet al beluisteren, ondermeer hier bij De Volkskrant. Het album komt bijna acht jaar na "Dear Heather" uit, zijn laatste CD uit 2004. Het is altijd even wennen aan die zeer lage, wat hese stem van hem, zonder veel bereik. Maar er zitten mooie nummers bij, zoals het tweede met de titel "Amen" en de zesde, die `Crazy To Love You` heet. Cohen presenteerde deze week de nieuwe CD in Parijs. Een kleine man in een donker pak, 77 jaar oud. In De Volkskrant staat hier een verslag. Wat heeft hij geleerd in zijn leven? ″Dat je nooit bevrijd kunt worden van je eigen stupiditeit. De voorbeelden van je eigen incompetentie en onkunde dienen zich doorlopend aan" Juist, goed gezegd.
Vanmorgen vallen er buien. Het is triest buiten (zie foto hier). Iemand van Ziggo belt op en vraagt of alles weer in orde is. Er was inderdaad een storing bij hen. Barbara komt Ans halen, samen gaan ze naar Ans´ moeder in het verzorgingshuis. Daarna moet ze nog een kwartier op de Weverstraat op Liam passen, zodat zijn moeder Kate even naar de chiropracter kan.
Ik corrigeer het tweede hoofdstuk van mijn roman en plaats het, om de nieuwsgierigheid wat meer te prikkelen, op TenPages. Lees het hier (en koop één of meer aandelen!) Er zijn nu (tot 12.00 uur) 74 aandelen verkocht, dat is 4% van het benodigde aantal, door 6 personen (waaronder natuurlijk Ans en ik). Nog drie maanden en 27 dagen tijd om 2000 te halen.
Ik zet me aan het werk. Pas tegen vieren komt Ans terug. Met haar moeder gaat het prima, maar zij en Barbara zijn voor de gezelligheid langer op de Weverstraat gebleven. Over de post arriveert een boek dat ik in Amerika bij Amazon.com bestelde: "God is not Great. How Religion Poisons Everything" van de Amerikaanse auteur en godloochenaar Christopher Hitchens (Twelve, 2007), die een maand geleden overleed. Ook arriveert - van Bol.com - de DVD van de film "Melancholia" van Lars von Trier uit 2011. "Wonderschone beelden, prachtige labiele vrouwen, onbestemde verlangens, door hun verstand verblinde mannen en onverklaarbare gebeurtenissen", staat op het doosje; het is een citaat uit Het Parool.
De standen aan het eind van de middag:
1. Boek: 85.200 woorden over 191 bladzijden.
2. Aandelen op TenPages: 77 aandelen. Mijn dochter Floor kocht er vanmiddag drie. Erg lief. Ik zou zeggen: zij valt aan, volg haar!
Gorinchem (8)
Vrijdag 27-01-2012
Gisteren liep ik over de Altenawal en het 7e bastion, waar op de plaats van het vroegere verpleeghuis 't Nieuwe Gasthuis een groot appartementencomplex wordt gebouwd. Het 7e Bastion, dat straks een schitterend uitzicht over de Merwede zal hebben. De bouw schiet al flink op doordat men grote pre-fab elementen gebruikt (zie foto hierboven).
Gisteravond keken we naar "Melancholia", de laatste film van Lars van Trier, uit 2011. Een vreemde maar zeer indrukwekkende film. Aanbevolen! Prachtige rollen van Kirstin Dunst en Charlotte Gainsbourg (inderdaad, de dochter van Serge Gainsbourg & Jane Birkin van het Franse hijgnummer 'Je t'aime...moi non plus' uit 1969).
De voorspelde weersverandering - een winterperiode? - kondigt zich vanmorgen aan door stralende zonneschijn. Ans krijgt het op haar heupen en gaat de ramen zemen. Daarna rijden we met het autootje naar het Piazza Center om uitvoerig boodschappen te doen. Ach, en ja, dat was ik helemaal vergeten, om bij Dixons de nieuwe Sony TRS-T1 e-reader van Ans op te halen. Herinner je je het getob met die Cooler e-reader nog? Toen hij voor de zoveelste keer 'gerepareerd' was en het nog steeds niet deed, bood Dixons haar gratis een ander apparaat aan, deze van Sony. Hij is beter en kan ook verbinding met WiFi-netwerk maken, om boeken te downloaden. Zeer geschikt van Dixons!
's Middags ga ik na mijn middagdutje aan het werk. Buiten valt een regenbui; daarna komt de zon weer door.
De standen:
1. Boek: 86.000 woorden over 193 bladzijden.
2. Aandelen op TenPages: 123 aandelen. Ik kocht er zelf 40 bij en ene Bootsman kocht er 6. Zou dat mijn oude vriend Herman Ursinus zijn? Het zou zomaar kunnen. Er zijn nu 8 aandeelhouders. Inmiddels heb ik het derde hoofdstuk op Tenpages geplaatst en oproepen gedaan op Facebook en LinkedIn. Want je moet écht campagne voor je boek voeren! Waar blijven de ruim 400 dagelijkse lezers van mijn weblog? Ik vraag me af of ik hoofdstuk 4 ook nog op TenPages moet zetten. Daar komt de eerste sex in voor. Zou dat helpen, wat denken jullie?
Vanavond gaan we naar de jaarlijkse algemene ledenvergadering in de sociëteit hier op 't Eind van KNAKE, onze buurtvereniging. KNAKE = Kriekenmarkt, Nonnenveld, A.B.straat, Krommenhoek en Eind. Wethouder Trix van der Torren (VVD) komt uitleg geven over ondermeer een nieuwe indeling van onze straat, Eind, en verder is er een borrel en een boerenkoolmaaltijd. Volgens de opgebouwde traditie is het er heel gezellig, zegt men.
Gorinchem (9)
Zaterdag 28-01-2012
Tussen zes en zeven druppelen de leden van de buurtvereniging "KNAKE" de een na de ander de zaal van "De Groote Sociëteit" aan het Eind 26 binnen. De leden krijgen een glas champagne bij binnenkomst. Voorzitter Ed Braad heet ons welkom. We nemen plaats naast havenmeester Hans de Bruin en zijn vrouw bij de open haard. Hans kennen we natuurlijk van de sluis. We maken kennis met de leden. Als Gorcumse kent Ans er velen. Het is een levendig gezelschap. Rijk en Joke van Antiquariaat Gorinchem zijn aanwezig en ook andere mensen die ik nog uit mijn Gorcumse ziekenhuistijd ken, zoals Pim van Mourik en kunstenares Annet Ardesch. Omstreeks half acht begint het uitgebreide stampotbuffet (hutspot met klapstuk, zuurkool en boerenkool, rookworst en speklappen) Zie foto hier. Daarna is de vergadering. Veel aandacht krijgt de parkeerproblematiek, die besproken wordt in aanwezigheid van VVD-wethouder Trix van der Torren. De gemeente zou graag onze straat 'autoluw' willen maken, als een soort wandelboulevard tussen de Buiten de Waterpoort en de binnenstad. Daarvoor zou een aantal parkeerplaatsen moeten verdwijnen. Bovendien zou men de futuristische vissenkommen, die hier als straatlantaarns staan, willen vervangen door het ouderwetse 'gaslampmodel'. Maar daar zal wel geen geld voor zijn.
Veel aandacht krijgt de extra parkeerdruk, die ontstaat als over ruim een jaar het grote appartementencomplex op het 7e bastion gereed is. Daar komen ongeveer 60 woningen in met een eigen parkeergarage met 81 plaatsen. Hebben die mensen dan ook nog recht op een parkeervignet van de gemeente? Tja. Voor de herinrichting van het Nonnenveld zijn er drie varianten, die liggen tussen veel groen en veel parkeerplaatsen. Tja. Véél parkeerplaatsen, vinden de omwonende Knake-leden. Nou, veel groen is ook mooi, vinden anderen; die wonen wat verder af. Dan is er een discussie of die nieuwe bewoners van Bastion 7 wel lid van Knake kunnen worden. Ze hebben misschien andere belangen dan de huidige leden. De meerderheid lijkt gelukkig te vinden dat zoiets te ver gaat. Het bestuur zal er nog eens over nadenken, zegt voorzitter Ed.
Na de vergadering is het nog lang gezellig in 'De Groote Sociëteit'. Vanmorgen heb ik een beetje een dom hoofd. Het is mooi weer. Tessa komt koffie drinken. De ochtend en een deel van de middag besteed ik aan het corrigeren van hoofdstuk 4 van mijn roman. Ik plaats het op Tenpages en voeg er een paar bladzijden van hoofdstuk 5 aan toe, afgebroken op een gedeelte dat lezers nieuwsgierig zou kunnen maken naar het vervolg.
Van schrijven komt niks. Ik ben verdorie meer tijd kwijt aan de promotie dan aan het schrijven van mijn boek. Zometeen komt mijn oude vriend Herman me halen om samen naar het Heukelums wijnhuis te gaan. kan ik hem meteen vragen of hij de aandeelhouder is met de intrigerende naam Bootsman.
Standen:
1. Mijn boek: ietsepietsie geschreven, totaal 86.100 woorden over 193 bladzijden.
2. Aandelen op TenPages: 143 aandelen. Er werd gekocht door Hogerdijk (= mijn vriend Inge van het eerdergenoemde Heukelums wijnhuis), Pijke (de vriend van mijn dochter Floor) en iemand die zich tooit met de curieuze naam deStem. Ik kocht er zelf nog 13, nu heb ik er 100. Op naar de 2000! Nog 3 maanden en 25 dagen. Terug naar boven
Gorinchem (10)
Zondag 29-01-2012
Gisteren ontving ik een bijzondere CD, die ik bij Bol.com besteld had: "Songs" van de nauwelijks bekende Nederlandse componiste Anna Cramer, die leefde van 1873 tot 1968. Een dag of wat geleden hoorde ik op Radio4 een prachtig lied van haar, 'Ave Rosa', dat deel uitmaakt van de 'Sechs Lieder, opus 4' uit 1910. Die liederen werden in 2007 georkestreerd door Jeppe Moulijn. Een prachtig lied! Toonzetting en sfeer doen meteen denken aan de 'Lieder eines fahrenden Gesellen' van Gustav Mahler, die uit 1885 dateren. Die zes liederen vormen de laatste compositie die tijdens haar leven in druk verscheen. In de jaren '20 verbleef ze in Wenen, waar ze ondermeer twee opera's componeerde. Of die succes hadden, weet ik niet.
In 1930 kwam ze kwam ze terug naar Nederland wegens financiële en psychische problemen. Ze werd opgenomen in een psychiatrische kliniek en ging daarna bij haar moeder in Baarn wonen. Later woonde ze op zichzelf in Amsterdam. Componeren deed ze niet meer, het enige wat ze deed was het eindeloos reviseren van haar eerder werk. Ze vereenzaamde en vervuilde en leed aan ziekelijke achterdocht. In 1958 gaf ze een koffer met al haar manuscripten in bewaring bij een bank. Tien jaar later overleed ze, volledig vergeten, in een psychiatrisch verpleeghuis. In 1994 zond de VPRO een radiodocumentaire over haar uit, 'Noten van een vervlogen leven'. Ik herinner me tamelijk duidelijk dat ik die toen gehoord heb. Het is goed dat er tegenwoordig wat aandacht voor haar werk is gekomen, ondermeer door de inspanningen van het Nederlands Muziek Instituut. Luister eens op Bol.com naar dat prachtige, tweede lied van de cyclus uit 1910, 'Ave Rosa'! Je kunt een fragment ervan hier beluisteren. Helemaal Mahler... zó mooi!
Een grijze dag. Vanmorgen gaan we op de koffie bij de moeder van Ans in haar verzorgingshuis. Ze komt al jaren niet meer van haar kamer af. Vandaag was ze heel helder en praatte honderd uit, voornamelijk over het verleden uiteraard. Terug thuis zie ik tot mijn plezier dat er alweer nieuwe aandelen in mijn boek verkocht zijn. Ik plaats een nieuwe foto uit een episode in het boek op Facebook en een verwijzing op LinkedIn. Ik heb nog geen idee of dergelijke acties effect hebben. In het Gastenboek staan suggesties om de promotie via de homepage te verbeteren en verder ontdekte Zeeuwse Noke een subtiel foutje in hoofdstuk 4. Gelijk gecorrigeerd, natuurlijk. Dat stimuleert me om me weer aan het schrijven te zetten.
De standen:
1. Mijn boek: 86.700 woorden over 194 bladzijden.
2. Aandelen op TenPages (17.15 uur): 168 aandelen, aangekocht door Astrid de Leeuw (de jongste dochter van Jaap & Diana), Sjors & Vivi (= mijn neef Sjouke - zoon van de broer van mijn moeder, en zijn vrouw), onze zeilvrienden Bert & Mieke, Mozes Bliek (= Ed Braad, voorzitter van de buurtvereniging Knake) en de ons onbekende investeerders Tina, Dalana en nkerpels (hoewel we bij laatstgenoemde wel een idee hebben). In totaal 18 aandeelhouders van de minimaal benodigde 100. Het lijkt goed te gaan!
De avond valt, het gaat vriezen. Het KNMI waarschuwt voor gladheid. Vannacht kan er lichte sneeuw vallen. Terug naar boven
Gorinchem (11)
Maandag 30-01-2012
Een bleek morgenlicht hangt onder een grijze sneeuwlucht. De temperatuur is op he vriespunt. Halverwege de ochtend begint het licht te sneeuwen. Na het ontbijt ga ik eens uitzoeken hoe de nieuwe Sony PRS-T1 e-reader van Ans eigenlijk werkt. Dat blijkt niet al te moeilijk, maar hij moet eerst 2,5 uur lang worden opgeladen.
Aan het werk. Tussendoor even een kuier over Buiten de Waterpoort. Dunne, grijswitte sneeuw dwarrelt over de kade (foto hierboven). Verdraaid koud is het en de weerberichten zeggen dat het de komende dagen nog kouder gaat worden. In Oost-Europa zijn tientallen mensen door de kou omgekomen; er waren temperaturen van -20 tot - 30o Celsius. Weer thuis schrijf ik verder aan een saai gedeelte. Vervelend, maar zulke verbindingsstukken zijn niet te vermijden. De boog kan niet steeds gespannen zijn en dergelijke passages geven het noodzakelijke reliëf. In de tweede versie kun je ze vaak nog wel wat opleuken. Ans gaat met dochter Barbara en de kleindochters naar hun balletles op Oost. Ik schrijf verder.
Standen:
1. Boek: 87.300 woorden over 196 bladzijden.
2. Verkoop aandelen op TenPages (17.30 uur): 210 aandelen (= 11%) Gisteravond kwam er 1 bij van Dinant, een oude studievriend, maar vandaag was er volledige stilstand. Daarom kochten Ans en ik er een aantal, ook om ons hoger op de lijsten te krijgen, waardoor je meer in de aandacht staat. We hebben nu 19 aandeelhouders en bij de manuscripten met de meeste verkochte aandelen staan we nu op de 5e plaats. Terug naar boven
Gorinchem (12)
Dinsdag 31-01-2012
In 2011 zijn er 1500 Afrikaanse migranten verdronken tijdens hun hachelijke overtochten in wrakke bootjes over de Middellandse Zee, lees ik in De Volkskrant. Dat is een record. Ook het aantal mensen dat het Europese continent wel bereikte, 58.000, is een record. Het doet me weer terugdenken aan die gedenkwaardige ochtend in september 2009, toen we op weg van het Italiaanse eilandje Lampedusa naar Malta, zo'n afgeladen ellendeboot tegenkwamen en assistentie verleenden. Die dag zullen we nooit vergeten. Het verhaal kun je hier lezen.
Af en toe schreef ik op dit weblog over de zogenaamde 'Kleine IJstijd', de periode die globaal ligt tussen 1300 en 1850, toen het over de hele wereld beduidend kouder was dan ervoor en erna. Het is de tijd dat de grote rivieren en het IJsselmeer ieder jaar dichtvroren en dat Pieter Brueghel de Oude zijn bekende ijs- en sneeuwlandschappen maakte. De koudste periode lag tussen 1645 tot 1715, het zogenaamde 'Maunder Minumum'. Dat wordt toegeschreven aan de zeer lage activiteit van de zon in die periode. Een groep van wetenschappers van de Universiteit van Colorado in Boulder heeft een andere verklaring gevonden: de koudeperiode was het directe gevolg van vier zware tropische vulkaanuitbarstingen. Het vulkaanstof verduisterde de atmosfeer voor langere tijd en veroorzaakte wereldwijde afkoeling. De invloed van de zonneactiviteit op ons klimaat wordt dus misschien overschat.
De winterzon schijnt vanmorgen over de sneeuw in de Lingehaven (zie foto hierboven). Ik maak een lange wandeling en ga aan het werk. Op Tenpages voeg ik - na correctie - de rest van hoofdstuk 5 van mijn boek toe. Dan zet ik me aan het schrijven. Halverwege de middag belt mijn jongste zoon Bas op. Goedgehumeurd als altijd. Hij las de eerste hoofdstukken van mijn boek op Tenpages. "Best goed, pa!" Geld om aandelen te kopen heeft hij uiteraard niet, maar dat zij hem gemakkelijk vergeven. Hoe gaat het met hem? Het postbezorgen ging hem de keel uithangen. Morgen begint hij als nachtmedewerker in een pastatentje, Julia's, op het CS van Utrecht. Daar moet hij van 23.00 - 07.00 uur pasta's bereiden en ciabatta's beleggen, koffie zetten, de kassa bedienen en "zorgdragen voor een excellente presentatie van het restaurant". Verder werkt hij aan diverse partituren van middentoonstukken ten behoeve van presentaties bij conservatoria en over goed twee weken is de uitslag van de Dutch Harp Composition Contest 2012, waar hij een stuk voor heeft ingezonden. Bas belooft gauw weer eens aan te komen.
De standen aan het eind van de middag (17.30 uur):
1. Mijn boek: 88.200 woorden over 198 bladzijden.
2. Aaandelen op Tenpages: 242 aandelen, is 12% van de benodigde 2000. Er zijn nu 25 aandeelhouders van de minimaal benodigde 100. Aandelen werden gekocht door Gracilis (?), Mrs. P. (die kennen we), Varend (?), Janthai (?), onze eigen Tessa en Ans zelf. In de Top25-lijst staan we op de vijfde plaats. Nog drie maanden en 22 dagen. Terug naar boven
Gorinchem (13)
Woensdag 01-02-2012
Vanmorgen word ik wakker van de stem van Ans. "De stroom is uitgevallen", zegt ze. Inderdaad, het schermpje van de wekkerradio is blank. Is het alleen bij ons of ook elders? Op de tast loop ik naar de kamer en schuif een gordijn open. Op de Kriekenmarkt is volop licht, maar het hele stuk van 't Eind is donker. De straatlantaarns zijn ook uit. Een algemene uitval dus. In de keuken steek ik wat kaarsen aan. Het is halfzeven, zie ik op de klok. Omdat de CV het ook niet doet, kruip ik weer in bed. Het zal wel goed komen. Inderdaad, tegen tien uur floept het licht aan. Op de website van Stedin, de netwerkbeheerder, zie ik dat de storing om 5.55 uur aan de Nieuwe Wolpherensedijk was en dat de oorzaak nog niet bekend is. Vier uur geen stroom dus. Gisteren was er een grote uitval in Rotterdam. Het lijkt Egypte wel. Er is altijd voorspeld dat het electriciteitsnet instabieler zou worden van het steeds meer inschakelen van windgeneratoren. De aanvoer van windenergie fluctueert ster, waardoor netwerkbeheerders extra capaciteit gereed moeten houden om de snelle wisselingen op te kunnen vangen. dat wordt steeds ingewikkelder met instabiliteit en meer uitval tot gevolg. Zou dat nu het geval zijn?
We zitten aan een laat ontbijt. Intussen is het behaaglijk warm geworden. Buiten vriest het nog licht. Het wordt een mooie, zonnige winterdag. Vannacht is de Lingehaven gedeeltelijk dichtgevroren. Ik ga aan het werk. Rond het middaguur loop ik de stad in om wat halogeenlampjes van 5 Watt te kopen bij de Handyman in de Arkelstraat. Daar staat een altijd vrolijke man in de winkel. Steeds als je binnen komt, roept hij "Handyman heeft 't!", de reclameleus die ook op de winkelruit staat. "Zat u vanmorgen ook zonder stroom?", vraag ik. "Nee, maar de V&D wel", zegt hij. Dat weten we dan ook weer.
Laat ik even verderop langs de herbouw van het Bluebandhuis lopen, denk ik. Kijken of de middeleeuwse waterput er nog is, die ze dit najaar bij een archeologische opgraving bloot legden. Ik schreef er ondermeer hier over en hier is een overzichtsfoto. Nu is er is niets meer van te zien (zie foto hierboven). Daar waar de de houten balk op de voorgrond de bodem raakt, daar bevond de put zich. Vaak bengt men bij nieuwbouw een dikke glasplaat aan boven een archeologische restant, maar dat is hier niet het geval. Hoelang zal het duren voor de put weer eens in het daglicht komt? Honderd jaar? Duizend jaar?
"s Middags redelijk goed gewerkt. Lezer Gerard van der Horst vraagt in het Gastenboek informatie over het briefadres; hij krijgt meteen antwoord. Even bij Rijk langs voor een glas Lapsang Souchong. Hij heeft voor me de tweede bundel van de dichteres Gertrude Starink binnen gekregen: "De weg naar Egypte. Zeventien passages. 1977 -1985" (Athenaeum P&VG, 1993). Zij komt in mijn boek voor.
De standen:
1. Mijn boek: 89.200 woorden over 200 bladzijden.
2. Aandelen op TenPages (17.30 uur): 257 aandelen, 13% van de benodigde 2000. Er zijn nu 28 aandeelhouders van de minimaal benodigde 100. Aandelen werden gekocht door Nela&Chris (Nela ken ik van de HBS, zij komt zelf overigens niet in het boek voor), MichPel (schoonzoon Michel) en Hurley (Hurley is een Brits type zeiljacht, hij/zij moet dus een zeiler zijn). In de Top25 staan we nog steeds op de 5e positie. Nog 3 maanden en 21 dagen. Terug naar boven
Gorinchem (14)
Donderdag 02-02-2012
Gisteren overleed de Poolse dichteres en winnares van de Nobelprijs in 1996, Wislawa Szymborska, op 88-jarige leeftijd. Wars van publiciteit, zoals het niet meer betaamt in deze media-wereld, maar dat kon haar eigenlijk niets schelen. Prachtige mens! Ik las haar graag, ze schreef ontzettend geestige gedichten. Wie haar niet kent doet er goed aan die omissie goed te maken. Ooit dichtte ze ergens, waar weet ik niet meer: "Gelukkige liefde. Is dat nodig?"
Gisteren ook de gewelddadige, tragische afloop van een voetbalwedstrijd in Port Saïd, aan de noordelijke uitgang van het Suezkanaal. Als ik het goed begrijp was er een politieke ondergrond bij het geweld. De bevolking in de periferie van Egypte, zoals in Port Saïd, voelen zich buiten spel gezet door de omwenteling van een jaar geleden. Het was vooral een revolutie in Caïro, Suez, Alexandrië en de andere grote steden. En wat heeft het allemaal opgeleverd? Vooral armoede, door de teruggang van het toerisme. Toen dus de topclub Al-Ahly uit Caïro kwam voetballen tegen de lokale club en zijn aanhangers meebracht die een grote rol speelden op het Tahrirplein, zagen ze een kans op wraak. Met het ellendige gevolg van zeker 74 doden en verdere instabiliteit. Sommigen beweren dat het leger achter het geweld zat, zoals Monique Samuel in de Volkskrant.
Het gaat niet goed met de Arabische wereld. De arabist Martin Janssen schrijft in een achtergrondartikel, ook in De Volkskrant, dat het Midden Oosten zich beweegt naar toenemende islamisering, verheviging van het 1300-jaar oude religieuze conflict tussen sunna en sjia, en desintegratie van de door de grote mogendheden opgelegde natiestaten na de val van het Ottomaanse Rijk. Ik deel die analyse wel; er dreigt een lange periode van geweld en instabiliteit aan te breken.
Gisteravond viel de stroom nog een keer uit. We zaten net TV te kijken. Met Stedin gebeld. Een man vertelt met trouwhartige stem dat ze van een noodsysteem, dat de vorige storing moest opvangen, terugschakelden naar het reguliere net. Begrijpt u, meneer? Inderdaad, na een paar minuten was er weer stroom.
Vandaag een zonnige vorstdag. Ik doe wat boodschappen in de stad. De haven is verder dichtgevroren, de boten liggen vast in het ijs. De zon tovert in tegenlicht glinsteringen over de ijsvloer (foto hierboven en een andere hier). De noordoostenwind snijdt in mijn gezicht, ik maak het niet lang buiten. Ans is vanmiddag in de stad koffiedrinken en bijpraten met haar jeugdvriendin Jannie. Aan het werk. Propaganda voor mijn boek op Facebook en op LinkedIn. Ik maak me wat ongerust: vandaag zit er geen schot in de verkoop van aandelen. Vooruit! Ik kies voor de aanval en fröbel in een paar uur een brochure in elkaar op half A4-formaat, die ik kan ronddelen, opsturen en misschien in boekhandels mag leggen. Ook lukt het om verder te schrijven. Een productieve dag, dus.
Standen:
1. Mijn boek: 90.000 woorden over 202 bladzijden.
2. Verkoop van aandelen op Tenpages (17.15 uur): 261 aandelen, nog steeds 13% van de benodigde 2000. Nog steeds 28 aandeelhouders van de minimaal benodigde 100. Alleen mijn geliefde kocht er nog vier ("Zij gelooft in mij!'). Wel wordt in het Gastenboek onthuld wie er achter het pseudoniem Varend zitten. Zeilers helpen zeilers. Het zijn Daniëlle en Peter Tazelaar uit Terneuzen, die nu voor de winter in het Turkse Finike liggen met hun Maxi 38+ Second Lady. We hebben ze nooit ontmoet (maar dat kan nog gebeuren) en ik volgde hun website. Hartelijk dank voor de steun! Terug naar boven
Gorinchem (15)
Vrijdag 03-02-2012
De maandelijkse grafiek van de gemiddelde wereldtemperatuur, zoals gemeten door satellieten in de lagere atmosfeer, toont over januari een dip van - 0,09o Celsius (zie hierboven) Roy Spencer, de klimaatscepticus die de grafiek bijhoudt, noemt het "a precipitous plunge, not totally unexpected for a La Niña January" Een nuchtere reactie.
Vanmorgen om kwart voor elf begint het te sneeuwen. Op de buienradar kun je zien dat er een groot sneeuwgebied van noord naar zuid over het land trekt. Hans de havenmeester bezemt het pad over de sluis een aantal keren schoon. Ik ga aan het werk en Ans gaat, omdat haar dochter Barbara op vrijdag werkt, naar de school van kleinkind Esri voor het uurtje dat de ouders bij de les mogen zijn. Daarna zal ze nog langs haar moeder gaan. Ik zet me aan het werk. Eerst print ik nog twintig brochures, nou, eigenlijk is brochure niet het goede woord, folder is beter. Daarna mail ik steunverzoeken aan 22 relaties van LinkedIn en ga verder schrijven aan het boek. De sneeuwval wordt dichter en dichter (foto hier). Ik had vanmiddag naar Inge in Heukelum willen rijden om een stapeltje folders bij hem in het wijnhuis achter te laten, maar met dit weer en het risico op gladheid is dat geen doen. De radio meldt een verkeerschaos; er staat 800 kilometer file in Nederland. Daarom stiefel ik langs de haven naar Rijk & Joke om er bij hen in het antiquariaat wat neer te leggen. Dat is een bevredigend gezicht (foto hier). Terug over de sluis in de sneeuw (foto hier).
Gisteren was ik wat mismoedig over mijn kansen om de eindstreep te halen van 2000 aandelen omdat er niks verkocht was. Het kan verkeren! Vandaag loopt het als een trein.
De standen van vandaag (15.00 uur):
1. Mijn boek: 91.000 woorden over 204 bladzijden
2. Verkochte aandelen op TenPages: 311 aandelen, dat is 16% van de benodigde 2000. Er zijn nu 33 aandeelhouders van de minimaal benodigde 100. Aandelen werden gekocht door MhBoon (een vriend uit mijn studententijd), Mut60 en Tub57 (vertrouwde stamgasten van het Heukelums wijnhuis), Roshali (onbekend) en AHogerdijk (niemand anders dan mijn oude vriend en buurman Adriaan uit mijn vroeger dorp Deil). Ik sluit vroeg af, want zometeen gaan we naar een concert in het oude Lutherse schuilkerkje op de Langendijk. Twee cantates van Bach. Terug naar boven
Gorinchem (16)
Zaterdag 04-02-2012
Gisteravond geen cantates in de Lutherse schuilkerk; ik heb me in de datum vergist. Als troost gaan we ertegenover eten bij Grieks Restaurant "Mykonos". Lekker in de serre boven de bevroren Lingehaven. We ontmoeten er Daan, schoolvriend van Ans. Hij krijgt een folder over mijn boek mee. Ja, ik word steeds fanatieker. Het is nu erg mooi hier in oud-Gorinchem. Ik maakte gisteravond de bovenstaande foto met lange sluitertijd; hij is redelijk gelukt, zoals ook een andere (zie hier).
Om half vier vannacht ben ik even wakker. Op de buitenthermometer zie ik dat het 8o Celsius vriest. Af en toe hoor je grote knallen van het uitzettend ijs in de haven. In Hurghada is het vandaag plus 23o met noordwestenwind, uiteraard. De Sembach-prognoses hanteren een ander model dan het KNMI; ze voorspelden in de afgelopen dagen dat het vanaf dinsdag zou gaan dooien, maar nu zijn ze veranderd: de winter blijft langer.
Aan het werk met het verbeteren van de folder en printen. Rond elf uur krijg ik een idee: ik zet buiten op de sluis, voor onze schuifpui, een klapstoeltje neer met folders voor mijn boek erop. Bordje erbij met "folder om mee te nemen" (zodat ze, als de folders op zijn, niet het klapstoeltje meenemen). Hier een foto. Vandaag is het zonnig, dus wandelweer, dus er komen veel mensen langs. We doen boodschappen in de stad. Daarna gauw kijken of het stapeltje al weg is. Nee zeg, zo te zien is er nog geen folder meegenomen! Een tijdje zit ik achter de vitrage te kijken. De meeste mensen kijken niet eens naar het klapstoeltje. Een enkeling stopt, kijkt, en loopt door. Zouden ze denken dat het een religieus traktaatje is? Omdat ik op de foto op de voorpagina in een soort Jezus-aan-het-kruis-houding op die bank in Wenen zit? Slechts een doodenkele wandelaar stapt naderbij en neemt een foldertje. De helft legt het met een laatdunkende blik weg, de andere helft neemt het mee en loopt lezend door.
Vooruit! Van schrijven komt vandaag niet veel. Ik print een twintigtal folders verkeerd; een kant is andersom. Stress! Bah! Opnieuw. De kleurencartridge begint leeg te raken. Met een stapel in een plastic tasje loop ik de stad in. Bij de VVV in het oude stadhuis op de markt willen ze graag een stapeltje. Bij Boekhandel "De Mandarijn" in de Gasthuisstraat ook. Dat is bemoedigend. In de stad koop ik printpapier en cartridges. Weer thuis is even later het huis vol: Michel & Barbara met Esri, en Kate met Liam en kleine Caelan. Tijdens de thee vouwt Barbara keurig de folders in tweeën. Ik neem ze zometeen mee naar Inge in Heukelum, waar ik ze mag neerleggen. Zulks vanuit de veronderstelling dat wijnliefhebbers geneigd zijn tot introspectie en lezen van mooie boeken. Vanavond krijgen we zwager Cees en schoonzus Mieke uit het onzalige Papendrecht op het eten.
Standen zijn er niet. Ze zijn hetzelfde als gisteren. Misschien zijn alle potentiële aandelenkopers wel lekker zorgeloos aan het schaatsen. Zou ik ook wel willen. Wat heb ik me weer op de hals gehaald? Terug naar boven
Gorinchem (17)
Zondag 05-02-2012
Zeer gezellige avond gehad met zwager Cees en schoonzus Mieke (foto hierboven) uit het onzalige Papendrecht. Waarom onzalig? Vaste lezers weten het: Papendrecht weigerde ons in 2007 een formeel briefadres bij Cees. Wie dat verhaal niet kent, leze het hier. Gorcum deed het wel. We hebben gisteravond gesmuld, want Ans had haar beroemde vissoep gemaakt.
Vannacht weer zware vorst. Nederland heeft nu officieel een koudegolf. Vandaag een wat grijze dag. Ans blijft in bed; ze heeft keelpijn, hoofdpijn en een hoofd vol snot. Opnieuw verkouden. Ik zet het klapstoeltje met folders over mijn boek weer buiten voor de schuifpui. Een uur later liggen de meeste folders over de grond verspreid; iemand heeft het houtblokje tegen het opwaaien niet teruggelegd. Ik raap ze bij elkaar en leg ze terug. Het dode lichaampje van het vermiste, tienjarige jongetje uit Luttelgeest is onder het ijs van een vaart. Even het ijs geprobeerd, toen hij drie dagen geleden van zijn grootouders naar huis liep, en erdoor gezakt. Wat werden we als kinderen vroeger daar bang voor gemaakt door onze ouders! Ik herinner me nachtmerries van onder het ijs te zijn geraakt en nergens een wak te zien.
In het Syrische Homs hebben de troepen van Assad gisteren meer dan 200 mensen gedood. Er werden willekeurig huizen gebombardeerd. Rusland en China verlammen de Veiligheidsraad. Die landen worden zwaar gekritiseerd door het westen en de Arabische wereld. Tunesië heeft de Syrische ambassadeur weggestuurd en erkent het Assad-regime niet meer. Syrische ambassades in Londen, Athene, Caïro, Koeweit en Berlijn zijn aangevallen door betogers. Maar vooral voor de Syrische betogers gaan de Russische en Chinese bondgenoten van de dictator Assad af. Steun van het buitenland zullen ze niet krijgen. De bevrijding van de tiran moet waarschijnlijk komen van het Vrije Syrische Leger, dat gevormd wordt door militairen die weigeren op de eigen bevolking te schieten. Misschien zal dat heimelijk steun krijgen van Turkije en een aantal westerse landen, bijvoorbeeld in de vorm van wapens. Dan zal er een zeer bloedige en langdurige burgeroorlog kunnen ontstaan, waarschijnlijk langs sectarische lijnen, met een groot risico dat landen als Libanon, Jordanië, Iran en Irak ook betrokken raken. Sunnieten versus de alawitische en overige sjiïeten. Je mag jaren van ellende verwachten in Syrië en het Midden Oosten. Vreemd dat we daar nog geen anderhalf jaar geleden in alle païs en vrede waren.
Op nieuw verbeter ik inhoud en lay-out van de folder voor mijn boek. Buiten zie ik heel af en toe iemand een exemplaar van het klapstoeltje pakken en meenemen. Ans is intussen opgestaan en zit in haar kamerjas op de bank te lezen en later naar een natuurfilm te kijken. Ik zet me tot schrijven. Om half vier toch even de benen strekken. wandeling over de wallen (foto hier). Het is verdomde koud! Ik maak het niet lang. Ans voelt zich beter dan vanmorgen. Op de studeerkamer schrijf ik verder.
De standen:
1. Mijn boek: 91.700 woorden over 205 bladzijden.
2. Aandelen op Tenpages: 335 aandelen, 17% van de vereiste 2000. Nog 3 maanden en 17 dagen te gaan. Er zijn 36 van minimaal benodigde 100 aandeelhouders. Aaadelen werden sinds de vorige keer gekocht door m.schouten (onbekend), Ton Bavinck en Bert Kluitenberg (beiden bezoekers van het Heukelums Wijnhuis). Allen hartelijk dank! Terug naar boven
Gorinchem (18)
Maandag 06-02-2012
Opnieuw zware vorst vannacht. Ik kijk naar de weerkaartjes en de buienradar. Op zee drijven wat sneeuwbuien naar het zuidwesten. Ze horen bij een front dat ons in de komende dagen niet zal bereiken. Een zonnige winterdag, derhalve. Ans voelt zich alweer een stuk opgeknapt. De rayonhoofden in Friesland maken bekend dat de Elfstedentocht voorlopig nog niet gereden kan worden (zie hierboven). Ik zet het klapstoeltje met folders voor mijn boek op de sluis. Er zullen op maandag wel niet zoveel passanten zijn, maar misschien in de lunchpauze. Bij de immer vrolijke Handyman in de Arkelstraat haal ik twee kleurencartridges. Bij Boekhandel De Wingerd mag ik een stapeltje folders neerleggen. Idem bij Restaurant Le Bon'Apart hier op het Eind. Terug thuis print ik een veertigtal van de verbeterde folder. Daarna aan het werk.
Middag. Ans is de hele rest van de dag weg. Ondermeer naar de balletles van kleinkind Esri en oppassen op Liam en Caelan. Ik verwacht haar pas om half negen terug. Ik plaats ook info over mijn boek op mijn naamsite Tom Zijlstra die niet in gebruik is, voor het geval iemand daarop verdwaald raakt. Een van de andere bewoners belt ongerust aan. De oude dame boven ons is niet op haar wekelijkse bridgemiddag verschenen. Ook reageert ze niet op aanbellen en bonzen. Zou er iets mis zijn? Via het telefoonboek sporen we haar schoondochter op, die een sleutel heeft en langs zal komen. Gelukkig dat er nog mensen in het telefoonboek staan! Het is echter allemaal niet nodig, want na een uurtje komt ze springlevend aangewandeld.
De hele middag wijd ik me aan de schrijverij: uitzoekwerk en schrijven. Af en toe pakt iemand buiten een folder van het klapstoeltje. Het zal me benieuwen, sinds gisteren zijn er op één na nog geen nieuwe aandeelhouders bij gekomen.
De standen (17.40 uur):
1. Mijn boek: 92.400 woorden over 207 bladzijden.
2. Aandelen op TenPages: 346 aandelen, dat is 17% van de benodigde 2000. Er zijn 38 van de minimale 100 aandeelhouders. Resterende tijd: 3 maanden en 16 dagen. Aandelen werden gekocht door Ulbe, zeiler en een oud-collega uit de tijd van Prismant, ruim tien jaar geleden. Erg aardig van hem! Even naar het weer in Egypte kijken: in Hurghada waait een héél zwakke zuidoostenwind en het is 22o Celsius. Terug naar boven
Gorinchem (19)
Dinsdag 07-02-2012
Gaat hij door of niet, de Elfstedentocht? De weermodellen spreken elkaar tegen. Het KNMI is er stellig over: "In de loop van het weekend waarschijnlijk invallende dooi, slechts een kleine kans op voortzetting van het winterweer", zeggen ze op hun website. Maar de Sembach-prognose laat wel een voortzetting van het winterweer zien; de uitlopers van het hogedrukgebied boven het midden en het oosten van Europa laten zich niet wegdringen door de depressiefronten. Integendeel, we krijgen dit weekend zelfs een hogedrukgebied over ons te liggen. De tegenstellingen tussen de modellen laten de enorme variabiliteit van het weer zien. Niet van het klimaat; dat varieert ook wel maar dan gaat het over perioden van tientallen tot honderden jaren. Deze strenge winterperiode zegt dan nul komma niets over het einde van de opwarming van de aarde. Het zijn variaties op een trendlijn, die stijgende is.
Vanmorgen wijst onde buitenthermometer - 10o Celsius aan, de laagste die we tot dusver aflezen. Na het ontbijt waag ik me de camera op het ijs van de Lingehaven, direct naast de loopbrug langs ons huis. Foto genomen (foto hierboven). Opeens begint het ijs te kraken. Ik haast me vliegensvlug naar de kade. Was de auteur van "Soms priemt een lichtstraal" toch bijna door het ijs gezakt! Ik bepaal me tot veiliger doelstellingen en plaats het klapstoeltje met folders op de sluis. Daarna breng ik een stapeltje naar Boekhandel Cursief in de Kruisstraat, waar een vriendelijke dame het graag wil wegleggen. Sterker, ze wil de folders zelfs wel uitreiken aan klanten van de winkel! Zoveel medewerking stemt tot dankbaarheid. Ik controleer de stapeltjes in Boekhandel De Mandarijn (stapeltje krijgt een betere plek) en Boekhandel De Wingerd (in orde) Bij De Mandarijn ontdek ik een prachtig maar prijzig boek over Johan Sebastian Bach van de eminente Bach-kenner Christoph Wolff (Ned. vert. Bijleveld, 2011), directeur van het Bach-Archiv in Leipzig. 'Laat het liggen!', sist het door me heen, 'koop er liever aandelen voor!' Het gebeurt toch, ik koop het boek en betreur dat niet. Tja.
Ik kruip achter mijn bureau en kijk op TenPages. Er is verdorie vanaf gisteravond geen aandeel verkocht! Dat schiet niet op. Ik ga aan de slag om mensen persoonlijk een steunverzoek te mailen. Ans vertrekt naar haar moeder. In Hurghada is sprake van regen en storm; uit het noorden uiteraard, dus recht op de kop van onze boot. Raar genoeg bericht lezeres Jane vanmiddag in het Gastenboek "op dit moment vanmiddag is het 26C! in Hurghada met een, jawel, ZuidZuidWestelijke bries; welke een fantastische terugtocht had kunnen bezorgen dunkt me; vast spijt nu op de verkeerde plek te zijn..." Merkwaardig! Tenslotte zet ik me aan het schrijven; al die promotie- en marketinginspanningen moeten tenslotte niet ten koste van de concentratie op mijn boek gaan.
De standen aan het eind van de middag (17.15 uur):
1. Mijn boek: 93.100 woorden over 208 bladzijden.
2. Verkochte aandelen op Tenpages: 354, dat is 18% van de benodigde 2000. Geen nieuwe aandeelhouders, alleen mijn geliefde kocht uit solidariteit, bewogenheid en liefde er nog acht. Maar we houden vol! Opnieuw even naar het weer in Hurghada gekeken: nu een zandstorm bij Noord 40 km/uur (- Bf 6) Terug naar boven
Gorinchem (20)
Woensdag 08-02-2012
Gisteravond heb ik samen met een vaste lezer van de website, Leendert Boudesteijn, in een halfuur tijd een sponsoractie voor mijn boek bedacht. Dat is grappig, vooral omdat we elkaar verder helemaal niet kennen. Leendert is betrokken bij de organisatie van jazzconcerten in Rotterdam. Nu staat er een link naar het eerstvolgende concert in de Rotterdamse Doelen bovenaan op mijn homepage. Leendert kocht er 5 aandelen voor en verder krijg ik voor ieder via deze link verkocht kaartje een aandeel erbij. De ene hand wast de andere. Of het gaat werken moet natuurlijk toch blijken, maar in beginsel kan ik mijn website wel vaker inzetten voor dergelijke akties. Voorstellen zijn welkom!
Vandaag is het minder koud. Ik print nieuwe folders bij en zet het klapstoeltje met folders weer buiten op de sluis. Daarna ga ik op weg, de stad in. De straten en de trottoirs zijn ietwat vochtig, het dooit licht. Ik mag folders neerleggen - iedereen is heel vriendelijk - bij de bibliotheek, de schouwburg 'De Nieuwe Doelen' en het stadhuis. Op de Korte Brug zie ik dat scheepvaart naar de grote sluis het ijs gebroken heeft (foto hierboven). Hier geen vaarverbod, zoals in Friesland. Terug thuis is er een bericht van een mede-auteur op TenPages. Ze stelt voor wederzijds 5 aandelen aan te schaffen. Ja, waarom niet? Zo help je elkaar. Als iedereen dat zou doen, was het met in totaal ruim 1100 schrijvers op de site geen probleem de eindstreep te halen. Terstond koop ik bij haar 5 aandelen, nu afwachten of zij het ook doet.
's Middags gaat Ans naar Barbara en ik aan het werk. Hoewel het er nog hard waait uit het noorden, is de zandstorm in Hurghada voorbij. Als de internet-melding op mijn homepage tenminste klopt. Tegen vieren nog even naar buiten voor een kopje thee bij Rijk in zijn antiquariaat. Hij toont een artikeltje over de Poëzieroute in het Gorcums Nieuwsblad.
De standen aan het eind van de middag (17.50 uur):
1. Mijn boek: 93.800 woorden over 210 bladzijden.
2. Verkochte aandelen op Tenpages: 371, dat is 19% van de benodigde 2000. Er zijn 40 aandeelhouders van de minimale 100. Aandelen werden gekocht door Leendert Boudesteijn (zie boven), en Viveenc (een oud-collega van Ans die in Gorcum woont) en mijzelf (uit frustratie over de geringe voortgang) De schrijfster die wilde uitwisselen, heeft nog niet gekocht. Ben ik erin getuind? Het is trouwens ook anderszins soms vreemd gesteld: sommigen van wie je het zeker had verwacht, kopen niks en er zijn zelfs nogal wat mensen die enthousiast toezeggen om aandelen te kopen en het er vervolgens gewoon bij laten zitten. Dat gebeurt vaker dan je denkt. Terug naar boven
Gorinchem (21)
Donderdag 09-02-2012
Vandaag dooit het overdag opnieuw een beetje. De Sembach-prognose toont nu ook een einde van de winterperiode in de loop van het weekeinde (zie hierboven). Harde noordwestenwind en bewolking is te zien boven Hurghada.
Vanmorgen zet ik het klapstoeltje met folders weer op zijn plek op de sluis. We rijden na de koffie naar het Piazza winkelcentrum aan de Banneweg, waar Ans me afzet. Zelfs gaat ze naar haar moeder. Ik wil een stapeltje folders bij de Bruna boekwinkel neerleggen, maar helaas, "daar gaat meneer Kramer over en die is er morgen weer", zegt de verkoopster. Nou, voor één gat laat ik me niet vangen. Ik leg stapeltjes folders neer bij de Albert Heijn en de Jumbo. De meeste supermarkten hebben zo'n bord waar mensen briefjes op kunnen hangen en dat is ook hier een goede plek. Daarna loop ik naar Sint Clara, het Rivas-verzorgingshuis van moeder Steers.
Tegen één uur zijn we weer thuis en zet ik me achter mijn bureau. Sinds ik gisteren afsloot zijn er weinig aandelen verkocht. Twee schrijvende deelnemers aan TenPages deden mee aan de koop-jij-bij-mij, koop-ik-bij-jou uitwisseling, te weten Amber70 en Estelle van der Ploeg. Tweemaal 5 aandelen. Lsanchez (?) koopt één aandeel.
De standen om 16.40 uur:
1. Mijn boek: 94.600 woorden over 211 bladzijden. Schrijven gaat de afgelopen dagen aardig goed.
2. Aandelen in mijn boek op TenPages: 382 aandelen, dat is 19% van de benodigde 2000. Er zijn nu 43 van de minimaal nodige 100 aandeelhouders.
Ik stop wat eerder. Ria, een wederzijdse vriendin uit onze ziekenhuistijd, komt een borrel drinken. Terug naar boven
Gorinchem (22)
Vrijdag 10-02-2012
Gisteravond, dus na het afsluiten van het weblog, kwam er opeens een geweldige spurt op gang in de verkoop van aandelen voor mijn boek. Ruim 60 aandelen werden in korte tijd verkocht. Een echte rally. het begon met JoepvandenBlink (een oud-collega), ene Bootema (donkerbruin vermoeden wie daarachter schuil gaat) en mijn broertje Wiebe J. Zijlstra. Hartverwarmend! Laat op de avond voegt zich SUNFISH2 erbij.
Vanmorgen weer naar de Bruna in het Piazza Center. Meneer Kramer is er nu wel. Ik sta in de rij voor de kassa te wachten tot ik aan de beurt ben, maar ik zie al aan zijn gezicht dat het niets gaat worden. Waaraan precies, is moeilijk te zeggen. Een bepaald soort benepenheid in de gelaatstrekken? Trouwens, er liggen ook geen andere folders. Ik ben aan de beurt en doe beleefd mijn verzoek. "Oh, nee, dat doen we niet, dan wordt het een rotzooitje" zegt hij meteen. Ik wijs er nog op dat het een hele nette folder is, maar ik zie dat verder aandringen geen zin heeft. Beleefd zeg ik: "Jammer. Goedemorgen" Maar, mijn lezers: boycot de Bruna in het Piazza Center !!! Daar heerst geen liefde voor boeken en voor arme auteurs, zoals in de boekhandels in de binnenstad. Ik loop naar de Albert Heijn, waar de folders die ik er gisteren neer legde, weg zijn. Hm. Zou de bedrijfsleiding dat gedaan hebben? Dat is niet vast te stellen. Bij de Jumbo zitten ze nog in het rek met de gratis annonces. Ik loop het Piazza uit, ik moet naar de poli urologie van het ziekenhuis. Die hebben verzuimd het nieuwe recept voor mijn hormooninjecties op te sturen naar Preventcare, die volgende week die de negende moet zetten. De dames achter de balieschrikken; ze zullen het meteen in orde maken. In het ziekenhuis kom ik wat bekenden tegen aan wie ik een folder kwijt kan.
Terug thuis. Ans is naar de binnenstad om boodschappen te doen. Op de buitenthermometer zie ik dat het twee graden vriest (foto hierboven) Ik ga achter mijn bureau zitten en mail een groot aantal vrienden en relaties uit heden en verleden een persoonlijk steunverzoek. Dat werkt tot dusver het beste. Mijn dochter Floor stuurt me een kritische analyse van de eerste vijf hoofdstukken van mijn boek op TenPages. Die is geschreven door een vriendin van haar, die bij een uitgeverij werkt. Interessant! Ik kom er nog op terug. Door al die activiteiten weinig geschreven.
Standen om 16.00 uur:
1. Mijn boek: 94.800 woorden over 212 bladzijden.
2. Aandelen in mijn boek op TenPages: 480!!! Dat is 24% van de benodigde 2000. Er zijn nu 53 aandeelhouders. Behalve de bovenstaanden kwamen erbij: VDSGorinchem (een jeugdvriend van Ans), twee 5-om-5 uitwisselingen met Melissa en Richard Hassink (twee auteurs op TenPages), AnnieW (stamgast bij Inge in Heukelum), Louïse-Marie (kennis uit de wereld van de kaakchirurgie) en Nimbus2000 (geen idee).
Harde wind in Hurghada: Bf 7 uit NW. Over Inge in Heukelum gesproken, daar ga ik nu even heen. Met een nieuw stapeltje folders, uiteraard. Terug naar boven
Gorinchem (23)
Zaterdag 11-02-2012
Toen ik gisteravond terug was uit het Heukelums Wijnhuis, kwam er nog een aandeelhouder bij op Tenpages, namelijk Wiger (vriend) Daarmee sta ik precies op 500, een kwart van de 2000 aandelen die verkocht moeten worden. Het is toch wel heel spannend, temeer omdat het sommige mensen maar niet lukt om op TenPages een account aan te maken en aandelen aan te schaffen. Iemand mailt dat ze wel een enveloppe met 50 euro in mijn bus zal schuiven.
Vanmorgen komt de zon prachtig om het hoekje kijken van de huizen op de Altenawal (foto hierboven). Het begin van een mooie winterdag. Een schaatsdag ook, er is een Molentocht door de Alblasserwaard. Vroeger reed ik die regelmatig. Nu niet, ik heb nog geen schaatsen gekocht en bovendien heb ik sinds gisteren flinke pijn onder in mijn rug.
Over de opmerkingen van de vriendin van mijn dochter Floor, degene die bij een uitgeverij werkt en de eerste vijf hoofdstukken van mijn boek op Tenpages las. Dat is natuurlijk een buitenkansje. Ik neem er dan ook de tijd voor en zal elke dag op een van haar opmerkingen reageren (anders wordt het zo lang). Hieronder de eerste, in cursief en genummerd:
1. Er zijn vele aanzetten/thema’s (opvoeding, religie, muziek, literatuur, liefde), maar een chronologische opsomming van herinneringen kan saai worden. Er moet een zwaartepunt zijn, een spanningsboog.
Dat is een terecht punt. Natuurlijk kun je in slechts vijf hoofdstukken niet zien hoe de opbouw van het hele boek is. Voor wat betreft het ruwe schema, dat ik bij het schrijven in mijn hoofd heb, beoog ik zeker een spanningsboog aan te leggen. Anderzijds wil ik het boek schrijven op de manier waarop het leven zelf verloopt, als een stroom van opeenvolgende gebeurtenissen die ogenschijnlijk geen verband tonen en waarin het toeval regeert. Het verband dat je er later in denkt te zien, is niet meer dan je eigen (re)constructie. Voor wat het waard is. In mijn boek wil ik laten zien dat het leven juist geen enkele samenhang vertoont. Toch houd ik de opmerking van Maaike (zo heet ze) in mijn achterhoofd. want het boek mag natuurlijk niet saai worden.
Aan het werk. Ans doet een boodschap. Om één uur komen Barbara en haar zoon Jordin op de koffie. Het is een schitterende winterdag met veel wandelaars over de sluis. Af en toe pakt iemand een foldertje van het klapstoeltje en loopt er al lezend mee verder. Vanmiddag schrijf ik hoofdstuk 17 af. Nu even goed nadenken hoe verder. Om vier uur zullen we naar Vijfhuizen bij Schiphol rijden voor een avondje bij mijn broer en zijn vrouw.
De standen (tegen 16.00 uur):
1. Mijn boek: 95.300 woorden over 213 bladzijden.
2. Verkochte aandelen op TenPages: 515, dat is ruim een kwart van de nodige 2000. Er zijn 54 van de minimale 100 aandeelhouders. Er werd gekocht door Gavin (uitwisseling op TenPages) en TycheConsult (bekend adviesbureau) Terug naar boven
Gorinchem (24)
Zondag 12-02-2012
Gisteravond nemen mijn broertje Wiebe en zijn vrouw Marina ons mee naar een bijzonder restaurant: 'Vork & Mes' in Hoofddorp. Een 5-gangen verrassingsmenu met een origineel wijnarrangement. Een van de wijnen - en niet de minste - is me volledig onbekend. Iedereen kent natuurlijk de Grüner Veltliner uit Oostenrijk, maar dat er ook een Roter Veltliner bestaat is nieuw voor me. Het is overigens net als het groene broertje ook een witte wijn, maar wat zwaarder en zoeter. Ik vraag per SMS aan mijn vriend Inge van het Heukelums wijnhuis of hij er wel eens van gehoord heeft. Nee, heeft hij niet, SMS't hij terug. Ik koop een fles om volgende week vrijdagmiddag met hem in Heukelum door te proeven. Met Wiebe & Marina hebben we een lange, fijne avond. Ze hebben een paar schaatsen over, die ik mag gebruiken; ze zijn iets te groot, dus krijg ik ook een paar dikke sokken mee.
Vandaag wil ik dus gaan schaatsen in de Alblasserwaard, maar helaas, mijn lage rugpijn is erger geworden. Ik durf het niet aan. De schaatsen, mooie Noren, blijven dus in de gang staan (foto hierboven) tot een volgende gelegenheid. Als die er nog komt. Er is voor alles een laatste keer, voor de liefde bedrijven en ook voor schaatsen. Wanneer dat is, weet je pas achteraf. Ik zet het klapstoeltje met folders buiten. Het is bewolkt weer, af en toe dwarrelt er lichte sneeuw naar beneden. Op de buitenthermometer zie ik de buitentemperatuur geleidelijk oplopen tot boven het vriespunt. De bestrating op de sluis slaat vochtig aan.
Verder met de opmerkingen van Floor's vriendin Maaike over de eerste vijf hoofdstukken van mijn manuscript op TenPages. Dit is de tweede en die begrijp ik op zich heel goed. Maar niet voor mijn boek.
2. Een memoir komt beter uit de verf als het in de tegenwoordige tijd is geschreven, is spannender en actiever.
Zoals gezegd: dat snap ik. Maar mijn 5 hoofdstukken (en ook de rest van mijn boek) zijn juist in de tegenwoordige tijd geschreven! Vergissing van Maaike? Morgen verder.
Ans gaat Tessa ophalen om samen bij haar moeder aan te gaan. Aan het werk. Hoofdstuk 18 begint met een onverwachte ontwikkeling. Ook voor mij. Maar deze plotselinge complicatie past me goed. Kom op, voorkom saaiheid! Zondagse wandelaars lopen langs. Soms neemt iemand een foldertje mee. Op Facebook, waar ik weer een opwekking tot het kopen van aandelen had geplaatst, zegt mijn Friese neef Sjouke uit Balk, dat je met lage rugpijn goed kunt schaatsen. De rug wordt er leniger van. Hm. Het loopt al tegen vieren en ik zit lekker te schrijven. Andere keer, dan maar.
De standen om 17.20:
1. Mijn boek: 96.100 woorden over 215 bladzijden.
2. Aandelen in het boek op TenPages: 534, dat is 27% van de benodigde 2000 aandelen. Er zijn 60 aandeelhouders van de minimaal nodige 100. Aandelen werden ondermeer gekocht door BdK (kennis uit mijn Twentse tijd), CStreefkerk (jeugdvriend van Ans), Frihet (waarschijnlijk mijn oude zeilmaat Erik, want zijn vroeger schip heette zo) en Jaeder (onbekende die in meerdere boeken investeert). De resterende twee zijn uitwisselaars op Tenpages. Terug naar boven
Gorinchem (25)
Maandag 13-02-2012
Een dag met dooi. Vanmorgen vroeg al stond de buitenthermometer op plus 2o. Hardstikke pijn in mijn rug. Vroeg aan het werk. Hoofdstuk 18 komt goed op dreef. Buiten schijnt de zon en vanachter mijn bureau zie ik opeens mijn geliefde, die met gepast fanatisme bezig is de ruiten van de schuifpui te reinigen (foto hierboven). Nu het niet meer vriest, kan dat.
Verder met de opmerkingen van Floor's vriendin Maaike over de eerste vijf hoofdstukken van mijn manuscript:
3. Toon en stijl moeten eenvormig zijn, maar het tempo moet juist wisselen, dat maakt een boek interessant. Meer dialoog zou het geheel ook sprankelender maken.
Dit vind ik een belangrijke opmerking, die ik me ter harte zal nemen! Tempowisselingen heb ik wel, maar misschien niet voldoende. En dialogen, die heb ik eigenlijk teveel in de alinea's verstopt. Reden: Ze nemen zoveel ruimte in. Maar Maaike heeft gelijk, de tekst wordt er veel te compact en log door. Dialogen doorbreken de monotonie van tekstblokken en geven gelegenheid de dramatiek te verhogen. Dus: met ingang van hoofdstuk 18 zitten er dialogen in. Bij het schrijven van de volgende versie zal ik ze ook explicieter hanteren in de voorgaande hoofdstukken.
's Middags regen. Het klapstoeltje met folders kan niet naar buiten. Ans rijdt naar Barbara om samen naar de balletles van haar meisjes te gaan. Met moeite vanwege mijn pijnlijke rug schuifel ik in een kromme houding als een lachwekkende oude man langs de drie boekhandels in de binnenstad en constateer dat ze nog voldoende folders hebben. Daarna weer aan het werk. Soms weet ik niet of ik moet zitten, liggen of staan, zo zeer doet mijn rug.
Standen om 17.15 uur:
1. Mijn boek: 97.200 woorden over 217 bladzijden.
2. Aandelen op TenPages: 560, dat is 28% van de benodigde 2000 aandelen. Er zijn 62 aandeelhouders. Gekocht werd er door Blossom (investeerder op Tenpages), Waterlander (kennissen) en Tychè Consult (bekend adviesbureau). Aantal toezeggingen gehad op e-mail steunverzoeken, maar die moeten nog komen. Terug naar boven
Gorinchem (26)
Dinsdag 14-02-2012
De dooi zet verder door. De ijsvloer in de haven kleurt dofgrijs, wordt bros en er staat water op (foto hierboven). Er is weinig kans dat de winter in de komende weken nog terug zal keren. De lucht is te vochtig om het klapstoeltje met folders buiten te zetten. Vanochtend komt zuster Yvonne van Preventcare me mijn driemaandelijkse Zoladex-injectie geven. Yvonne is snel, handig en vertrouwd, we kennen elkaar nu immers twee jaar. Ik moet er nog een jaar mee doorgaan, dat wil zeggen injecties in mei, augustus en november. Dan zit het erop. Of ik daar dan blij mee moet zijn, is niet duidelijk. De terugkeer van de normale hormoonhuishouding kan lang duren, mogelijk zelfs een jaar. Als dan niet alle tumorcellen uitgeschakeld blijven, kan de ziekte terugkeren. Of niet. De hoogte van de PSA-spiegel is dan de leidraad.
Er is bericht van mijn jongste zoon Bas. Helaas is zijn harpcomposite niet in de prijzen gevallen bij de Dutch Harp Competition. Het nachtwerk in de pasta-bar op de stationstraverse in Utrecht bevalt hem voorlopig wel. Morgenavond ga ik in Utrecht uit eten met hem en zijn broer Rommert.
Ans is naar Kate en haar kinderen in de Weverstraat. Het is vandaag twee jaar geleden dat de leukemie bij kleinkind Liam werd ontdekt. Daar is hij in elk geval na evenveel jaren chemotherapie van genezen. Ik loop even de stad om mijn ov-chipkaart op te laden en een mooie kaart voor Valentijnsdag te kopen voor mijn geliefde. Ik doe hem bij onszelf in de bus, straks als ze terug is zal ik vragen of ze even de post ophaalt. Kleine genoegens. Verder met de opmerkingen van Maaike, de vriendin van Floor, over mijn manuscript op TenPages:
4. - het perspectief wisselt. Is er een alwetende verteller aan het woord of ligt het perspectief bij hoofdpersoon Lucas? Belangrijk om daarin een duidelijke lijn aan te houden.
Een belangrijke opmerking. Ik weet dat ik dat doe (van perspectief wisselen) Niet vaak, maar toch. Soms kon ik het niet laten. In beginsel ben ik de alwetende verteller die doorgaans in de huid van de hoofdpersoon kruipt. Maar een enkele keer niet. Ik zal dat precies nagaan bij het schrijven van versie 2. Overigens weet ik als alleswetende verteller op onderdelen soms - tijdens het schrijven - ook niet altijd hoe het af gaat lopen.
Aan het werk. Ans komt aan het eind van de middag thuis. "Ach, wil jij even de post ophalen?" Wat ze daar vindt levert me een dikke kus op. De standen om 17.50 uur:
1. Mijn boek: 97.900 woorden over 219 bladzijden.
2. Aantal aandelen op TenPages: 571, dat is 29% van de het einddoel van 2000 aandelen. Er zijn 64 aandeelhouders van de minimaal benodigde 100. Gekocht werd door Alfons (natuurlijk, onze Fons van Jachtwerf Numansdorp), Wessel Sikma (investeerder op TenPages) en mijn dochter Floor, die er wat aandelen bij kocht. Ook kreeg ik wat nieuwe toezeggingen binnen. Terug naar boven
Gorinchem (27)
Woensdag 15-02-2012
Gisteravond komt iemand een mooie CD brengen, die ik besteld had. Het is een opname van het Bätz/Witte orgel in de Grote Kerk van Gorcum (afbeelding hierboven). Onlangs werd een omvangrijke restauratie, begonnen in april 2010, voltooid en werd het eerste concert erop gegeven door de hoofdorganist Gerben Budding. Helaas heb ik dat gemist, maar gelukkig kon je voor een tientje deze CD bestellen. Daarop speelt Budding op het gerestaureerde orgel werk van ondermeer Buxtehude, Bach en Mendelssohn. Ik weet natuurlijk niet hoe het instrument klonk voor de restauratie, maar op deze opname heeft het in elk geval een schitterende, veelzijdige klank. De opname zelf is door zijn ruimtelijkheid erg fraai. Aanbevolen! En opletten: in de komende periode zijn er diverse orgelconcerten.
Vanmorgen iets minder last van mijn rug. Het is een grijze dag, waarop je af en toe denkt dat het opklaart en dat de zon erdoor komt, maar even later trekt het weer dicht. We gaan eerst even kijken naar de volgende opmerking over de eerste vijf hoofdstukken van mijn manuscript door Maaike, de vriendin van Floor die bij een uitgeverij werkt:
5. - over de stijl: ( dit is overigens mijn persoonlijke smaak): waak voor cliche’s (‘glinsterende ogen’, tranen die ‘wellen’). Ook heb ik eens van Joost Nijsen gehoord dat een manuscript onmiddellijk terzijde wordt geschoven wanneer er ‘onderzoekend’ gekeken wordt, ‘hoofdschuddend’ gelopen wordt of zoiets als ‘Dat zou ik niet doen, glimlachte zij’. Het klopt niet (je kan niet glimlachen en praten tegelijk ) en het is lelijk. Pas ook op voor plotseling archaisch taalgebruik (‘sedertdien’), het is een stijlbreuk. Reve komt er mee weg maar hij is dan ook consequent.
Dat is een heleboel tegelijk. Inderdaad vrees ik dat mijn taalgebruik aan de ouderwetse kant is. Zou dat echt zo erg zijn? Woorden als 'sedertdien' en 'desalniettemin' gebruik ik soms inderdaad, maar ze horen wel bij de tijd waarin de roman zich afspeelt. Tja, en cliche's? Die komen met mate voor. Ik zal proberen ze te vermijden.
Vanaf tien uur werk ik aan mijn boek: uitzoekwerk en schrijven. Om half drie valt er vieze miezerregen. Ik stop, want ik wil de Qliner van drie uur halen op het station van Gorcum. In Utrecht eens zien of ik stapeltjes folders kwijt kan bij Boekhandel Selexyz Broese op de Stadhuisbrug en andere plaatsen. Om zes uur zal ik de jongens treffen in Graaf Floris op de Vismarkt. De standen van vandaag om 14.30 uur:
1. Mijn boek: 98.200 woorden over 220 bladzijden.
2. Aandelen op TenPages: 586, dat is 29% van de vereiste 2000. Er zijn 65 aandeelhouders van de minimaal 100. Erbij kwamen Flinn (mijn vroegere collega en opstapper Freek) en onze vriendin Arina, die voor haar OK-collega Gertraud aandelen op haar account kocht). Zeer bedankt. Terug naar boven
Gorinchem (28)
Donderdag 16-02-2012
Keurig op tijd ben ik gisteren bij de bushalte van de Qliner naar Utrecht. Helaas, bij het instappen werkt mijn (anonieme) ov-kaart niet. De chauffeuse stuurt me naar een kantoortje achter het station. Daar stellen ze vast dat de kaart inderdaad defect is. Vergezeld van een formulier kan ik hem terugsturen, teneinde het saldo uitgekeerd te krijgen met aftrek van administratiekosten. De bus is natuurlijk allang weg, maar na een minuut of vijf arriveert de volgende. Een los kaartje kost een tientje; ik heb echter maar zeven euro op zak. Verderop is een pin-automaat, zegt de chauffeur behulpzaam. Dat is bij de ING-bank op het plein voor het stadhuis. Als ik terugkom is de bus uiteraard al lang weg. Pas na twintig minuten arriveert de derde bus. De rit loopt verder zonder problemen. We arriveren op het Jaarbeursplein. In de stationstraverse probeer ik tevergeefs de pasta-bar van Bas te vinden. Bij de Selexyz Broese boekhandel op de Stadhuisbrug vraag ik of er een stapeltje folders voor mijn boek weg mag leggen. 'Hebben we geen plaats voor, meneer', is het antwoord. Gelukkig zie ik een vrijwel lege foldermolen bij de ingang, waar ik ongezien wat folders in stop. Bij de bibliotheek naast de boekhandel is geen mogelijkheid, maar wel vind ik een folderrek in het Grand Café 'De Winkel van Sinkel' naast de Studio/Camera bioscopen.
Om 18.00 uur heb ik met mijn beide jongens afgesproken bij Graaf Floris op de Vismarkt. We gaan meteen naar ons favoriete restaurant, 'Sirtaki' in de Servetstraat onder de Dom. Eigenaren Dmitri & Sofia Lois ontvangen ons met open armen, ik ken ze al dertig jaar, vanaf de tijd dat ze zich hier vestigden in een voormalige bloemenzaak. Een van de eerste Griekse restaurants in Nederland. We hebben er een heel gezellige avond. Ik geniet van de verhalen van de jongens. Rommert is erg trots op zijn thesis over "The Long-tailed Construction of the Self: revisiting Selfconstruction in a Mediated World", een stuk van 15 bladzijden dat je - als je het wilt lezen - met behulp van de knop onderaan dit verslag kunt downloaden. Verder trad hij voor het eerst van zjn leven op als singer/songwriter op het podium van 't Oude Pothuys op de Oudegracht 279. Met vier nummers oogstte hij behoorlijk succes! Bas is bezig zijn composities in nette partituren over te zetten om ze in te zenden naar diverse conservatoria. Uit New York kreeg hij helaas een afschrijving; ze namen dit jaar geen buitenlandse studenten aan. We hebben een fraai debat over de rol als kunstenaar. Moet die, behalve het maken van kunst (componeren, schrijven), ook zelf doen aan promotie en marketing? Rommert en ik vinden van wel, maar Bas voelt er niks voor. Je moet je volledig concentreren op het artistieke scheppingsproces en je niet laten afleiden, vindt hij. Tja, zeggen Rommert en ik, maar denk niet dat er ook maar iemand op jou zit te wachten. Je moet zelf zorgen voor aandacht voor je werk. Enzovoorts.
Enfin, om kwart over negen ben ik weer op het Jaarbeursplein. De Qliner staat er al. Vooruit, denk ik, laat ik toch nog een keer die ov-kaart proberen. Hup, hij doet het! Hoe is dat nu mogelijk? We rijden door de nacht over de A2 en de A27 naar Gorcum. Bij het verlaten moet je de kaart nog eens voor de lezer houden om je af te melden. Verdraaid, hij doet het opnieuw! De wonderen zijn de wereld niet uit.
Vanmorgen op tijd op. Om tien uur zit ik op de eerste verdieping van Boekhandel Cursief in de Kruisstraat is een bijeenkomst voor beginnende schrijvers. Er zitten een twaalftal mensen van zeer uiteenlopende pluimage. Onder leiding van Bianca Kroon van het Auteurscollege beginnen we met een voorstelrondje. Naast me zit een dame die een boek wil schrijven over - het Higgs-deeltje! Volgens haar is dat de grondslag van alles. Er zijn een paar 'ondernemers', iemand die sprookjes schrijft, twee journalisten die wel eens wat meer willen, en nog wat mensen wier achtergronden me niet helemaal duidelijk werden. Behalve de mevrouw van het Higgs-deeltje heeft nog niemand een boek af; de meesten moeten er nog aan beginnen. Uiteraard geef ik ze allemaal een foldertje over mijn boek; wie weet kopen ze wel aandelen...
Bianca Kroon neemt de vijf stappen van een boek schrijven door. Toevallig beginnen die allemaal met een P: plannen, pennen, productie, publicatie en promotie. Ik denk aan de discussie met Rommert en Bas van gisteravond. De meeste aandacht gaat naar de laatste drie p's. Bij uitgevers leuren geeft weinig kans, zeker nu de economie in recessie is. Een uitgever krijgt jaarlijks ongeveer duizend manuscripten toegestuurd. In vijf ervan heeft hij interesse, slechts twee ervan komen tenslotte uit. De beste manier om binnen te komen bij een uitgever is via bestaande auteurs, die je persoonlijk kent en die je willen aanbevelen. Het andere alternatief is het boek in eigen beheer uitgeven, maar dan moet je alle p's zelf doen. Niemand (behalve Bianca) heeft van Tenpages en de methode van 'crowdfunding' gehoord. Er komt nog meer aan de orde, maar hier wil ik het bij laten.
Tessa komt langs, ze heeft een vrije dag. Met haar zwangerschap gaat het prima; ze is nu in de 28e week. Ik ga aan het werk, allerereerst aan dit verslag en daarna aan mijn boek. Hoewel mijn roman veel autobiografisch materiaal bevat, staan er ook veel voorvallen en geschiedenissen in die nooit zijn gebeurd. Het is wonderlijk om te ervaren hoe die een papieren werkelijkheid gaan vormen, alsof je decors plaatst voor en tussen de dingen die echt gebeurd zijn.
De standen om 17.35 uur:
1. Mijn boek: 98.800 woorden over 221 bladzijden.
2. Aandelen op TenPages: 620, dat is 31% van de benodigde 2000 aandelen. Er zijn nu 71 aandeelhouders van de minimaal benodigde 100. Gekocht werd door fmartinot (uit mijn studententijd), hansgrunn (uit de ziekenhuiswereld), hawi (investeerder op Tenpages), Rick Gouw (idem), Cherry Wijdenbosch (oud-zangeres en vriendin), LiesjeD (mijn eerste ex) en Rodiny (?). Vriendin Truus gooide een enveloppe met inhoud in de brievenbus, met het verzoek er aandelen voor te kopen. Terug naar boven
Gorinchem (29)
Vrijdag 17-02-2012
Van de week zei iemand dat de eerste vijf hoofdstukken van mijn boek, zoals je ze online kunt lezen op de website van TenPages, saai waren. Bij het lezen sloeg ze hele gedeelten over omdat ze ze niet interessant vond. Saai! Daar word ik helemaal onzeker en doodongelukkig van. Saai, dat is ongeveer het ergste wat je kunt zeggen over een boek. Onmiddellijk begon ik ze zelf weer eens te lezen en toen viel het me hard mee. Helemaal niet saai! Juist levendig en vol met aanzetten! Trouwens, de meeste mensen die het lazen vonden die eerste hoofdstukken ook erg levendig. (Maar de meeste mensen praten je naar de mond). Ach, ik weet het niet, het viel mij in elk geval mee toen ik het teruglas. Alleen de dialogen, die breng ik er bij de volgende versie wel in en dat zal een hele verbetering geven. Verlies de moed niet!
Een grijze vrijdag. Pompoenbrood gehaald bij Bakker Bart in de Gasthuisstraat. Folders gecontroleerd bij boekhandel De Mandarijn en Hotel/Restaurant Bon'Apart (foto hierboven). Geleidelijk aan wordt het wat lichter buiten. Klapstoeltje met folders buiten gezet, maar niemand neemt er eentje af. Aan het werk. Moeite om op gang te komen. Ene Fabiola zit in het Gastenboek negatief te zeuren over mijn boek.
De standen om 15.45 uur:
1.Mijn boek: 99.900 woorden over 224 bladzijden.
2. Verkochte aandelen op TenPages: 623, dat is 31% van de benodigde 2000. Er zijn 73 van de nodige 100 aandeelhouders. Vandaag werden alleen aandelen gekocht door nnnanne (?). Ik ga met een stapeltje folders naar het wijnhuis in Heukelum. Terug naar boven
Gorinchem (30)
Zaterdag 18-02-2012
Een verrassing. Gisteravond verscheen er onverwacht een recensie van mijn boek op TenPages; een ongevraagde en positieve recensie van nnnanne, iemand die al eerder aandelen gekocht had. Je vindt die recensie op de webpagina van mijn boek, op de blauwe balk beneden de knop 'Koop een aandeel' (wat je natuurlijk óók kunt doen). Maar ik kan het niet laten om hem hieronder even af te drukken:
"Soms priemt er een lichtstraal' is een beeldende vertelling. In het manuscript staat het leven van een jongen uit de jaren zestig centraal. 'Coming of age' wordt dit genre in de filmwereld genoemd.
Tom Zijlstra laat in het manuscript zien dat hij een geoefende schrijver is. Met een prettige schrijfstijl en uitmuntende woordkeus zet hij een beeldend verhaal neer. Het leest 'lekker weg' en de scenes tekenen zich af als in een film. Het enige minpuntje wat ik tegenkwam, was dat de periode waarin het verhaal zich afspeelt mij niet duidelijk was. Dat leidde mij af van het verhaal. (Ik had de samenvatting nog niet gelezen toen ik aan het manuscript begon.) Pas toen het over rock 'n roll ging, wist ik dat het zich in de jaren zestig afspeelt.
Kortom, ik vind het een prachtig verhaal en wil graag meer lezen!"
Natuurlijk heb ik nnnanne bedankt en haar opmerking over het minpuntje zal ik zeker verwerken in de tweede versie van het boek. Ze gaf tenslotte ook een waardering: het maximum van vijf sterren!
Vandaag, zaterdag, is het grijs maar tot dusver droog. Klapstoeltje met folders buiten. Over TV en radio voornamelijk nieuws over het ski-ongeval van Prins Friso. De carnaval gaat door, ook in Gorcum, en waarom ook niet? Straks komt de optocht hier op het Eind langs. Ans gaat bij haar moeder langs, voor de zekerheid niet met de auto maar op de fiets, want het verkeer zal straks in de binnenstad wel vastzitten. Ik ga aan het werk.
Om 15.00 uur regent het. Klapstoeltje naar binnen. Tegelijk komt de carnavalsoptocht langs (foto hierboven) Ans is intussen terug. Ooit heb ik carnaval wel leuk gevonden, zo rond mijn twintigste. Dat is lang geleden. In de brievenbus zit een pakje van mijn dochter Floor. Er zit een zojuist uitgekomen boek in van Ilja Leonard Pfeijffer, "Hoe word ik een beroemd schrijver?" Een literair zelfhulpboek. Vanzelfsprekend zeer ironisch bedoeld, maar toch erg lief. Er staan nuttige hoofdstukken in als "Hoe schrijf je een seksscène?" en "Hoe kleed je je als beroemd schrijver?". Hij beweert dat er meer schrijvers dan lezers zijn in Nederland. Een doordenker. Ik zal het goed bestuderen.
Standen om 15.45 uur:
1. Mijn boek: 100.700 woorden over 225 bladzijden.
2. Verkochte aandelen op TenPages: 637, dat is 32% van de benodigde 2000. Er zijn 77 aandeelhouders van de minimaal vereiste 100. Nieuwe kopers: Johanna C en zusje Janny (mijn tweede ex en haar zusje), Vistrapje (zwager Cees) en Zeer beentje (moeder van Ans, via Cees). Zometeen weer even naar Heukelum, want dat is een goede plek om folders uit te zetten en - bij een glas wijn - aandeelhouders te winnen. Terug naar boven
Gorinchem (31)
Zondag 19-02-2012
De geest van Ernst Jansen Steur duikt weer op. Hij is de disfunctionerende neuroloog die ik begin 2004 heb gedwongen het Medisch Spectrum Twente te verlaten, en die nog steeds niet voor de strafrechter is verschenen. De affaire laaide op in begin 2009, ruim drie jaar geleden. Ik heb er in dit weblog veel over geschreven, zie ondermeer hier. Vorige week mailde de letselschade-advocaat Yme Drost, die een groot aantal slachtoffers van Jansen Steur vertegenwoordigt, dat hij me voor de medisch tuchtrechter wil dagen, samen met mijn toenmalige collega Ruud Ramaker en twee inspecteurs van volksgezondheid en Jansen Steur zelf natuurlijk. Overige betrokkenen ontspringen de dans, deels omdat ze geen BIG-registratie hadden, deels vanwege verjaring. Dat laatste is tamelijk bitter, omdat de bestuursleden vóór 2001 de mogelijkheid hadden om in te grijpen maar dat nooit hebben gedaan. Het zij zo. Ik snap overigens niet waarom Dost het toenmalig medisch stafbestuur en de de collega-neurologen niet heeft gedaagd: het waren immers vooral de laatsten die mij in die drie jaar bij herhaling verzekerden dat er niets mis was met de patiëntenzorg van hun collega Jansen Steur, terwijl ze beter wisten.
Ik ben niet bang om voor de tuchtrechter te verschijnen. Dat heb ik Drost laten weten. Ik wilde me altijd graag verantwoorden voor mijn handelen. Per slot was ik de enige die iets deed en heb ik hem - Jansen Steur - eruit gegooid zodra ik mijn kans zag. Ik sta nog steeds achter de manier waarop ik de zaak heb aangepakt: een dossier opbouwen (dat was er in 2001 niet!) en hem zo snel en goedkoop mogelijk proberen te verwijderen. Zo zou iedere ziekenhuisbestuurder het doen. Maar ik zit natuurlijk nu - na al die jaren - niet meer op zo'n tuchtzaak te wachten; het kost weer zeeën van tijd en emotie. Maar het is niet anders.
Het is een dag van grote contrasten. Lange perioden met felle zonneschijn worden gevolgd door flinke hagel-, sneeuw- en regenbuien. Zo kan het klapstoeltje met folders voor mijn boek niet buiten staan. Ik ga op mijn studeerkamer aan het werk en maak flinke vorderingen. Opnieuw stimuleert een onverwachte draai in het verhaal nieuwe dramatische mogelijkheden. Dat klinkt wel interessant, niet?
De standen om 17.30 uur:
1. Mijn boek: 102.000 woorden op 228 bladzijden.
2. Verkochte aandelen op TenPages: 676, dat is 34% van de uiteindelijk nodige 2000. Nog 3 maanden en 3 dagen. Er zijn 82 aandeelhouders. Kopers waren Berg123 (kameraad van Wijnhuis Heukelum), Lapzwans (zonder twijfel schoonzusje Mieke), Wiltie (enig vermoeden, maar geen zekerheid), Zilver (geen idee; ik zou zeggen: nu koper en goud nog!) en nog een mysterieuze naam: Natty. Allen hartelijk dank! Houd de vaart erin! Terug naar boven
Gorinchem (32)
Maandag 20-02-2012
Het gaat hard; alweer over drie weken zullen we opnieuw aan boord zijn in Hurghada, in de hoop in de weken erna een zuidenwind op te pikken. Vandaag is er uitbundige zon. Klapstoeltje met folders buiten, want er zijn veel wandelaars, waarschijnlijk onder andere mensen die crocusvakantie hebben. Ik ga naar de kapper voor een hoognodige knipbeurt.
Thuis een reparatie aan de toiletbril. Daarna achter mijn bureau, aan het werk. Het schrijven gaat met schokken, soms snel en geïnspireerd, maar vaker met zuchten en steunen. Ans maakt met dit schitterende weer een wallenwandeling met haar vriendin Jannie. Om half vier zet ik thee voor mezelf en hoor op het nieuws dat Job Cohen is afgetreden als fractieleider van de PvdA en gedesillusionneerd de politiek verlaat. Het ergert me dat een fatsoenljk mens vertrekt vanwege alle schreeuwende nitwits met grote bekken, die tegenwoordig in ons land de dienst uitmaken.
Het bericht dat ik met een aantal anderen voor de tuchtrechter gedaagd zal worden in de zaak Jansen Steur staat vandaag op de website van Zorgvisie. De redactie heeft mijn commentaar erbij opgenomen.
De standen aan het eind van de middag (17.35 uur):
1. Mijn boek: 102.900 woorden over 230 bladzijden.
2. Verkochte aandelen op TenPages: 683, dat is 34% van de benodigde 2000. Er zijn 84 aandeelhouders van de minimaal nodige 100. Gekocht werd door yuppieger (vermoedelijk een vriend en collega-zeiler) en Marion1990 (uitwisseling met mede-auteur). Dat zijn er niet veel. Veemd is dat een aantal mensen die toezegden om afgelopen weekeinde te kopen, dat niet hebben gedaan. Ik voel er geen klap voor om ze met mailtjes, telefoontjes of SMS'jes achter de broek te gaan zitten. Terug naar boven
Gorinchem (33)
Dinsdag 21-02-2012
Zonnig begin van de dag. Klapstoeltje met folders buiten (foto hierboven). Ans brengt het autootje weg voor APK, schoonzoon Michel brengt haar terug. Omdat de zon beduidend hoger aan de hemel staat dan twee maanden geleden, zetten we de zonneschermen uit. Aan het eind van de ochtend kunnen ze weer opgehaald, maar dat wil niet meer. De afstandsbediening werkt niet. We bellen de leverancier, die belooft om voor half vier langs te komen. Dan moeten we namelijk naar het afscheidsfeestje van Kate, Liam en Caelan op de Weverstraat. Kate gaat donderdag voor twee maanden naar Tsjechië, waar Liam twee maanden lang in een gespecialiseerde kliniek intensief behandeld zal gaan worden. Ze worden er met zijn drieën opgenomen.
Aan het werk. Moeizaam. Om kwart over drie komt een monteur naar de haperende zonwering kijken. Dan blijkt onze eigen stommiteit de oorzaak: vaak halen we de stekker van de TV los om het rode stand-by lampje te doven (wegens kans op brand door dat soort lichtjes) en .... op dat stekkerblokje zit ook de voeding van de zonneschermen. Als alles zo gemakkelijk op te lossen was....
De standen om 15.30 uur:
1. Mijn boek: 103.400 woorden over 231 bladzijden.
2. Verkoop van aandelen op TenPages: 700, dus 35% van de nodige 2000. Er zijn 86 aandeelhouders van de minimaal vereiste 100. Gekocht werd door omatruusje (uit Andelse kringen?) en refractrommert (mijn oudste zoon) Ik kocht er zelf nog drie om de 700 vol te maken. Terug naar boven
Gorinchem (34)
Woensdag 22-02-2012
In Restaurant Le Bon'Apart bij ons op het Eind ontmoeten we gisteravond Robert Schurink en Angela Iuliano (foto hierboven) van de Cortex Group, een gerenommeerd bureau voor werving & selectie en advies in de zorgsector. Robert en Angela ken ik al heel lang, nog uit de jaren van het vroegere Brederijn in Culemborg. Sedertdien zijn we bevriend gebleven al zagen we elkaar omstreeks 2006 voor het laatst. Het weerzien is bijzonder hartelijk en ook de zaken die we - en passant - doen. Want de Cortex Group gaat mijn boek sponsoren door de aankoop van 200 aandelen, het maximum aantal, op TenPages. Dat zet zoden aan de dijk! De tegenprestatie is een advertentie op mijn homepage, die er inmiddels staat.
Afgelopen nacht lig ik een aantal uren wakker, waarin ik in mijn hoofd nieuwe bladzijden voor mijn boek schrijf. Totdat ik het gevoel heb dat er niets meer bij kan. Aan de keukentafel noteer ik alles in telegramstijl op een vel papier. Vanmorgen nieuwe folders geprint. Klapstoeltje met folders buiten op de sluis geplaatst en aan het werk met wat ik vannacht opschreef. Prima materiaal. Ans is naar haar moeder en nog even langs bij Kate en haar kinderen. Ik zelf drink om vier uur een kopje thee bij Joke in het antiquariaat.
De standen om 17.35 uur:
1. Mijn boek: 104.100 woorden over 233 bladzijden.
2. Aandelen verkocht op TenPages: 926, dat is 46% van de benodigde 2000. Er zijn 90 aandeelhouders van de minimaal vereiste 100. Gekocht werd door KateV (schoondochter van Ans, moeder van Liam en Caelan), Jos van Dijk (oude kameraad uit de Utrechtse jaren), Guido (?) en natuurlijk de Cortex Group. Intussen bleek yuppieger niet de bevriende zeiler, zoals ik dacht, maar een oud-collega uit de zorg. Terug naar boven
Gorinchem (35)
Donderdag 23-02-2012
Terwijl het laatste ijs in de Lingehaven wegdooit (foto hierboven), wordt het vandaag maar liefst 12o Celsius. Het is een grijze ochtend zonder zon, maar de hoge temperatuur maakt dat het voelt als het begin van de lente. Ik haal wat boodschappen bij de Citymarket in de Westwagenstraat en ga daarna achter de laptop zitten.
In september jl. schreef ik in Hurghada (zie hier) over het OPERA-experiment van CERN, waarbij neutrino's sneller dan het licht bewogen zouden hebben. Er bestond toen al grote twijfel over dit resultaat, dat de speciale relativiteitstheorie van Einstein, een van de hoekstenen van de moderne fysica, onderuit zou halen. Vandaag blijkt dat er inderdaad sprake was van een meetfout: de glasvezelverbinding tussen het systeem en de computer die de meetgegevens opslaat werkte niet goed. En dus zijn de metingen onbetrouwbaar geweest. Het gebouw van de theorethische natuurkunde is niet ingestort, een hele geruststelling!
Romd het middaguur poogt de zon vergeefs door de wolkenlaag te breken. Het schrijven gaat met horten en stoten. Eind van de middag komt bericht dat Kate, die vanmorgen om zeven uur vertrokken is, veilig met haar kinderen is aangekomen bij haar ouders in Liberec, Tsjechië. Morgen gaan ze naar de gespecialiseerde kliniek.
De standen om 17.30 uur:
1. Mijn boek: 104.800 woorden over 234 bladzijden.
2. Verkoop van aandelen op TenPages: 977, dat is 49% van de beoogde 2000. Er zijn 96 aandeelhouders, bijna is de minimaal nodige 100 gehaald! Gekocht werd door Felicita (?), Diny (waarschijnlijk een vroegere collega), Willy Bakers (een kameraad uit mijn verleden op het JAC in Utrecht), jvdc (?) en Pandela (mijn goede vriend Paul). Allen hartelijk dank! Op zeker moment vanmiddag stond mijn boek met één aaandeel verschil bijna op de eerste plaats. Op Facebook plaatste ik een oproep mijn boek een duwtje te geven. Maar "Virtuele Tango" van schrijfster Melissa nam in plaats daarvan meteen een spurtje en staat nu op 988. Terug naar boven
Gorinchem (36)
Vrijdag 24-02-2012
Opnieuw uit bed vannacht om een uur of vier om invallen op te schrijven voor mijn boek. Vanmorgen verwerk ik ze gedeeltelijk. Het is een fraai en dankbaar proces, het opvangen en verwerken van dergelijke onverwachte geschenken uit het...ja, uit het wat? Uit het brein, denk ik.
Vanmorgen zitten er weer vissers op de kade. Het ijs in de haven is weg. We kijken naar de persconferentie in Innsbruck over de toestand van Prins Friso. Hij is er na een week veel slechter aan toe dan Liam, ons ongelukkig kleinkind, wiens hersenen destijds, bijna twee jaar geleden, slechts zeven minuten zonder zuurstof waren. Bij Friso was het vijfentwintig minuten. Zijn prognose moet dus wel beduidend slechter zijn.
We doen samen uitgebreid boodschappen bij de Plusmarkt op Oost. Bij het karretje met Vietnamese loempiaatjes kopen we...Vietnamese loempiaatjes. Het is zacht weer, opnieuw 12 graden, de deur van het karretje staat open. Daardoor zie je dat er aan de binnenkant een papier met aanwijzingen is geplakt, zoals: Frituur uit! Frituurkraan dicht!...enzovoorts "Voor onze kinderen", legt het vrouwtje in het karretje uit. Erboven is een plaatje geplakt van een vergeestelijkt kijkende man. Phanxicô Trương Bửu Diệp, lees ik (foto hierboven). Ik vraag haar wie dat is. "Onze God", antwoordt ze. Later, weer thuis, vind ik de naam terug op de Vietnamese Wikipedia. Dat kan ik helaas niet lezen, behalve dat hij kennelijk leefde van 1897-1946. Met de vertaalfunctie van Google wordt wat meer duidelijk. De man was een katholieke priester in Cambodja, als ik het goed begrijp. Na het vertrek van de Japanse bezetters kwam zijn regio in opstand tegen de Franse kolonisatoren. Hij had kunnen vluchten maar zou iets gezegd hebben als: "Ik woon tussen mijn kudde en als de kudde gedood wordt, wordt ik ook gedood. Ik ga nergens heen" Op 12 maart 1946 werd hij door de Fransen gearresteerd, samen met 70 parochianen. Later werd zijn gemartelde, naakte lichaam in een vijver gevonden. Hij ligt begraven in Tac Zeg, zijn voormalige parochie, Nu wordt hij daar vereerd en zou 'wonderen' kunnen verrichten. In de Franse Wikipedia vind je zijn naam niet terug. De geschiedenis van een andere wereld, daar op de deur van een Vietnamees loempiakarretje.
Niet veel geschreven en niet veel aandelen verkocht.
De standen om 16.45 uur:
1. Mijn boek: 105.000 woorden over 235 bladzijden.
2. Aantal verkochte aandelen op TenPages: 1000, dat is exact de helft van de vereiste 2000. Er zijn 98 aandeelhouders van de minimaal vereiste 100. Gekocht werd door vizara (?), GinetteCarels (een goede bekende) en Tychè Consult (bekend adviesbureau) Om 16.00 uur ga ik eens kijken in Wijnhuis Heukelum van mijn goede vriend Inge. Terug naar boven
Gorinchem (37)
Zaterdag 25-02-2012
Erg gezellige verjaardagavond, gisteravond, bij mijn oude vriend Paul en zijn vrouw Tine in Nieuwegein. Ampel gelegenheid om folders uit te delen aan de gasten - mensen die we ook al weer jaren kennen. Vanmorgen schijnt de zon uitbundig. De vissers zijn weer terug en koesteren zich op de kade onder ons raam in de zon (foto hierboven). Ik zet uiteraard het klapstoeltje met folders buiten, want op zo'n mooie dag in het weekeinde mag je veel wandelaars verwachten. Daarna print ik een nieuwe oplaag aan folders. Verder breek ik met het hoofd over mogelijke sponsors, die in ruil voor een advertentie op de homepage van deze website, een flink aantal aandelen zouden willen kopen. Inge deed me gisteren in elk geval een goed idee aan de hand. Ik schrijf een sponsorverzoek aan het betreffende bedrijf, doe er een folder bij, en loop naar Boekhandel De Wingerd in de Arkelstraat, koop er een postzegel en doe de aanvraag op de bus. Het zal me benieuwen. En passant controleer ik even of mijn stapeltje folders er nog ligt; inderdaad, keurig bij de informatiebalie.
Thuis zie ik dat het knap hard waait in Hurghada, Noordwest 7. Volgens de kaartjes van Sembach houdt dat wel een dag aan. Nog tweeëneenhalve week voor we er zijn. Ik zet me aan het schrijven: allereerst scherp ik de eerste scène van hoofdstuk 1 aan; dat heb ik vannacht bedacht. Daarna schrijf ik wat moeizaam en weinig geïnspireerd verder aan hoofdstuk 19. Ans gaat naar haar moeder en naar Tessa, naar de wieg en de babykamer kijken. Op de sluis passeren inderdaad heel wat wandelaars. Weinigen pakken een foldertje, een enkeling leest het en neemt het mee. Ik denk dat de score niet groot zal zijn, maar anderzijds hoef je er helemaal niets voor te doen.
Omstreeks 16.45 uur stop ik. Zometeen zal ik met Wiger & Arina naar Heukelum gaan. Vanavond komen ze bij ons eten. De standen:
1. Mijn boek: 105.400 over 236 bladzijden.
2. Aaandelen verkocht op TenPages: 1001. Een van de bestaande aandeelhouders heeft er sinds gisteren eentje bij gekocht; ik weet niet wie. Het lijkt bij iedere auteur op Tenpages een kwakkeldag. Misschien zijn veel mensen naar buiten getogen. In Hurghada waait het nog steeds hard uit het noorden. Terug naar boven
Gorinchem (38)
Zondag 26-02-2012
De foto hierboven dateert van 1974. Ik vond hem op de website van Erfgoed Utrecht. Je ziet het studentenhuis op Oude Kamp 17 in de binnenstad van Utrecht. Ik - en dus mijn alter ego Lucas in mijn roman - woonde hier van 1970 tot 1974 en leidde er een leven vol afwisseling. Veel van die belevenissen keren terug in "Soms priemt een lichtstraal". Een haag van aftandse fietsen leunt tegen het hek. Rechts is het gebouw van de vroegere christelijke HBS, dat in die jaren voorzover mijn geheugen juist is leeg stond.
We slapen een beetje uit na de gezellige avond met Wiger & Arina, waarvoor Ans voortreffelijk Indisch had gekookt. Ik ga in het bad en zet later het klapstoeltje met folders buiten. Het is een zachte, droge dag met af en toe zon, dus veel zondagse wandelaars. Ik breng een indrukwekkende hoeveelheid lege flessen naar de glasbak op het Nonnenveld. Dan aan het werk. Ik schrijf een briefje met een folder aan een dichter die ik vroeger goed gekend heb. Dan schrijven. Het schiet vandaag goed op. Ans kijkt later op de middag naar een klassieker, "een meesterwerk uit de filmgeschiedenis", de verfiming van Dokter Zjivago uit 1965 met Omar Sharif en Julie Christie.
De standen om 18.00 uur:
1. Mijn boek: 106.800 woorden over 239 bladzijden.
2. Verkochte aandelen op Tenpages: 1047, dat is 52% van de uiteindelijke 2000. Er zijn 101 aandeelhouders, dus aan de eis van minimaal 100 is voldaan. aandelen werden gekocht door hcfschram (oud-ziekenhuiscollega, opstapper en tegenwoordig huisarts), d-signer (investeerder?) en basbos (idem?). In Hurghada is de wind helemaal gaan liggen. Terug naar boven
Gorinchem (39)
Maandag 27-02-2012
Vanmorgen scharrelen er wat mensen om ons appartement. Het is de Werkgroep Poëzieroute, vergezeld van een fotograaf. Ze lopen de hele route, die nu uit 38 lokaties bestaat, en fotograferen nauwkeurig alle plaatsen waar een gedicht zal worden aangebracht. Zo ook bij ons. Wij zijn lokatie 19, precies in het midden. De foto's zijn bestemd voor een nota ten behoeven van de gemeente.
Ans gaat naar een vriendin. Ik schrijf een sponsorverzoek aan een ondernemer. De naam blijft even geheim. Daarna loop ik de stad in om de brief te posten en voor een boodschap. Even kijken hoever de herbouw van het BlueBandhuis is (foto hierboven). De vloer is gelegd, dezer dagen zal het beton erop worden gestort. Onder die vloer gaat de middeleeuwse waterput schuil.
Terug thuis aan het werk. Het vordert eerst moeizaam maar later vlot het wel. In Hurghada staat vanmiddag een zuidoostenwindje. Zo moeten we het over een paar weken ook hebben! Ans is even terug en gaat daarna naar de balletles van de meisjes van Barbara. Om half vijf zie ik dat het lijkt te gaan miezeren. Net op tijd haal ik het klapstoeltje met folders binnen.
De standen om 17.00 uur:
1. Mijn boek: 108.000 woorden over 241 bladzijden.
2. Aantal aandelen verkocht op Tenpages: 1077, dat is 54% van de vereiste 2000. Sinds gisteravond sta ik op de eerste plaats, vijf aandelen boven "Virtuele Tango" van schrijfster Melissa. Er zijn 104 aandeelhouders. Aandelen werden gekocht door josderksen (wie kent hem niet?), Kars (oud-Rivas collega) d-signer (investeerder die bijkocht) en Jarown (?) Terug naar boven
Gorinchem (40)
Dinsdag 28-02-2012
Druilerige dag. Al vroeg naar de prikpoli van het ziekenhuis, want volgende week moet ik op contrôle. Het is er stervensdruk met patiënten die, net als ik, nuchter geprikt moeten worden. Weer thuis aan het ontbijt. Er is een e-mail van Ahmed Salah, de administrateur van Marina Hurghada. Ik had hem gevraagd hoe het met onze Dulce was. "Everything is ok here and your yacht is good", mailt hij terug. Vandaag is er een zandstorm NW 6 in Hurghada.
Om tien uur gaat de bel. Het is een freelance journaliste van De Gorcumse Courant voor een interview. Ze hebben gehoord dat ik een boek schrijf en het probeer in de wereld te zetten via TenPages. Na een uur is het klaar en ze zal het voor plaatsing nog even mailen. Volgende week verschijnt het. Goede reclame voor mijn boek, mag ik hopen.
Ans is met Barbara de stad in om een cadeautje te kopen voor Esri, de kleinste, die dezer dagen jarig is. Ik probeer aan het werk te komen, maar er komt totaal geen schot in. Dat heb ik niet vaak. Ik voel me futloos en de inspiratie is weg. Ik staar wat naar buiten, waar de bouwkranen van Bastion7 tegen de grijze nevellucht heen en weer zwaaien (foto hierboven Meestal helpt het als ik op de luie stoel op mijn studeerkamer ga zitten peinzen, nu val ik alleen maar in slaap. Een off day, dus.
De standen om 16.45 uur:
1. Mijn boek: 108.500 woorden over 242 bladzijden.
2. Verkochte aandelen op TenPages: 1080, dat is 54% van 2000. Niemand heeft vandaag gekocht, dus nog steeds 104 aandeelhouders. Uit frustratie kocht ik zelf drie aandelen erbij. Terug naar boven
Gorinchem (41)
Woensdag 29-02-2012
Schrikkeldag. Gisteravond met Ans bij Tessa & Jeffrey gegeten. Ans had gekookt. Natuurlijk de babykamer en de wieg bewonderd (zie foto hierboven). De wieg is dezelfde als waarin Ans' kinderen Barbara, Derrick en Tessa vroeger hebben gelegen. Tessa is nu in week 30.
Weer zo'n druilerige neveldag. Het klapstoeltje met folders over mijn boek kan ook vandaag niet naar buiten. In Hurghada opnieuw een zandstorm, zij het uit het westen en niet zo hard als gisteren. Ans heeft in de stad afgesproken met een kennis van vroeger en ik ga aan het werk.
Om drie uur stop ik ermee, om naar Utrecht te gaan. Cadeautje kopen, want de geliefde is binnenkort jarig.
De standen om 14.50 uur:
1. Mijn boek: 109.000 woorden over 244 bladzijden.
2. Verkochte aandelen op TenPages: 1092, dat is 55% van de vereiste 2000. Er zijn 106 aandeelhouders. Gekocht werd door Teckel (oude bekende van Ans) en Skipper C34 (zeiler, lezer van de website) Terug naar boven
Gorinchem (42)
Donderdag 01-03-2012
Eigenlijk is er niks te vertellen. Het is grijs, droog weer. Klapstoeltje met folders kan weer buiten. De verkoop van aandelen stagneert en ik verloor de afgelopen nacht de eerste positie aan schrijfster Melissa met haar "Virtuele Tango". Die staat opeens 40 aandelen boven me. Via het account van Ans koop ik er acht bij, zodat ik tenminste ook op 1100 kom. Maar onderwijl schiet Melissa met nieuwe aandelen omhoog naar 1162, zodat ik er nu 62 achter sta. Dat haal ik niet meer in en dat hoeft ook niet persé. Als ik maar tijdig de 2000 haal. Alle reden om nog maar eens duidelijk de link met TenPages hierboven neer te zetten.
Ans gaat naar haar moeder, waar post voor ons ligt die zwager Cees gebracht heeft (hij is immers nog steeds ons postadres). Ik ga aan de arbeid. Halverwege de middag komt per mail het interview van journaliste Annika Both voor De Gorcumse Courant binnen. Dat heeft ze wel goed gedaan, moet ik zeggen. Ik hoop dat het mensen stimuleert om aandelen te kopen.
De oplage is 35.000, het blad komt een hoop mensen onder ogen. Hoeveel daarvan zouden aandelen kopen? Eén op de duizend? Misschien iets te optimistisch? Ik heb geen idee.
De standen om 17.30 uur:
1. Mijn boek: 110.300 woorden over 246 bladzijden.
2. Aantal verkochte aandelen op TenPages: 1104, dat is 55% van 2000. Er zijn 107 aandeelhouders. Gekocht werd door Kassandra (?) en mijzelf. Terug naar boven
Gorinchem (43)
Vrijdag 02-03-2012
Saaie, grijze doch droge dag. Klapstoeltje met folders op de sluis. Dertig folders bij geprint. Inzameling van alle gegevens voor de belastingaangifte; bijna compleet. Met Ans boodschappen in de stad. Wat sponsorbrieven voor boek verzonden. Contrôle in de boekhandels of de folders er nog goed bijliggen. Tegenover Boekhandel Cursief in de Kruisstraat is een verfhandel, de lokaal bekende Firma Kreukniet van Co en Mieke de Jongh. ("De Firma Kreukniet heeft nu duidelijk twee kanten: de verf en behangzijde en de hobbyzijde"). Boven de winkel hangt aan de gevel een grote geopende, scheefhangende bus rode verf, die leegloopt (foto hierboven). Op de Langendijk lopen we een revalidatiearts van mijn oude ziekenhuis tegen het lijf; ze had net een paar uur tevoren aandelen gekocht. Geweldig! Ik krijg de neiging om ook reclame voor haar te gaan maken.
Om half één thuis. Even het nieuws scannen en aan het werk. Ik sluit hoofdstuk 19 af en begin aan hoofdstuk 20. Dat wil zeggen: studie van achtergrondmateriaal en een alvast wat schrijven. Halverwege de middag komt de zon nog even kijken. In Hurghada bewolkt en harde wind, uit het noorden uiteraard. Om vier uur ga ik even naar Inge in Heukelum.
De standen om 15.50 uur:
1. Mijn boek: 110.400 woorden over 247 bladzijden.
2. Aantal verkochte aandelen op TenPages: 1118, dat is 56% van de benodigde 2000. Er zijn 111 aandeelhouders. Gekocht werd door Effener (een invensteerder), evdp (initialen van ?), josevandijk (dokter in mijn oude Gorcums ziekenhuis) en hbreve (destijds mijn buurjongetje in Breda). Allen zeer bedankt! Terug naar boven
Gorinchem (44)
Zaterdag 03-03-2012
Gisteravond naar de verjaardag van Esri (7), de jongste van Barbara & Michel. Vanmorgen is de maandelijkse grafiek van de gemiddelde wereldtemperatuur in de lagere atmosfeer er weer. Die een ietsje verder afgekoeld. Min 0,12o Celsius. "Again not unexpected for the current La Niña conditions in the tropical Pacific Ocean", zegt klimaatscepticus Roy Spencer, die hem bijhoudt, ervan.
Grijze, droge dag. Klapstoeltje met folders buiten. Ik probeer vanochtend de kapotte slede van onze CD-speler te repareren. Bij demontage blijkt een transportwieltje voor de slede te zijn gebroken. Alleen een nieuw wieltje kan nu helpen. Maar het toestel is minstens dertig jaar oud. Gelukkig hebben we nog een reserve-speler, destjds voor een habbekrats in Israël gekocht. Alleen vermoed ik dat we de afstandsbediening aan boord hebben laten liggen. Weer een stevige noordenwind in Hurghada.
Ik ga aan het werk en kom redelijk op stoom in het nieuwe hoofdstuk 20. Ans gaat met Tessa schoenen kopen in de stad. Straks gaan we met Marian & Herman Ursinus naar Heukelum en daarna blijven ze bij ons eten.
De standen om 15.45 uur:
1. Mijn boek: 111.500 woorden over 249 bladzijden.
2. Aandelen verkocht op TenPages: 1141, zijnde 57% van de vereiste 2000. Er zijn 114 aandeelhouders. gekocht werd door Zaansveen (investeerder), SUNFISH2 (aanstaande wereldzeilers en lezers van het weblog, kochten bij), JoWi (ToTi) revisited (goede collega's uit mijn Gorcumse ziekenhuistijd) en Adelantado (vooralsnog een raadsel). Allen zeer bedankt! Terug naar boven
Gorinchem (45)
Zondag 04-03-2012
Landerige zondag met af en toe regen. Klapstoeltje met folders paar maal in en uit (nou ja, andersom). Toch is het lente (foto hierboven). Gisteren zei Inge dat de ooievaar van Heukelum ook was gesignaleerd bij zijn nest op het huis bij de kerk. Warm bad genomen. Floor belt af wegens griep; ze zou vandaag met haar gezin op bezoek komen. Paar uur besteed aan de belastingaangifte 2011. Vervelend maar noodzakelijk werk, want we verwachten een teruggave wegens de aanschaf van ons appartement en het afsluiten van de hypotheek. Grafrechten voor het graf van mijn ouders met tien jaar verlengd. Rekeningen betaald. Alles moet klaar voor we op de 15e van deze maand vertrekken. In Hurghada is het bewolkt met NO-wind.
Het is al middag. Eigenlijk heb ik zin in een vrije dag. We kijken lekker lui samen op de bank naar wat afleveringen van Star Trek Voyager op DVD. Niets geschreven derhalve, behalve dit stukje weblog. Buiten regent het nu permanent.
De standen om 18.30 uur:
1. Mijn boek: 11.500 woorden over 249 bladzijden.
2. Aandelen verkocht op TenPages: 1156, dat is 58% van de vereiste 2000. Er zijn 116 aandeelhouders. Gekocht werd door Charles (onbekende gymnasiast, stuurde ook een aardig compliment), Inspiratie (onbekend, want zijn extensie 'inspiratie' brengt je niet bij zijn profiel, maar bij een pagina van TenPages over inspiratie) en Bootsman (goede vriend, die bijkocht). Terug naar boven
Gorinchem (46)
Maandag 05-03-2012
Hierboven zie je Lucas, mijn alter ego in de roman "Soms priemt een lichtstraal", op het platteland van het - toen nog - communistische Polen. Het is zomer 1973. Wat hij daar te zoeken heeft, is te lezen in het boek. Deze en dergelijke oude foto's gebruik ik om op Facebook reclame te maken voor het kopen van aandelen. In een paar gevallen was dat succesvol en er zijn ook een paar mensen die mijn berichtjes delen en onder hun eigen Facebook-vrienden verspreiden. Op LinkedIn.com kan je helaas niet plaatjes zetten, maar ook daar post ik af en toe een update. Bovendien mail ik nu systematisch al mijn ruim 400 connecties een verzoek om mijn boek te steunen. Ook dat levert soms een aandeelhouder op. Zo probeer je de zaak aan de gang te houden.
Een lichtelijk kwellend fenomeen is dat mensen je soms overstelpen met hun voornemen om aandelen te kopen. "Heus, Tom, reken erop, wij kopen aandelen!" Ze kijken je aan, schudden je de hand en verzekeren je nogmaals dat ze...echt!...enzovoorts. En dan gaan de weken voorbij zonder dat er iets gebeurt. Soms kom je ze een tweede of zelfs een derde keer tegen en de ceremonie herhaalt zich. "Heus, Tom, reken erop!" Opnieuw nop, niks, nada. Vreemd. Ik heb een lijstje van ruim dertig van dergelijke beloftes. Natuurlijk, ik snap wel dat mensen het druk hebben en dat ze niet de hele dag aan mijn boek denken, en ik snap ook dat ik er zelf - anders dan zij - wél voortdurend mee bezig ben. Enfin, dezer dagen zal ik beginnen met het versturen van beleefde reminders.
Tegen de verwachting in is het een redelijk droge dag. Klapstoeltje met folders buiten. Verder aan de belastingaangifte gewerkt. Ik ben er vroeg mee om nog wat tijd over te laten voor het geval de accountant vragen heeft of aanvullende stukken moet hebben. Ans is bezig alle kleertjes te wassen van de aanstaande baby van Tessa, strijkt ze, vouwt ze op en legt ze op aandoenlijke stapeltjes op de keukentafel. Kijk, zoiets doet een moeder die oma wordt. Daarna gaat ze naar haar moeder en de dansles van de meisjes van Barbara. Ik ga aan het werk en raak weer redelijk op dreef met mijn boek. Een enkele keer pakt iemand een folder van het klapstoeltje. Er is zelfs iemand die zich bukt, een folder pakt en inkijkt en hem teruglegt, verder loopt en aan de overkant van de sluis zich bedenkt en terugkeert om er alsnog eentje mee te nemen. Nou, als die geen aandeelhouder gaat worden...
Even de stad in om de rest van de belastingstukken te posten. Het is half zes als ik het klapstoeltje binnen haal. Lekker gewerkt. De standen om 17.30 uur:
1. Mijn boek: 112.600 woorden over 252 bladzijden.
2. Aandelen gekocht op TenPages: 1184, dat is 59% van de benodigde 2000. Er zijn 118 aandeelhouders. Er werd gekocht door Karel Heins (vooralsnog niet geïdentificeerd) en Stannie (sterk vermoeden dat het iemand is die vroeger bij ZonMw werkte; blijkt te kloppen). Hartelijk dank! Ik kocht er zelf ook nog vier, omdat ik 20 euro teruggestort kreeg voor een boek dat het niet haalde. Al na een dag! Ik had weken geleden met de schrijfster zo'n 5-om-5 uitwisselingsdeal. Terug naar boven
Gorinchem (47)
Dinsdag 06-03-2012
Sinds kort is er een reclameboodschap van TenPages op Radio 4. Tenminste, daar hoorde ik hem vandaag. Het is alleen in maart, geloof ik. Beluister hem hierboven.
Gisteravond berichtte een aandeelhouder dat hij een taalfout had gevonden in het eerste hoofdstuk van mijn boek, zoals het dus ook op de website van TenPages staat. Op pagina 5 staat "Het heeft God behaagt..." Oeps! Met een t! Moet natuurlijk "behaagd" zijn. Hebben we nota bene dat eerste hoofdstuk wel zes keer doorgelezen op fouten, maar toch deze over het hoofd gezien. Uiteraard heb ik het meteen verbeterd in mijn manuscript, maar in de versie die nu op TenPages staat, kan dat niet gedurende de 4-maandenperiode van aandelenverkoop.
De dag begint met stralende zonneschijn. Klapstoeltje/folders buiten. Overal kwinkeleren de vogels, een feest voor het oor. Op de fiets ga ik voor contrôle naar Ginette, mijn interniste, in het ziekenhuis. Het goede nieuws: de PSA is > 0,1. Het slechte nieuws: nuchter bloedsuiker is 8,9 mmol/l. Hoe kan dat nou? Vanmorgen prikte ik en was de uitslag 6,5 mmol/l. Is mijn metertje niet goed? Dat geloof ik niet. Misschien een incident? Enfin, overmorgen moet ik naar de diëtiste en over drie maanden moet ik terugkomen.
Ans is bezig met de afronding van het wassen, strijken en opvouwen van de kleertjes voor de baby van Tessa (foto hier). Gaat daarna de stad in en keert triomfantelijk weer met snoezige rode, korte laarsjes. De accountant heeft aanvullende gegevens voor de Aangifte IB 2011 nodig; gelukkig vind ik ze snel. Terwijl Ans naar Barbara is - haar kinderen zijn thuis vanwege de lerarenstaking - ga ik aan het werk. Na een tijdje loop ik vast. Ik weet even niet precies hoe ik verder moet. Peinzen, thee zetten, peinzen, kopje thee drinken, uit het raam kijken, peinzen, even plassen, peinzen. Langzaam vind ik de weg verder. Aan het eind van de middag keert Ans weer. Ze waren met Esri op de kinderboerderij in het park langs de Banneweg. Er waren net twee lammetjes geboren. Grappig, ook in mijn boek is het juist lente. De lente van 1972.
De standen om 17.50 uur:
1. Mijn boek: 113.400 woorden over 254 bladzijden.
2. Aandelen verkocht op TenPages: 1196, dat is 60% van de nodige 2000. Er zijn 120 aandeelhouders. Gekocht werd door Paula ter Metz (investeerster?) en Paul Epping (relatie uit mijn consultancy-periode). Allebei bedankt! In Hurghada is het weer opgeknapt; tegen het weekeinde loopt de temperatuur op naar 27 tot 29 graden. Nog wel noordenwind. Terug naar boven
Gorinchem (48)
Woensdag 07-03-2012
De verjaardag van wijlen mijn moeder. Ze stierf in 2001 op 81-jarige leeftijd. Vandaag geen zonnige lentedag, integendeel, een gure wind uit het zuidoosten snijdt je in de kleren en er wordt over de dag heen veel regen verwacht. Geen klapstoeltje met folders derhalve. Barbara komt bij haar moeder op de koffie. Ik loop naar het kantoor van de Gorcumse Courant op de Walstraat om het nummer van deze week op te halen. Daar staat het interview in dat medewerkster Annika Both me vorige week afnam. Het staat op pagina 5 en hieronder. Je kunt het nét lezen.
Nu ben ik toch benieuwd of het nieuwe aandeelhouders oplevert en, zo ja, hoeveel. Ik ga aan het werk. Vanaf een uur of drie regent het, nee, het giet. Lekker doorgewerkt. Geef mij maar regen. Rustig weer in Hurghada, lichte wind uit het noorden.
De standen om 17.30 uur:
1. Mijn boek: 114.400 woorden over 256 bladzijden.
2. Aandelen verkocht op TenPages: 1206, dat is 60% van de vereiste 2000. Er zijn 122 aandeelhouders. Gekocht werd door Everjoy (crew van ons zusterschip) en KKMKKM (investeerder). Hartelijk dank! TenPages gaat dezer dagen het interview op hun website plaatsen. Terug naar boven
Gorinchem (49)
Donderdag 08-03-2012
Vanmorgen vroeg naar de afspraak met de diëtiste in het ziekenhuis. Het is een aardige, jonge vrouw die alle tijd voor ons neemt. Uitvoerig neemt ze ons dagelijks menu door; van ons beiden, want globaal eten we hetzelfde. De conclusie is dat we al gewend zijn redelijk koolhydraatarm te eten, dat ik meer moet bewegen en dagelijks een glas wijn minder moet drinken. En ondermeer geelwortel (curcuma), paranoten en gebakken tomaten moet eten. Met een stapel folders verlaten we het ziekenhuis.
Droog weer. Klapstoeltje/folders buiten. Op de website van de Gorcumse Courant is nu ook online mijn interview te lezen; het staat in PDF en is scherper dan de versie die ik gisteren op de website zette. Af en toe komen we iemand tegen die het gelezen heeft en erover begint, maar het heeft nog geen extra aandelen opgeleverd. Te vroeg, waarschijnlijk. Hierboven het verzorgingsgebied van het blad.
We krijgen vandaag bezoek uit Friesland. Klaasje, nichtje uit mijn prille jeugd in Leeuwarden, komt op bezoek met haar man Harry. Het is erg gezellig en er is veel bij te praten. Ze hebben een mooi boek voor me meegenomen met foto's van de Verlengde Schrans en de Badweg in Huizum bij Leeuwarden, het gebied waar ik mijn vroege jeugd doorbracht ("De Verlengde Schrans & de Badweg. Een historische beschrijving", Johan Dalstra, NUR, oktober 2111) Ook kopen ze wat aandelen. Af en toe even snel kijken of er aandelen verkocht worden en ja, hoor, in de loop van de dag scoor ik mijn eerste aandeelhouder via het interview. Een vroegere kennis die in het Land van Heusden en Altena woont en aan wie ik nooit gedacht zou hebben.
Rond half vier vertrekken Klaasje & Harry. Even een tukje doen. TenPages heeft inmiddels het interview op diverse plaatsen op hun website geplaatst. Voor schrijven is weinig tijd meer. Vanavond gaan we in Schelluinen uit eten met Wil, oud-gynaecoloog van mijn ziekenhuis, en zijn vriendin Marjanne. In Hurghada waait weer een harde noordenwind.
De standen om 18.00 uur:
1. Mijn boek: 114.700 woorden over 257 bladzijden.
2. Aandelen verkocht op TenPages: 1242, dat is 62% van de totaal vereiste 2000. Aantal aandeelhouders: 127. Gekocht werd door Carolus43 (mede-overwinteraars in 2007/2008 in Lagos, Portugal), Lokerse (relatie uit mijn ziekenhuistijd), Tabbernee (oude bekende, zie boven), HarryBaarsma (Harry & Klaasje) en een raadselachtige Efficient-C. Allen hartelijk dank! Terug naar boven
Gorinchem (50)
Vrijdag 09-03-2012
Gisteren een allemachtig gezellige avond met Wil & Marjanne in Eethuis 't Centrum in Schelluinen. Vroeger kwamen Ans en ik er vaak en het weerzien met eigenaar en keukenmeester Arie van der Stelt is hartverwarmend. Het etablissement is afgeladen met rariteiten, zoals een collectie houten schaatsen, strijkijzers, oude muziekinstrumenten en veel merkwaardige borden en opschriften (zie foto hierboven). Van boven op de bar haalt Arie nog een bordje uit mijn tijd tevoorschijn: "Gorillaverwijderingsbedrijf" met mijn toenmalig telefoonnummer ernaast. Daar zit een verhaal aan vast dat ik nog wel een keer zal vertellen. Het eten is traditioneel, overvloedig, uitstekend en niet duur. Gewoon ouderwets lekker.
Vandaag zijn we derhalve en beetje brak. Buiten is het is droog met af en toe wat zon, dus klapstoeltje met folders buiten. Ik ga aan het werk. Tussen de middag gaat Ans in de stad lunchen met haar vriendin Jannie. Opnieuw harde noordenwind in Hurghada.
De standen om 15.30 uur:
1. Mijn boek: 115.300 woorden over 258 bladzijden.
2. Aandelen verkocht op TenPages: 1309, dat is 65% van de benodigde 2000. Er zijn 134 aandeelhouders, Gekocht werd door m.klaasse (stamgast in het Heukelums' wijnhuis), brain/internal affairs (vast een deelneemster aan de gelijknamige kunstmanifestatie van 1992), pejansen (relatie uit mijn ziekenhuistijd), dickroza (collega uit idem), wessel sikma (investeerder die bijkocht), suet (relatie uit het Twentse circuit), wilfunk (met wie we gisteravond aten, zie boven) en CeesSchenk (een MST'er). Geen slechte score! Allen hartelijk dank! Nu ga ik even langs bij het Wijnhuis Heukelum van Inge. Terug naar boven
Gorinchem (51)
Zaterdag 10-03-2012
We kregen deze week een email van Bert & Mieke van de Torum. Al maanden geleden schreef ik dat ze bezig zijn hun zeilersbestaan te beëindigen vanwege een ernstige ziekte van Bert. Dat ze onder dergelijke omstandigheden nog de tijd nemen om over beeldjes te schrijven, is bewonderenswaardig. Toen we in november jl. bij hen waren, zag ik een houten beeldje van een treurende vrouw; hetzelfde beeldje als ik zelf al sinds veertig of vijftig jaar bezit, alleen is die van mij van gips. Nu blijkt - aldus de email van Bert & Mieke - dat een broer er ook zo'n gipsen versie van heeft. Dat zijn er al drie. Die broer weet is iets meer over de mogelijke herkomst: het beeldje zou onderdeel zijn van het graf van Isabella van Castilië (ook 'de Waanzinnige' genoemd) in de kathedraal van Granada, of onderdeel van het familiegraf van de hertogen van Bourgondië, waarschijnlijk van Philips de Schone.Natuurlijk ga ik met die gegevens zoeken. Het levert op dat er dergelijke beeldjes van treurenden ('mourners') te vinden zijn bij de graven van Jan zonder Vrees en Filips de Stoute in Dijon. Ook Bourgondische hertogen. Bij hun graven zouden vele tientallen van die beeldjes staan. Mogelijk staat die van ons er ook bij. Daarvoor zou je moeten gaan kijken. In elk geval vind ik een mooie foto van een die erop lijkt. Ik zet ze hierbij naast elkaar. Te gelegener tijd zal ik het eens verder onderzoeken. Misschien zelfs naar Dijon gaan. Ook om te bedenken hoe het zou zijn als er zolang en zoveel om je geschreid wordt.
|
Mijn treurend beeldje |
'Mourner' uit Dijon |
Gorinchem (52)
Zondag 11-03-2012
Gisteravond eet ik een (suikervrij) dropje en ineens komt, zonder pijn, een hele brug tussen twee kiezen in mijn linkeronderkaak los. Zomaar. Dat komt goed uit! Nog drie dagen om de zaak te laten repareren. Geen idee of dat kan. Maandagochtend gelijk bellen met de tandarts. Misschien is een noodbrug voor twee maanden mogelijk.
Later op de avond vieren we de aanstaande verjaardag van Ans (dan zijn we al in Egypte) met Barbara, Michel en Esri. Voor ze arriveren geeft ik mij cadeautje aan haar. Ze opent het aan de keukentafel. Dadelijk zie ik aan haar gelaatsuitdrukking dat ik goed zit (foto hierboven). Een collier en oorhangers van Swarovski-kristal. Jawel.
Aanvankelijk zou ik vandaag naar de HISWA gaan, maar ik heb geen zin. De beurs is dit jaar kleiner dan ooit en liever besteed ik de tijd aan schrijven. het is overigens een fraaie lentedag, zacht en volop zon. Klapstoeltje...etc. Talrijke wandelaars passeren over de sluis en de loopbrug. Veel aftrek vinden mijn foldertjes niet, geloof ik. Ik heb het oog erop terwijl ik zit te schrijven, achter de vitrage zodat men mij niet ziet. Op Radio 4 klinkt een mooie uitvoering van het dramatische vioolconcert van Benjamin Britten. Om vier uur komen Tessa & Jeffrey op verjaardagsbezoek. Later komt Wiger ook even langs.
De standen om 18.15 uur:
1. Mijn boek: 116.700 woorden over 261 bladzijden.
2. Aandelen, verkocht op TenPages: 1396, dat is 70% van de vereiste 2000. Er zijn 146 aandeelhouders. Gekocht werd door Schliekelmannhfm (investeerder), Blue Valentine (??), RvR1996 (investeerder?) en VdPalen (een MST'er) Allen zeer bedankt! Terug naar boven
Gorinchem (53)
Maandag 12-03-2012
We slapen allebei slecht. Komt door het aanstaand vertrek. Vanmorgen vroeg maak ik een afspraak bij de tandartsenpraktijk t-clinics in Gorcum. Ik kan er morgenochtend om 9.00 uur terecht. Mijn tandarts in Bilthoven afgezegd; het is te lastig daar steeds heen te gaan. Bij de verzekering een nieuw exemplaar opgevraagd van de 'Statement of Insurance' voor onze boot. Wordt binnen een halfuur gemaild. In veel buitenlandse havens willen ze die zien.
Het is lekker zonnig; Ans zeemt de ramen. In Hurghada is de harde noordenwind weer terug. Op de 72-uur prognose van Sembach (zie hierboven) zie je dat het onrustig is in het oostelijk bekken van de Middellandse Zee en dat levert opnieuw harde noordenwind op in de Golf van Suez. Afwachten, maar. Duidelijk zie je het hogedrukgebied dat hier in Holland voor mooi weer blijft zorgen.
Verzkeringszaken afhandelen. Daarna aan het werk. Ans is naar Barbara. De harde noordenwind in Hurghada is wat afgenomen. De standen om 16.15 uur (we eten vanavond bij onze vrienden Paul & Tine):
1. Mijn boek: 117.100 woorden over 262 bladzijden.
2. Aandelen verkocht op TenPages: 1410, dat is 71% van de benodigde 2000. Er zijn 151 aandeelhouders. Gekocht werd door Ernie V. (?), Zomereditie (?), Anne van der Heijden (relatie uit mijn ziekenhuistijd), Klarinette (investeerster) en TVDA (relatie uit mijn ziekenhuistijd). Iedereen hartelijk dank! Terug naar boven
Gorinchem (54)
Dinsdag 13-03-2012
De voorlaatste dag. Om negen uur neemt tandarts Wiesje Veele me onder handen in het gebouw van de T-Clinics aan de Concordiaweg. Met belangstelling kijkt ze naar het uit mijn linkeronderkaak losgeraakt kunstwerk. het is geen brug maar een inlay, en ze kan hem waarschijnlijk weer op zijn plek vast zetten. Dat lukt wonderwel en zonder enige pijn, verder doet ze de gebitscontrôle, verwijdert tandsteen en polijst de zaak. Bij de contrôle ziet ze vijf oude vullingen, die een keer vervangen moeten worden. Daar ben ik niet tuk op, maar ik zal eraan moeten geloven. Natuurlijk zie ik daar tegen op. Toen ik nog kind was, werden die vullingen er zonder enige verdoving in gezet door een beul van een tandarts. Sommigen komen daar nooit meer overheen.
Al weken is er aan de avondhemel een mooie samenstand (conjunctie) te zien van de planeten Venus en Jupiter. Venus is veruit de helderste 'ster' van de twee aan de westelijke hemel, met de iets zwakkere, maar toch heldere Jupiter daar een stukje boven. Iedere avond staan ze een stukje dichter bij elkaar. Ik heb ze deze week al een aantal keren gezien en vanavond staan ze het meest dicht bij elkaar. Slechts drie graden uiteen, 'Just a cat's ears apart tonight', schrijft de NRC, die de mooie foto hierboven publiceert. Nu afwachten of het vanavond helder is.
Het is rustig, bewolkt en droog weer. Klapstoeltje/folders buiten. Vanmorgen is er storm in Hurghada, uit het noorden vanzelfsprekend. Later draait de wind wat naar het westen, neemt iets af en voert veel woestijnzand aan. Na de tandarts ga ik aan het werk. Uitzoekwerk, want ik wil een aantal zaken, foto's, e.d., meenemen om aan boord zoveel mogelijk verder te kunnen schrijven, net als in januari. Ook schrijf ik nog een aanrdig eind verder. Ans is naar haar moeder en naar Barbara en haalt onderweg wat boodschappen voor aan boord: rookworsten en aromat.
De standen om 17.30 uur:
1. Mijn boek: 118.200 woorden over 265 bladzijden.
2. Aandelen, verkocht op TenPages: 1426, dat is 71% van de benodigde 2000. Er zijn 153 aandeelhouders. Gekocht werd door pck579 (?), lenyvroom (oude bekenden) en mijzelf. Dank aan de eerste twee genoemden. Het is half zes en nog steeds bewolkt. Van de conjunctie Venus/Jupiter zal niets te zien zijn. Terug naar boven
Gorinchem (55)
Woensdag 14-03-2012
De laatste dag in Gorcum, voorlopig. De koffers uit het berghok beneden gehaald. De vaste routine. Ans langs bij Barbara en haar moeder. De laatste is in prima conditie. Opnieuw geld pinnen voor de transfer van het
Suezkanaal. In Hurghada een zandstorm, uit het noordwesten. Op de sluis en in de haven zijn werklieden van de gemeente bezig met een grondige schoonmaakbeurt (foto hierboven). Het vaarseizoen gaat al snel beginnen. Ik loop langs Boekhandel 'De Wingerd' om twee boeken te kopen (nieuwe romans van Mensje van Keulen en Hans Münstermann, die ik voorlopig niet zal lezen) en om het boekenweekgeschenk te incasseren. Mijn stapeltje folders ligt er nog keurig. Op de terugweg loop ik even langs bij Antiquariaat Gorinchem, om afscheid van Rijk te nemen.
Thuis aan het werk. Gaat goed. Ik plaats een nieuwe versie van hoofdstuk 2 op de website van TenPages. Standen om 17.30 uur:
1. Mijn boek: 119.400 woorden over 267 bladzijden.
2. Aandelen, verkocht bij TenPages: 1484, dat is 74% van de vereiste 2000. Er zijn 158 aandeelhouders. Gekocht werd door kraay182 (investeerder), schrikx (gyneacoloog in mijn Gorcums ziekenhuis), Berkel (mijn accountant), CNID (relatie uit mijn ziekenhuistijd), Jolie (?) en Maxim Willemsen (?). Allen hartelijk dank. Ik kocht overigens zelf ook nog wat, omdat TenPages tijdens de boekenweek een actie heeft: ieder 5e aandeel is gratis. Vanavond komt Tessa nog even langs om afscheid te nemen. Morgenochtend vroeg zal Derrick ons om 5.00 uur halen en ons naar het vliegveld van Düsseldorf brengen, voor een rechtstreekse vlucht naar Hurghada. Per e-mail stel ik Ahmed Salah Ibrahim, de administrateur van de jachthaven, op de hoogte van onze komst morgen. Benieuwd of ze weer ongevraagd onze boot afspuiten; kost 40 dollar. Verder maak ik een back-up van mijn hele manuscript op een externe harde schijf, die hier in mijn bureau blijft. Terug naar boven
Hurghada (78)
Donderdag 15-03-2012
Om vier uur de wekker. Om vijf uur arriveert Derrick. Hij rijdt ons vlot naar het vliegveld van Düsseldorf. Een goed geoutilleerde luchthaven. het vliegtuig van Condor Airlines, een grote Boeing 757-300, vertrekt exact op tijd (foto hierboven). Het vliegtuig is vrijwel vol met vakantiegangers. We hebben wind mee en doen er slechts 4,15 uur over. Onderweg veel geslapen, dit vliegtuigtype heeft wat meer stoelruimte. Sneeuw op de Alpen, azuurblauwe Adriatische Zee, turbulenties boven Albanië. De klok een uur vooruit, verder geen bijzonderheden. In Egypte vliegen zuidelijk van Caïro over de Nijl, een langgestrekt donkergroen lint waar de rivier doorheen meandert.
In Hurghada waaien we zowat van de vliegtuigtrap. Een snoeiharde noordenwind; daar is hij weer! De wind maakt het fris; jas aan, dus. Taxichauffeur rijdt ons na pingelen door de stad naar de marina voor 10 euro. Drukte op Sheraton Road, beduidend meer dan in januari. We sjouwen de bagage over de kade terwijl we reikhalzend naar onze Dulce uitzien. Jawel, daar is de mast! Alles ziet er goed uit. Second Life, de Duitse tweemaster, ligt er ook nog. Maar de boot zit onder het zand. Anders dan de vorige keer hebben ze hem dus niet afgespoten. Nou ja, scheelt 40 dollar. Lange slierten aangroei hangen onder de waterlijn. De harde wind duwt de boot zo ver van de kade, dat we niet aan boord kunnen komen. Dus eerst aan de lijnen gesjord en hem dichterbij getrokken, dan aan boord en de achterlijnen een eind gelost (foto hier). Bagage over de preekstoel aan boord. We verdelen de taken: Ans spuit de boot af en ik breng alles aan gang en pak de spullen uit en ruim ze op. In de toiletten pomp ik lange slierten aangroei door. Na een paar uur werken is het dek schoon en hebben we alles aan de gang en opgeruimd. Om zes uur lokale tijd is het donker.
Tijd voor de laptop. De dongel met het Egyptische SIM-kaartje van MobiNil doet het meteen. Uiteraard eerst op Tenpages kijken of er aandelen verkocht zijn. Dat is een teleurstelling, er is helemaal niets verkocht sinds gisteren. De stand is dus nog steeds 1484. Je kunt verd... je kont nog niet keren of de handel stagneert! Wel zijn er berichten van mensen die denken dat ze geld voor aandelen aan mij moeten overmaken. Kennelijk is het niet iedereen duidelijk dat men het zelf moet doen. Enfin, ik mail ze dat terug en nu maar hopen dat ze het alsnog doen. Er zat er verdorie eentje tussen die er maar liefst 40 wou kopen! Die moet je niet verspelen!
Het is knus in de kajuit. De wind loeit door de wanten en het scheepje rukt aan de lijnen. We eten wat soep en willen vroeg gaan slapen. Morgen gaan we uit eten, want dan is Ans jarig. Terug naar boven
Hurghada (79)
Vrijdag 16-03-2012
Vannacht vrijwel de klok rond geslapen. Wakker om 9.00 uur, dat is de gewone tijd (8.00 uur in Holland). Zonnig en veel wind, in de loop van de dag aanwakkerend tot NNW 6. Volgens de weerkaartjes blijft dat de komende dagen zo. Ans is vandaag jarig; om het te vieren gaan we vanavond op de boulevard eten.
Gisteravond viel het Internet uit. Het tegoed op mijn SIM-kaartje was op. Tja, dan ga je dus vroeg naar bed. Vanmorgen eerst ontbijtspullen gehaald bij het supermarktje, brood, melk, kaas, eieren, vleeswaren, thee, sap, e.d. Ben ik bij de kassa, valt de electriciteit uit. De jongens van de bediening zitten met de handen in het haar: wat kosten al die boodschappen? Er staat alleen een barcode op. Idee, ze bellen mobiel met een supermarket van dezelfde Abu Ashara-keten aan de andere kant van de stad en lezen één voor één de barcodes voor en de doorgegeven prijzen tellen ze op. Het duurt even, maar dit is nu eenmaal een land waar je geen haast moet hebben.
Ik neem een taxi naar het filiaal van MobiNil aan het uiteinde van Sheraton Road. Helaas, ze sluiten net voor het vrijdaggebed. Ja, daar moet je weer even aan wennen. Even later schallen de gebedsoproepen overal om me heen. Nu ik hier toch ben, haal ik aanvullende boodschappen bij de grote Metro-supermarkt, waar ze beter fruit hebben en een groter assortiment. Thuis - aan boord - ontwar ik een aantal lijnen, ondermeer die van de lazy jacks, die om de maststepjes zijn geslagen. Ik hang de extra offeranode in het water en samen zetten we de buiskap op, zodat we in de luwte kunnen luieren. dat doen we dan ook (foto hierboven). Ondertussen krijgt de jarige Ans diverse telefoontjes en SMS-berichten.
Om twee uur nog eens een taxi naar MobiNil (voor 2,5 euro in Egyptische Ponden) Nu zijn ze wel open. Ik krijg voor 150 pond (= 20 euro) een tegoed voor een maand van 7 Gb. Terug aan boord werk ik de website bij en zie dat de stand van verkochte aandelen is gestegen naar 1590 door aankopen van Fransgem (even een ?) en Richard24 (een investeerder), SimonS (ook een ?) Bootsman (goede vriend die er 10 bij kocht), Eric R. (trouwe lezer van mijn weblog) en vooral door een genereuze investering van Henk Smid (relatie uit mijn ZonMW-verleden) In één dag meer dan 100 aandelen vooruit gegaan! M'n hoofd staat overigens nog even niet naar verder schrijven, maar dat komt wel weer. Terug naar boven
Hurghada (80)
Zaterdag 17-03-2012
Gisteravond lopen we over de kade naar de boulevard. Mijn liefste is jarig. Haar leeftijd is - ahem - een goed beschermd geheim. Op de kade zien we recht voor onze neus aan de westelijke hemel eindelijk de prachtige conjunctie van de planeten Venus, de helderste, en Jupiter, links onder (zie foto hierboven). Schitterend! Had ik nu de kijker bij me, dan zag je ze als kleine bollen. Wat moet zoiets een indruk gemaakt hebben op mensen in de oertijd! In Gorcum misten we de conjunctie vanwege bewolking, maar nu is hij heel helder. Er zit hier nauwelijks vocht in de lucht. Twee planeten, miljoenen kilometers uit elkaar maar nu in een fraaie kosmische samenstand. Vele soorten priesters, godkoningen, astrologen en andere fantasten ontleenden er een bijzonder betekenis aan. Die heeft het niet, het is niet meer dan een samenstand.
We lopen over de kade naar huis, pardon, de boot. De nog niet lege fles wijn kregen we, voorzien van een kurk en de beste wensen, mee. De harde noordwester is nu, laat op de avond, nog steeds niet gaan liggen. Midden over de Middellandse Zee zwerft een hogedrukgebied langzaam oostwaarts. Samen met een oud Laag dat wegtrekt boven Iran, zorgt het voor die harde wind en dat blijft nog even zo, want beide systemen verplaatsen zich uiterst langzaam. Omdat ik er niks aan kan doen, behalve het hier melden, ga ik maar slapen.
Vanmorgen uitgeslapen tot bij tienen (bij jullie in Holland negen uur). Mijn nuchter bloedsuiker is al de zesde dag op rij 7,7 mmol/l. Dat is structureel hoger dan in de afgelopen jaren. Ik zal eens zien of ze in het apotheekje vlakbij in de volkswijk Metformine hebben. Maar eerst loop ik langs het havenkantoor, waar enige discussie ontstaat of ik het liggeld over maart wel betaald heb. Ik weet het eigenlijk zeker, maar de kwitantie ligt aan boord. Morgen zal ik hem tonen. Ik vraag naar een duiker voor het schoonmaken van het onderwaterschip. Die hebben ze en hij kost 30 euro/uur. Morgen komt hij voor verdere afspraken. In het apotheekje hebben ze Metformine 500 mg, zonder recept uiteraard en voor een prijs van net geen 2 euro (50 tabletten). Eén tablet per dag lijkt me een goed begin, vanavond neem ik de eerste bij het eten.
In de loop van de middag neemt de harde wind eindelijk wat af. Ik stal mijn schrijfbenodigdheden op de kaartentafel ongeveer zo uit als op mijn bureau thuis en ga aan het werk. Gelukkig kom ik er weer vlot in. De standen om 17.40 uur (16.40 uur in Holland):
1. Mijn boek: 120.100 woorden over 269 bladzijden.
2. Aandelen verkocht op TenPages: 1643, dat is 82% van het eindtotaal van 2000. Er zijn 171 aandeelhouders. Duidelijk is nu wel dat ook de echte investeerders meer kopen. Ik sta nu bovenaan, want thrillerschrijfster Melissa bereikte vandaag met haar "Virtuele tango" de eindstreep. Ik heb haar gefeliciteerd. Investeerder Eric Horn plaatste een aardige reactie:
"Tom, Erg sterk geschreven hoor. Geheel niet mijn genre, maar het blijft boeien. Dat zegt genoeg :) Deze 'reis' gaat eindigen in een mooie uitgave. Geniet van 't proces, ik kan je verzekeren dat het euforisch is!"
Gekocht werd door Piet Manshanden (zeiler en ziekenhuisman), Guido (een lezer van mijn weblog, die bijkocht), schliekelmannhfm (investeerder die bijkocht), Eric Horn (investeerder), TigerKing (investeerder), Flintlock (investeerder), Marion Thomas (schrijfster), DeStem (lezer van mijn weblog, die bij kocht) en Doofie (donkerbruin vermoeden wie dat is - later: ik had het helemaal mis, het was een collega-ziekenhuisbestuurder). Allen erg bedankt! Terug naar boven
Hurghada (81)
Zondag 18-03-2012
Gisteravond trekt de wind weer aan. Er staat een slome swell in de haven die het scheepje heen en weer doet wiegen. Niet direct aangenaam. De Navtex meldt het nooit veranderende weerbericht voor de Rode Zee:
"A trough of low pressure. Surface wind: NW - NE 4 - 6 Bf. (In de Straat van Gubal is dat zonder meer Bf 7) State of sea: moderate - rough, high/waves: 2 - 3 m. (.....) Weather: tempo rising sand near shore. (.....) Outlook: no change."
Desondanks waait het vandaag toch een fractie minder, maar het is een koude wind. Vanmorgen is het hier nauwelijks 13o. Lezeres Carina tipte me in het Gastenboek de website van Dropbox als een goede plaats om dagelijks het bijgewerkte manuscript van mijn boek op te slaan. Ik heb het minieme software-programma gedownload en het werkt best. Later bedenk ik dat ik ook mijn eigen website voor back-ups van het manuscript zou kunnen gebruiken, want die heeft een document-upload module. Voortschrijdend inzicht, maar Dropbox kan nog wat meer, zoals synchroniseren.
We zijn vroeg op, want de duiker zal langskomen. Ik prik mijn nuchter bloedsuiker: verdorie weer te hoog, 7,8 mmol/l. In elk geval neem een tablet Metformine bij het ontbijt en vanavond zal ik er nog een nemen bij het avondeten. Aan de kade verderop ligt een bijzonder schip, de Tûranor Planetsolar, een volledig door zonneënergie aangedreven schip. Het maakt een reis om de wereld en doet nu Hurghada aan. Om tien uur vertrekt het futuristische schip (foto hier) om buitengaats voor anker te gaan. Pas om elf uur komt het havenbootje de duiker brengen (foto hierboven) Die gaat het onderwaterschip te lijf met spatel en borstel. Aan alle kanten komen vlokken aangroei onder het schip uit (foto hier). Scholen piepkleine visjes stuiven weg; waarschijnlijk is hun huisvesting verdwenen. Binnen een uur is de duiker klaar; het is niet zo mooi glad als wanneer ik het zelf gedaan zou hebben, maar vooruit.
In de loop van de middag gaat de wind vrijwel geheel liggen. Geheel tegengesteld aan het Navtex-weerbericht. We hadden verdorie misschien wel weg kunnen varen! Ware het niet dat Abdu, de agent van Felix Maritime Agents, nog niet langs is gekomen. "In ten minutes", beloofde hij vanmorgen, maar er is al drie uur verstreken. We gaan dus maar gewoon boodschappen doen met het karretje in de grote Metro-supermarkt op Sheraton Road. Bunkeren, voor het geval we toch snel weg kunnen. Veel tijd om te schrijven blijft er niet over. Niettemin ga ik aan het werk, het is belangrijk om in de sfeer van het boek te blijven.
De standen om 18.30 uur (Egyptische tijd):
1. Mijn boek: 120.600 woorden over 270 bladzijden.
2. Aandelen, verkocht op TenPages: 1705, dat is 85% van het eindbedrag. Er zijn 175 aandeelhouders. net als gisteren zijn het vooral investeerders, die kopen. Gekocht werd door Effener (investeerder die bijkocht), MisjaNl (investeerder), Richard24 (idem), Marion1990 (uitwisseling met collega-schrijfster), HJJBrouwer (Rivas-collega), Felice2 (blijkt een zeilerspaar en websitelezers), TiNieB (ook een raadsel), Albadineke (investeerder kocht bij) en Zaansveen (idem) Het gaat snel. Allen zeer bedankt! Wie nog aandelen wil (bij)kopen, moet daar niet mee aarzelen, het restant van 295 is niet veel meer. Terug naar boven
Hurghada (82)
Maandag 19-03-2012
Vannacht buikloop; het is een bekende bijwerking in het begin van de therapie met Metformine. Halverwege de nacht houdt het op.
Vanmorgen is mijn nuchtere bloedsuiker nog steeds te hoog: 8,0 mmol/l. Merkwaardig. Misschien duurt het even voor de Metformine aanslaat. Ik loop naar het havenkantoor om de dertig euro voor de duiker van gisteren af te rekenen. daarna naar het volkswijkje, op zoek naar een paar nieuwe stootwillen voor aan het achterschip en lijnen. Ik vind in een van de zaakjes met marine-artikelen mooie bolfenders, oranje met een net erom, formaat A4. De prijs voor twee komt na enige beraadslagingen neer op (omgerekend) ongeveer 100 euro. Bij ons kost eentje al zoveel. In een ander zaakje vind ik mooie blauwe lijnen van plastic, dus drijvend. Een paar van ieder 20 meter kost 30 euro. Terug aan boord schroei ik de uiteinden vast aan elkaar, tegen rafelen (foto hiernaast) De bolfenders kan ik vanavond ophalen, dan zitten de netten erom.
Vanmorgen een nieuwe oproep aan Abdu van Felix Maritime Agents, maar hij laat de hele dag niets horen. Zeer vervelend, want het is opnieuw tegen de verwachting in rustig weer met Bf 3 - 4 uit het noorden. Aan de slag met mijn boek. Ik zoek eerst een hoop achtergrondmateriaal uit en neem daarna de draad weer op.
De standen om 18.00 uur Egyptische tijd:
1. Mijn boek: 121.500 woorden over 272 bladzijden.
2. Aandelen, verkocht op TenPages: 1761, dat is 88% van het eindtotaal. Er zijn 180 aandeelhouders. Gekocht werd door Ezels (tja, kan ik niet helpen, geen idee wie), Oersjoch (Fries woord, betekent 'overzicht', verder geen idee), Schoterbos (investeerder), Gewichtsconsulente (een onbekende gewichtsconsulente) en drdre (man, verder ook geen idee). Allen hartelijk bedankt! Wij gaan gestaag door! Terug naar boven
Hurghada (83)
Dinsdag 20-03-2012
De nuchtere bloedsuiker is vanmorgen een stukje lager: 7,2 mmol/l. Lezer, zeiler en collega-dokter Jelte H. waarschuwt me de dosis metformine niet te hoog te nemen. Het duurt ongeveer twee weken voordat het middel is 'ingeslingerd' en bij te hoge dosering riskeer je vervelende dingen, zoals nachtelijke hypo's. Hij heeft gelijk, ik houd het vooralsnog op 2 dd 1 tablet van 500 mg. Na het karige ontbijt - mijn geliefde bewaakt als een Cerberus dat ik me aan koolhydraatarm houdt - ga ik weer met de touwsmelter aan het werk. Mooie lijntjes maken voor de twee nieuwe bolfenders, uiteinden keurig aan elkaar gesmolten. Dan vastmaken met een echte paalsteek (foto hierboven), maar hoe was die ook weer? Het knopenboekje "Steken, splitsen en knopen" van Cyrus L. Day (Hollandia, 1998) biedt uitkomst. Daarna hang ik op hun plaats aan buitenkant van de hekstoel.
Ondertussen trekt de wind weer fiks aan, tot N Bf 5 - 6. Volgens de opgave op mijn homepage zouden er zelfs buien vallen. Dat is niet het geval, het is wel heiïg, maar dat komt door al het zand in de lucht. Ik roep Felix Maritime Agents nog maar eens op. Een uurtje later staat er een andere medewerker op de kade, niet het type snelle jonge rakker zoals Abdu. Deze is wat ouder en rustiger en - gelukkig - reëeler. Hij heet Arabi en volgens hem krijg je helemaal geen boete als je voor de lopende maand nog geen douaneverklaring hebt. Volgens Abdu moest je dan een extra maand betalen, maar hij heeft ons destijds dus bedonderd.
Aan het werk. Uitzoekwerk en schrijven. Ans verneemt via SMS'jes dat het goed gaat met de zwangerschap van haar jongste dochter Tessa (nu 33 weken). Bij de contrôle van de verloskundige was alles goed. Om vijf uur brengt Arabi de douaneverklaring, tot onze verrassing is hij geldig tot 28 mei a.s. Voor de hele maand maart (met terugwerkende kracht) was hij dus niet nodig, zoals Abdu steeds beweerde.
De standen aan het eind van de middag (17.30 uur E.T.):
1. Mijn boek: 122.300 woorden over 273 bladzijden.
2. Aandelen verkocht op Tenpages: 1777, dat is 89% van het eindtotaal. Er zijn 183 aandeelhouders. Gekocht werd door Klaas & Hinke (familie), Tjarda (onbekende zeiler?) en Printman (investeerder) Allen erg bedankt!
In het Gastenboek opnieuw een klacht over het trage downloaden van de website, althans, neem ik aan, van de huidige verslagpagina. De suggestie is dat het komt door de verwijzingen naar Twitter en Facebook, die ik er sinds een tijdje nogal automatisch bij zet. Misschien kan ik die beter weglaten. In elk geval zal ik op 1 april a.s. (geen grapje) aan een nieuwe verslagpagina beginnen. Dat zou soelaas moeten bieden. Terug naar boven
Hurghada (84)
Woensdag 21-03-2012
De hele nacht harde noordenwind. Een lijn kleppert af en toe tegen de bezaansmast van de buurman. Voortdurend wisselt het loeien in de wanten van toon. We slapen er slecht van. Ook vanmorgen jaagt de wind grote hoeveelheden fijn woestijnstof op. De lucht heeft er een lichtbruin waas van en het zicht is beperkt. Volgens de weerkaartjes blijft dit nog zo tot het weekeinde, mogelijk wordt het daarna beter. De nuchtere bloedsuikerwaarde van vanmorgen: 7,1 mmol/l. Een tendens naar beneden, dus. De dagelijkse blik op TenPages toont dat het nu erg snel gaat. De stand op het middaguur (hier) is al 1854. Veel investeerders slaan u nog gauw hun slag, maar ook anderen. Het zou wel eens in een paar dagen bekeken kunnen zijn!
In een uurtje heb ik de meeste van die Facebook-Twitter verwijzingen onder de dagelijkse verslagen weggehaald. Ik ben benieuwd of het scheelt in de snelheid van downloaden.
Aan het werk, met een schuin oog op de site van TenPages. Er komt een aardige recensie van Wally, een onbekende investeerder, op de pagina van mijn boek. Kort maar krachtig: "Dit leest echt heel lekker. Een prachtig verhaal. En prachtig geschreven". Mede-auteurs wensen me al geluk en eentje veronderstelt dat ik voor het weekeinde al binnen ben. Inderdaad is dit allemaal wel erg opwindend. Toch concentreer ik me op schrijven. De harde zanderige wind trekt nog wat verder aan.
De standen om 17.00 uur (Eg.T.):
1.Mijn boek: 123.200 woorden over 276 bladzijden. hoofdstuk 20 is af, hoofdstuk 21 goed op streek.
2. Aandelen verkocht op Tenpages: 1860, dat is 93% van het eindtotaal. Er zijn 190 aandeelhouders. Gekocht werd door Luca (onbekend), Stefan van den Bossche (zeiler en websitelezer uit België), JASTRO35 (investeerder), Sciacca Investments (vermoedelijk zeilers die we in Sciacca, Sicilië tegenkwamen), Maaikyz (onbekend), Groene Knolamoniet (investeerder), SUNFISH2 (zeiler/websitelezer die bijkocht), Dinant (kocht bij) en de bovengenoemde wally (onbekend) Allen hartelijk bedankt! Terug naar boven
Hurghada (85)
Donderdag 22-03-2012
Tamelijk veel wind, vannacht. Ook vandaag blijft de noordwester doorstaan. De nuchtere bloedsuiker is vanmorgen in orde: 6,3 mmol/l. Keurig; maar nu moet hij ook weer niet teveel zakken. In het Gastenboek staat een plausibele uitleg van lezer Eric waarom de pagina's zo langzaam downloaden. Het komt door een wijziging in het Maakum-systeem. Voor de uitleg verwijs ik naar het stuk van Eric. Vooralsnog zal ik de verslagpagina's niet langer dan drie maanden maken; dat geeft in elk geval enig soelaas. En eens piekeren over andere oplossingen, zoals Eric suggereert.
Vanmorgen maken we een lange wandeling over Sheraton Road, om voor de hand liggende redenen in de wandeling ook wel Sherry Road genoemd. In de Metro-supermarkt laden we ons karretje vol met voorraden, voor het geval we in de komende dagen kunnen vertrekken. Daarna aan het werk. Ik kijk ieder uur op TenPages of we al op de 2000 aandelen zitten. Het schrijven gaat lekker en daardoor vergeet ik te kijken. Opeens piept om 16.45 uur Egyptische tijd de telefoon: een SMS van schoonzoon Michel. "Gefeliciteerd met het halen van de 2000 aandelen", luidt het bericht. Krijg nou wat! Snel kijken we op de boekpagina en ja hoor, "Soms priemt een lichtstraal" heeft de eindstreep gehaald - en zal worden uitgegeven! De laatste zet kwam van een dame met het pseudoniem 'Gewichtsconsulente'. Ik weet hoe ze eigenlijk heet, maar dat houd ik voor me, want ze koos niet voor niets voor een pseudoniem, neem ik aan. Natuurlijk stuur ik haar een bedankje. Wie kochten de laatste aandelen? In volgorde: Lassie (stamgast in Wijnhuis Heukelum), Nimbus2000 (zeiler, websitelezer), Hartvelt (idem), Seawind (idem), Gert Reedijk (bevriend zeiler), Hwar (?), Schliekelmann hfm (investeerder die bijkocht), Willem Rothuizen (stamgast in Heukelum, kocht bij), Paanakker (?), Maarssen (?), Gerben Broens (?), Janthai (kocht bij), Wessel Sikma (investeerder), Eres (?), MDA (?) en eerder genoemde Gewichtsconsulente. Allen hartelijk dank! Ik begrijp dat de crew van TenPages alle aandeelhouders per email op de hoogte heeft gesteld. Er komen veel felicitaties, per email, per SMS, in het Gastenboek en per telefoon.
De noordenwind lijkt wat af te nemen, maar wakkert later weer aan. Eind van de middag nestelen we ons op een leuk terrasje op Sherry Road om het te vieren (foto hierboven). Het is wel een hele opluchting dat het boek de eindstreep gehaald heeft. Nu kan ik me helemaal concentreren op het verder afschrijven ervan. O ja, de stand: 124.300 woorden over 278 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (86)
Vrijdag 23-03-2012
Vanwege de euforie van gisteren om het behalen van de eindstreep van 2000 aandelen in mijn boek, was ik helemaal vergeten te vertellen dat gisteren een Turks jacht, dat aan de kade aan de overkant ligt, was vertrokken op weg naar Suez. Met belangstelling keken we ze na. Buiten de haven zetten ze zeil en motorden tegen de wind in de noordelijke vaargeul uit. Na een paar uur waren ze al terug: het was niet te doen geweest vanwege de harde wind en hoge zeegang. Zelfs tussen de koraalbanken was het niet lekker. Vannacht staat de noordwester door, alleen vanmorgen is het een uurtje wat luwer.
Mijn nuchter bloedsuiker is vanmorgen 6,2 mmol/l. Keurig. In de email zit een bericht van Eva de Visser, uitgeefmanager van TenPages. Hoe zijn jullie te bereiken?, vraagt ze. Gegevens teruggemaild. De volgende fase gaat voor mijn boek beginnen. Vrijdag, gebedsdag voor moslims. Rond twaalf uur galmt het overal van de gebedsoproepen en later van de preken. Iedereen moet het horen. Veel gelovigen kunnen hun geloof niet voor zich houden. Van de week was er een grootmoefti van Saudie-Arabië, een rare baardman met lange gele tanden, die zei dat de gelovigen alle christelijke kerken in het Midden Oosten moesten vernietigen. Hier in Egypte met een minderheid van 10% koptische christenen, komt zo'n oproep hard aan. Er zijn hier legio fundamentalistische Salafisten die er graag gehoor aan willen geven.
Vandaag lekker geschreven. Misschien helpt het ook wel dat ik me niet meer over die aandelenverkoop hoef te bekommeren. De stand aan het eind van de middag: 126.200 woorden over 282 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (87)
Zaterdag 24-03-2012
De hele nacht door waait het hard uit het noordwesten. De nuchter geprikte bloedsuiker is vanmorgen een keurige 6,5 mmol/l. We maken een wandeling over Sheraton Road en zitten een uurtje op het gezellige terras op het hoekje met El Shohada Street genoeglijk te kijken naar de toeristen en de Egyptenaren. Op de terugweg slaan we verdere voorraden in bij het supermarktje in de marina: vooral wc-papier en blikjes.
Terug aan boord karige lunch (het nieuwe regime) en een tukje. Ik ruim de homepage op. Daarna zien we opeens leven aan boord van Second Life, de Duitse tweemaster naast ons. De buurman is teruggekeerd! Hij vertelt dat volgende week zijn opstappers komen. Drie maanden geleden heeft hij nog eens geprobeerd naar het noorden te komen. Met moeite kwam hij in El Tor waar hij ankerde. Na twee dagen, waarin hij niet aan wal mocht, gaven de militairen hem te kennen dat hij op moest krassen. Dat weigerde hij, het woei te hard. Ze gaven toestemming voor nog een nacht. In de nacht luwde de wind en stak hij schuin over naar Ras Ghareb, aan de westelijke oever van de Golf. Dat is een tamelijk onbeschermde ankerplaats. De volgende dag woei het er Bf 9 uit NW. Toch moest hij vertrekken van de militairen. Toen is hij maar met de wind in de rug teruggekeerd naar Hurghada. Als de wind luwt wil hij het volgende week weer proberen. We spreken af dat we dan samen zullen gaan.
Aan het werk. Ging goed. De stand aan het eind van de middag: 127.100 woorden over 284 bladzijden. Vanavond gaan we uit eten. Ik trakteer namelijk vanwege de verkoop van de 2000 aandelen in mijn boek. Dat staat nu op plaats 60 in de lijst van boeken op TenPages die uitgegeven werden of worden. Terug naar boven
Hurghada (88)
Zondag 25-03-2012
Gisteravond met Ans gegeten in 'The Nubian', een Egyptisch restaurant aan het begin van onze kade, om er te vieren dat alle aandelen van mijn roman "Soms priemt een lichtstraal" verkocht zijn. We hebben er wel eens eerder een verrukkelijke kamelenbiefstuk gegeten, maar dit keer waren de biefstukjes aan de taaie kant. Na afloop lopen we voor een afzakker naar het zuidelijk eind van de boulevard, naar een Engelse pub met de naam 'Papas Bar'. Erg gezellig is het er niet, dus na één glas brandy - zie foto hierboven - ga ik gehoorzaam met Ans mee naar de boot. In Nederland begint de zomertijd; we hebben dus weer dezelfde tijd in Egypte als thuis.
Vannacht fiks veel wind en vandaag overdag ook, noordwest 5 tot 6. Een lastige, erg vlagerige wind. Met veel kabaal komt hij aanhollen, stort zich op het schip en duwt het schuin naar achteren, dan ebt hij weer af en de boot veert terug. Onrustig. Toch lijken de weerkaartjes tegen woensdag, donderdag wat ruimte te geven, de isobaren liggen geleidelijk verder van elkaar en ook in het oostelijk Middellandse Zeebekken ziet het er rustig uit. Het kan overigens zomaar weer veranderen.
Vanmorgen is de nuchtere bloedsuiker 6,8 mmol/l. Oorzaak: gisteravond patatjes bij de kamelenbiefstuk. Ik ben niet direct in de stemming om te gaan schrijven, relict van de vorige avond. Dus ga ik eens analyseren wie eigenlijk mijn 200 aandeelhouders zijn. Dat levert het onderstaande staatje op.
| 1. Familie en vrienden | 46 | 23% | |
| 2. Investeerders | 42 | 21% | |
| 3. Onbekenden | 35 | 18% | |
| 4. Relaties uit de gezondheidszorg | 34 | 17% | |
| 5. Lezers van mijn weblog | 27 | 13% | |
| 6. Stamgasten van Wijnhuis Heukelum | 11 | 6% | |
| 7. Collega-auteurs op TenPages | 4 | 2% | |
| Totaal | 200 |
Van je familie en je vrienden moet je het dus hebben op Tenpages! En van investeerders die iets in je boek zien en verder van de relaties in je (vroegere) werkkring en - in mijn geval - van lezers van mijn weblog. Ach, en de stamgasten van Wijnhuis Heukelum zijn natuurlijk een verbijzondering uit groep 1.
Aan het werk. Haperend begin, later gaat het beter. De wind gaat wat liggen. Ans spuit ondertussen het dek schoon en verdiept zich daarna in een van zesduizend boeken op haar e-reader. Als ze niet zo van lezen hield, zou ze hier gek worden. Aan het eind van de middag is de stand: 128.300 woorden over 287 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (89)
Maandag 26-03-2012
Banner boven de website van TenPages
Deze banner staat sedert het weekeinde bovenaan de website van Tenpages. Dat moest ik toch even laten zien.
Het is een rustige nacht, maar om zeven uur haalt de noordwestenwind stevig aan. Ik prik mijn nuchter bloedsuiker: 7,2 mmol/l; teveel, vermoedelijke oorzaak zijn de dropjes die ik gisteravond at. Daarna de weerkaartjes bekijken: de kans op afname van de wind rond woensdag/donderdag zit er nog in. dat noopt ons om in de stad aanvuullende voorraden in te slaan: gemaksvoedsel, blikjes, brood, verantwoorde knabbels, sappen, enzovoorts. Op de terugweg drinken we koffie op ons favoriete terrasje, op het hoekje waar Sheraton Road zich splitst. Tijdens de koffie belt Eva de Ridder, uitgeefmanager bij TenPages. Ze feliciteert me met de verkoop van alle aandelen en informeert hoever ik met het schrijven ben en wanneer we weer in Nederland zullen zijn. Haar functie is het begeleiden van Tenpages-auteurs en het bemiddelen in het vinden van een geschikte uitgeverij. Ze vraagt of ik alvast het onaffe manuscript wil mailen, zodat ze zich er eens in kan verdiepen. Verder vraagt ze me wat tekst op te sturen over mezelf en de stand van mijn boek, om alle aandeelhouders te kunnen informeren. handig dat zij dat doen!
Terug aan boord voldoe ik aan de opdrachten van Eva. Tukje. Naast is ons is nu ook de echtgenote van de buurman gearriveerd en er komt, geloof ik, ook nog een broer bij. In het volkswijkje hiernaast koop ik een paar CD's met Koran-recitaties in een islamitische muziekwinkel. "Are you interested in Islam?", vraagt de verkoper gretig. Als ik dat bevestig, krijg ik gratis nog wat traktaatjes in het Engels mee. Het werkt overal hetzelfde, het is natuurlijk niet de Matthäus Passion, maar het gaat mij om het zeer rustgevende auditatieve karakter van die recitaties. Eerlijk gezegd kan ik er prima bij schrijven. Veel komt daar vandaag niet terecht, overigens. Stand: 128.500 woorden over 288 bladzijden.
Hurghada (90)
Dinsdag 27-03-2012
Gisteravond de boordverlichting gecontroleerd: navigatielichten voor en achter, stoomlicht, deklicht en driekleurentoplicht. Alles in orde. We gaan vroeg naar bed nadat we op DVD het laatste deel hebben uitgekeken van de Deense detectiveserie "The Killing" (2e seizoen). Een buitengewoon spannende serie! We waren een week bezig met de 1e serie en vervolgens nog een week met deze 2e. Zeer aanbevolen! Een echte must see.
In het tweede deel van de nacht ben ik druk in de weer met het noteren van invallen en gedachten voor mijn boek. De volgende morgen tref ik een rijke oogst aan op mijn schrijfblok. Tamelijk veel wind vannacht en vanmorgen ook. De nuchtere bloedsuiker is terug naar 6,3 mmol/l. De zon is al zo sterk dat het overdag in de kuip niet meer uit te houden is. Dus zetten we de bimini erop. Even wat gedoe met onwillige ritsen maar tenslotte zit hij er perfect op. Op de doorvoeren voor de spruit van de achterverstaging zit wat slijtage; moet een keertje door een zeilmaker hersteld worden.
Middag. Het blijft hard doorwaaien. Aan het werk met de aantekeningenoogst van vannacht. Stand aan het eind van de middag: 129.800 woorden over 291 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (91)
Woensdag 28-03-2012
De fraaie conjunctie van de planeten Venus en Jupiter staat 's avonds nog steeds aan de westelijke hemel boven de boulevard. Een stuk verder uit elkaar, alleen heeft het maansikkeltje zich er nu bij gevoegd (zie foto hierboven). Rustige nacht, nauwelijks wind. Vanmorgen om half acht haalt de wind opeens flink aan en de rest van de dag hebben we de gebruikelijke NW 5 - 6. De nuchter geprikte bloedsuiker is 6,9 mmol/l. Oorzaak: het heerlijke, zoete meloentje dat we gisteravond voor het slapen gaan aten. Misbruik wordt gestraft.
Opnieuw trekken we erop uit om voorraden in te slaan. Je moet altijd maar even afwachten wat er in de winkels ligt; dat is niet altijd hetzelfde, zoals bij ons. Ditmaal: flesjes Cola Zero, paprika's, pakken houdbare melk en nog meer wc-papier. We drinken koffie op ons favoriete terrasje. Terug aan boord middagdutje. Daarna aan het werk. Dat is nog niet zo eenvoudig, want al dagen kamp ik met een fors dilemma over hoe het verder moet. Een tijdje kon ik het nog voor me uitschuiven, maar nu kan dat niet meer. Terwijl ik zit te piekeren, klinkt er een alarm van de stuurstand. De autopilot is uitgevallen (die stond aan om de windsnelheid en -richting af te kunnen lezen op het multischermpje in de navigatiehoek). Wat een gezeur. Ik zet hem uit en aan, wat nogal eens wil helpen. Geen effect. Nadere analyse leert dat de GPS is uitgevallen. Dat hebben we eerder gehad, toen we voor de Israëlische kust voeren. Na een tijdje uitstaan deed hij het toen weer. Hopelijk is het ditmaal ook zo. Omdat nu van schrijven toch niks komt, zet ik ook de motor maar eens aan. Start meteen en loopt als een zonnetje. Wierpot en koelwater in orde. Boegschroeven functioneren. De electrische ankerlier werkt ook. Ondertussen gaat Ans de watertanks bijvullen en ontdekt een gat in de waterslang. Moet geplakt worden. Morgen. Na een halfuurtje draaien zet ik de motor uit. De GPS van de stuurautomaat doet het nog niet. Alles komt altijd tegelijk. Het was ook veel te rustig.
Ik sluit nu maar af. Lees morgen hoe het verder gaat. Stand van boek: Hoofdstuk 21 af, 130.200 woorden over 291 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (92)
Donderdag 29-03-2012
Gisteravond brengt een handelaartje, van wie ik een telefoonnummer vond, een doos wijn. Twaalf flessen Grand Marquis 2010 rood. Ditmaal geen Carignan met Grenache, zoals in 2009, maar Carignan met Mourvèdre druiven. Nog steeds doet de GPS het niet. Ik moet in elk geval een reservesysteem organiseren. Op de kleine HP-notebook computer staat de electronische C-Map kaart. Jaren niet naar gekeken, maar hij start meteen op. Dat is één. Daarna haal ik het doosje met de BU-335 GPS-receiver tevoorschijn; ook jaren niet naar omgekeken. Die beeldt de positie af op het computerscherm en kijk, het werkt feilloos. Nu nog de positie in de C-map plotten. Dat kost een paar uur uitzoekwerk, maar tenslotte is mijn back-up systeem klaar en projecteert het onze positie keurig in Hurghada op de kaart. Het is overigens niet onze enige reserve. We hebben natuurlijk ook een aparte GPS op het scherm van de Simrad AI-50 AIS en tenslotte hebben we ook nog de 14 jaar oude handheld GPS-48 ontvanger van Garmin - die het ook nog goed doet. Bij de laatste twee moet je natuurlijk zelf de positie steeds op de papieren zeekaart noteren, maar dat was ik altijd al gewend.
Ondertussen peins ik over het uitvallen van het Raymarine-systeem. Eigenlijk is mijn indruk dat niet zozeer de GPS-ontvanger is uitgevallen, maar dat de computerfunctie van het systeem out of order is, omdat sommige functies niet worden afgebeeld op het multischerm (uiteraard alles in combinatie met GPS-gegevens, maar ook diepte, watertemperatuur en wind; wind en diepte staan weer wel op het scherm van de stuurstand), terwijl andere er wel op staan, zoals de lading van de accu's. Overigens doet het het nog steeds niet, als je het aanzet. Ik besluit er morgen naar te gaan kijken. Mogelijk kan ik met behulp van de handleiding het hele systeem resetten.
Volgt een rustige nacht. De volgende ochtend steekt tegen acht uur de wind op, maar niet zo hard als anders en meer westelijk. Beleven we eindelijk de omslag naar een andere wind? Bij het opstaan weet ik opeens de uitweg uit het schrijversdilemma over de voortgang van mijn boek. Mooi. Mijn nuchter bloedsuiker is 6,4 mmol/l. Mooi. Dan blijken de wonderen de wereld nog niet uit: als ik het Raymarine-systeem aanzet, doet het 't gewoon weer! Een tijdelijke fluctuatie op quantumniveau? Electronica... Enfin, ook heel mooi, scheelt een hoop werk. Geheel opgemonterd schrijf ik de eerste tien zinnen van het nieuwe hoofdstuk 22 van mijn boek. Daarna ga ik naar het havenkantoor om alvast onze reservesleutels op te halen. Net iets om te vergeten. In de emailbox een bericht van TenPages met informatie over mijzelf voor de aandeelhouders (zie hier). Handig dat zij dat doen.
Om kwart voor elf staat Arabi, onze agent, bij de boot. Hij neemt van ons mee: een schriftelijke verklaring van de kapitein dat we rechtstreeks van Hurghada naar Suez willen varen, een bemanningslijst (beide met bootstempel) en onze paspoorten. Dat alles is nodig om een clearance voor Hurghada te krijgen. De afhandeling kost zeker een dag. Ik zet me aan het schrijven. Om drie uur staat Arabi alweer bij de boot: het is al in orde, als we zaterdagochtend weggaan hoeven we alleen maar het havenkantoor op te roepen en zij waarschuwen de kustwacht. Die komt dan kijken of we écht wel weggaan. Dat is alles. Aan het eind van de middag gaan we op de boulevard een mojito drinken (voor mij zonder suiker). De stand: 131.300 woorden over 294 bladzijden. Terug naar boven
Hurghada (93)
Vrijdag 30-03-2012
De mojito's zijn beter bij het Italiaanse restaurant "L'Imperatore' dan in Papas Bar. Voor het geval de lezer hier nog eens komt. Rustige nacht. Vanmorgen weinig wind, nog steeds uit het noorden, maar in de loop van de dag komt er een oostelijke component bij. Veelbelovend. Ook de weerkaartjes zien er goed uit. Mijn nuchtere bloedsuiker: 6,4 mmol/l. Uit de Middellandse Zee komt over de Navtex een SAR-bericht: iemand is ergens, 70 kilometer boven Egypte overboord geslagen. Of iedereen wil uitkijken. Dat ziet er slecht uit, ook met een zwemvest aan. Ik plak het gaatje in de waterslang nog een keer met andere tape. Lijkt beter te houden. Oliepeil van de motor: OK. Daarna doe ik een hoop uitzoekwerk voor mijn boek tot elf uur.
Opnieuw gaan we naar de Metro-supermarkt voor aanvullingen op de voorraden. We kunnen de komende weken ermee toe. Koffie en later een heerlijke vissoep in 'Omar Café', ons favoriete terrasje op de splitsing van Sheraton Road en de straat naar de marina. We zitten er een paar uur te kijken naar het steeds wisselende straatbeeld. Vanuit de Salafistische moskee vlakbij klinkt een opzwepende donderpreek. Een uur later stroomt hij leeg, allemaal mannen, velen met baarden. Ik krijg de indruk dat ze misprijzend naar ons kijken, of verbeeld ik me dat? Wat zouden ze te horen hebben gekregen?
Terug aan boord het middagdutje. Daarna gaat Ans een brood bakken in de broodmachine. Ik bevestig de vaderlandse vlag aan het achterschip en het Egyptische gastenvlaggetje aan het stuurboordwant. Ik haal de bindelastiekjes om de genua weg en ruim de lange lijnen vast op en spuit het zand eraf. Op het havenkantoor vraag ik bevestiging dat we morgenochtend om acht uur weg kunnen. Kan niet, ik kan pas om negen uur afrekenen. Ook goed. Bij het Abu Ashara supermarktje op de haven haal ik nog meer flesjes Cola Zero en dan hebben we alles wat we nodig hebben voor een langdurig verblijf aan boord.
Op Weather Online is het windkaartje voor morgenochtend negen uur prima, lichte en gedeeltelijk variabele winden (zie hierboven) Ik herinner eraan dat we dit eerder hebben meegemaakt; dan vertrokken we en stond er ondanks die fraaie kaartjes toch gewoon Bf 6 - 7 in de Straat van Gubal. Maar wie niks probeert, komt nergens. Nog wat geschreven. Stand: 131.400 woorden over 294 bladzijden. Vanavond gaan we lekker uit eten bij het Thaïse Restaurant 'The White Elephant' op de boulevard. Wil de lezer er rekening mee houden dat er morgen misschien geen verslag is? In dat geval liggen we ergens voor anker zonder bereik, of varen we de nacht door in de richting van Suez. Terug naar boven
Golf van Suez
Om half acht op. Nuchter bloedsuiker: 6,4 mml/l. Wind: licht uit het zuidwesten. Opeens drijven er allemaal kleine, donkerblauwe kwallen in het water. Ans vult de watertanks bij. Daarna haalt ze zeilhuik van de giek af, misschien kan er gezeild worden. Ik kijk naar de weerkaartjes. Die tonen rustig weer met vooral op zondag wind uit het zuidoosten. In de nacht van maandag op dinsdag draait hij weer naar het noorden,maar blijft licht. Tegen die tijd moeten we overigens al hoog en breed in Suez zijn. Ik schrijf in het Gastenboek een grapje, als reactie op de bijdrage van Fons over het uitgevallen Seatalk-systeem, dat het opeens weer doet. Dat had ik beter niet kunnen doen: even later zet ik de zaak aan en alles is heel even in orde, maar - (krachtige vloek) - na een halve minuut valt het uit! Aan- en weer aanzetten levert hetzelfde resultaat: na een minuut of een, twee, valt het uit. 'STLK FAIL' staat in het schermpje van de stuurautomaat, gevolg door afwisselend een getal (1, 2, 3, 4) of 'OFF. Daarmee zijn we goed in de aap gelogeerd, want het betekent dat we geen stuurautomaat hebben en dat we dus de hele 200 mijl naar Suez zelf moeten sturen. Maar het opsporen van de oorzaak, waarschijnlijk een loszittend geel data-draadje, zoals Fons zegt, vergt tijd en nu hebben we een gunstig weather window. Eerst naar Suez, daar zien we verder, beslissen we. Ik tuig het alternatieve navigatiesysteem op, de HP-notebook met C-map op het scherm, en de BU 335 GPS, en stel het op onder de buiskap. Goed vastgebonden op een bovenluikje van onze slaapkamer. Daarna ga ik naar het havenkantoor om water en electra af te rekenen. Om half tien komt de vertegenwoordiger van de kustwacht om ons vertrek te registreren en maken de havenjongens ons los. Op weg!
We manoeuvereren door de koraalbanken en -eilandjes door in de richting van de beruchte Straat van Gubal, waar we in het achterliggende jaar tot driemaal toe werden teruggeslagen door de hoge zeegang en de harde noordenwind. Het is 25 mijl naar Bluff Point, waar we toen ankerden. Ik heb besloten nu, met de lichte wind, toch die route te nemen omdat het de kortste is. We passeren aan bakboord het baken op het eilandje Shab el-Erg en een uur later dat de koraalbanken van Shab Abu Shiban aan stuurboord. Beide zijn populaire duiklokaties en er liggen heel wat duiksafari-boten. De koraalrand is goed zichtbaar door de lichtblauwe kleur (foto hier). Weer een uur later varen we langs het kale, desolate Gubal Island. Het eiland heeft de dorre kleur van khaki, hier groeit helemaal niks. We kijken naar de Straat. Die ziet er rustig uit. Bij de besloten ankerbaai van Bluff Point zetten we koers naar de overkant, de kant van het schiereiland Sinaï, waar ook uitgestrekte koraalbanken liggen.
De zeegang in de beruchte Straat is vriendelijk. We steken met een hoek van 45o de traffic lane voor ze zeevaartschepen over. Er is één zuidgaand vrachtschip, de Egyptian Dignity lees ik op de AIS, en vier noordgaande containerschepen. We laten ze voor ons langsgaan. Dan zijn we aan de overkant en zetten een koers in de richting van de haven van El Tor. Misschien zullen we daar op het anker overnachten. Het is goed navigeren met het alternatieve systeem, al snel leren we sturen op de richting van de vectorpijl van de bootpositie op het scherm. Naast ons rijzen de hoge, kale bergen van de Sinaï op, daarvoor liggen koraalbanken. Op het C-mapscherm zie ik dat onze SOG (Speed Over Ground) 6 - 6,4 knopen is, we hebben dus minstens een knoop stroom mee. Aan de overkant zien we de bergen van de westzijde van de flessenhals, die Gubal Strait is en zee en wind doorgaans opjaagt tot onneembare hoogte en snelheid. Daar ergens ligt de baai van Mersa Zeitiya, van waaruit we twee keer vergeefs probeerden naar de overkant te komen. En nu varen we aan die overkant! Het wordt vroeg donker in Egypte. Zomertijd vinden de militairen die hier aan het bewind zijn, maar onzin. Om half zeven zakt de zon weg achter de westelijke bergen van de Golf (foto hier). Na een uurtje haalt de noordenwind aan. Ongerust kijken we elkaar aan. Het zal toch niet wéér misgaan? De zeegang wordt hoger maar het is nog goed te doen. We overleggen. De haven van El Tor ligt op tweeëneenhalf uur varen. Maar wie weet is er morgen meer tegenwind, je weet het hier nooit ondanks de voorspellingen. En dan zitten we vast in El Tor, wie weet voor hoelang, dat is niet aantrekkelijk. Kunnen we niet beter vannacht doorvaren? Proberen zoveel mogelijk mijlen achter ons te laten en zo ver mogelijk naar het noorden te komen? Dat lijkt zelfs Ans, die een gloeiende hekel aan 's nachts varen heeft, het verstandigst. Het is ondertussen donker, maar er is een verwarrende, helverlichte zee van licht om ons heen. Allemaal boorplatformen, nog in werking of verlaten. Een overweldigende kerstversiering, maar erg lastig om doorheen te navigeren. We vinden er wat op: als je op de rand van de noordgaande traffic lane vaart, heb je ruim baan. Erg veel scheepvaart is er niet, misschien een wat hogere zeegang, maar die is voorlopig wel te houden. Zo varen we door de nacht, die feeëriek wordt verlicht door een halve maan, een heldere sterrenhemel, de bekende conjunctie van Venus en Jupiter en tientallen felverlichte obstakels in zee. Een bijzondere ervaring. We wisselen elkaar af aan het stuurwiel. De ander doet onder een deken een tukje op de kuipbank. Het is knap koud, we dragen vesten en jacks over elkaar heen. Zo varen we de nacht door. We passeren Ras Gharib, waar onze Duitse buurman in Hurghada werd teruggeslagen met 40 knopen noordwestenwind. Dat is op een derde van de Golf. We gaan Suez vast halen! Terug naar boven
Lees vanaf hier verder op een nieuwe pagina: Logboek 2012/2 (Egypte en ?)
website maken