Logboek vooraf 2006 (Andel)
Weekend in Gorinchem
Donderdag 21-09-2006
Deze week begin ik met mijn weblog. Het moet een uniek verslag gaan worden van onze reis, onze voorbereidingen, belevenissen en mogelijk ook hoe we erop terugkijken, als we ooit weer aan de wal gaan wonen. Ik hoop dat dat moment nog héél erg ver van ons af is.
Dit weekend voeren we met Dulce van ons tijdelijk huurflatje in het appartementencomplex De Oude Silo (een verbouwde graansilo) in het dorp Andel naar Gorinchem, de stad waar Ans geboren is (en iedereen kent) en waar ik 13 jaar gewerkt heb. Gezellig, dus. Passen en meten in de sluis, want die is 4.40 meter breed en wij 4.20 meter. Bezoek gehad van Corina, collega van Ans op de Opnameafdeling, en haar man Berry. Later kwamen Ans´dochters Barbara (met 2 van haar 3 kinderen) en Tessa, de laatste met haar vriend Jeffrey. ´s Avonds samen romantisch getafeld in Ristorante Roma aan de Havendijk (Dolcetto!) en afgezakt op het terras van de Hoofdwacht en Café De Knijp (met eigenaar Daan) Voor 4 foto's klik hier.
Reisje op de Rijn
Zaterdag 07-10-2006
Twee weken geleden heb ik de zeilen van boord gehaald en beneden in de kelderbox van onze flat gelegd. Binnenkort breng ik ze naar de zeilmaker voor schoonmaak en contrôle.
Afgelopen week deden we een Rijn/Moezel-cruise. Dat klinkt wat belegen, we waren dan ook de jongste passagiers aan boord. Maar er was een bijzondere reden voor deze cruise. Ans' zoonDerrick is namelijk hotelmanager op de Prinses Juliana (foto hierbij en een andere hier). Hij en zijn vrouw Kate leven in het seizoen aan boord en sedert jl. juni is ook hun eerste kind Liam van de partij. Ans was uiteraard veel bij het nieuwe kleinkind en ik bracht veel tijd door in de stuurhut. En soms - zie foto hier - zaten ze daar allemaal!
Afscheid van mijn directiewerkgroep
Woensdag 18-10-2006
Vorige week heb ik grootzeil en genua naar zeilmaker Simon den Boer in Numansdorp gebracht ter contrôle en reiniging.
Afgelopen weekend namen we met een sfeervolle bijeenkomst in Kasteel Ter Worm te Heerlen afscheid van Medi 1, de werkgroep van 10 medisch-directeuren van ziekenhuizen, bijna 20 jaar geleden mede door mij opgericht. Voor een foto klik hier. Het is al die tijd een dierbare club geweest, waarin we veel lief en leed, successen en frustraties, met elkaar deelden in die wondere, vaak hachelijke ziekenhuiswereld. Het afscheid nemen viel me toch moeilijker dan ik verwachtte. De meeste leden en hun partners zal ik waarschijnlijk niet meer zien. Maar kom, de wending in mijn leven heb ik zelf gewild en ieder keer als ik hun verhalen hoor over het veelvoud van problemen in de zorg, dan ben ik - eerlijk gezegd - toch erg blij dat ik eruit ben!
Gisteren heb ik samen met mijn vriend Herman Ursinus ons scheepje van Andel naar Jachtwerf Numansdorp gevaren (zie foto boven en hier) Vanmorgen is ze winterklaar gemaakt en vanmiddag stond ze al op de wal. Alleen hadden Lowy en Fons een zorgelijk bericht: toen Dulce in de kraan hing leek het of de kiel een beetje los zat. Uitwendig was er niks te zien, maar we moeten in elk geval de kielbouten controleren.
Bas Jan Ader
Vrijdag 20-10-2006
Vanavond schreef ik een stukje over de kunstenaar Bas Jan Ader, die in 1975 spoorloos op de Atlantische Oceaan verdween. Je kunt het lezen in de rubriek Beschouwingen > 20-10-2006
Klussenlijst
Donderdag 26-10-2006
Vandaag op de jachtwerf in Numansdorp geweest. Dulce staat keurig op de wal op hetzelfde, beschutte plekje achter de loods, waar ze vorig jaar ook stond (foto hiernaast en hier). De motor heeft tevoren nog een beurt gehad.
Afgelopen weekend heb ik een klussenlijst gemaakt met 25 punten, die ik vandaag met Lowy heb doorgenomen. De lijst bestaat uit reparaties, onderhoud en projecten.
De reparaties: nieuw dekluikje boven het aanrecht (werd afgescheurd bij klapgijp), verbogen scepter, aantal lekkages, kapotte kuipspeaker, en natuurlijk onderzoek naar de kiel.
De belangrijkste projecten:
- een extra dieseltank. De bestaande tank heeft 200 liter, waarmee je zo´n 400 mijl kan varen. Bij de tegenvallers op de oversteken naar Noorwegen (tegenwind) en Biscaje (geen wind) heb ik ieder keer zorgelijk zitten cijferen of ik genoeg brandstof zou hebben. Uiteindelijk viel het mee (ik had ook nog 40 liter in jerrycans, die ik niet gebruikt heb) maar het geeft toch een veel veiliger gevoel als je nog een extra tank van zo´n 100 - 150 liter hebt. Er is onder de kajuitvloer nog een fors leeg compartiment beschikbaar, waar de tank ingebouwd kan worden.
- een was-/droogcombinatie. Meer omstreden dan het vorige project, in veel jachthavens heb je immers wasmachines. Maar Ans staat er op - en het is al mooi dat ze zo gek is om met mij op wereldreis te gaan, dus moet ik de zaak niet teveel onder druk zetten. Het is overigens wél een ingreep: mogelijk moeten we één van de toegangen tot de achterhut opofferen.
- een bimini: onze ervaringen in Spanje en Portugal wezen uit dat een zonnetent beslist geen luxe is.
- een buitenspeaker voor de marifoon. Wordt in drukke gebieden node gemist
Verder twijfel ik nog over een vuilwatertank. We zoeken uit of er achter één van beide toiletten gemakkelijk en goedkoop een geplaatst kan worden. Er komen steeds meer gebieden waar een vuilwatertank verplicht is.
En ik twijfel over zonnepanelen. Het is relatief gemakkelijk ze te installeren, omdat de meeste bedrading door Jeanneau al voorbereid is. Vooralsnog geen hoge prioriteit.
Voor het overige gaat het om kleinere dingen, zoals het toegankelijk maken van een loze ruimte onder het vloertje bij de kaartentafel, een wegneembare satelliet-TV antenne, steunlatten voor de boekenplanken (nu vallen ze er iedere keer uit, als we te scheef hangen), 30 meter extra ankerketting en het inkorten van de spinnakerboom, zodat hij als fokkeloet gebruikt kan worden.
Arthrose
Dinsdag 07-11-2006
Vandaag ernstig geschrokken: uit een MRI-onderzoek, vorige week verricht, blijkt dat Ans last heeft van beginnende arthrose aan haar rechterschoudergewricht. Ze heeft er al jaren toenemend last van, met pijn en hinder bij het slapen. Ook aan boord is ze gehandicapt. Maar we redden ons altijd wel. De laatste maanden wordt het erger en met het oog op onze reis hebben we het probleem eens goed laten onderzoeken. Nu op zoek naar een remedie.
Ik was juist bij Lowy op de werf, toen ze belde. Even leek het of we onze plannen zouden moeten bijstellen, maar dat is vooralsnog al te somber.
Een verrassing: Matjas, de supersnelle J33 van zeilvriend Pieter de Kort staat naast onze Dulce op de wal (er staat een klein bootje tussen, foto hierboven en hier).
Ondertussen heeft de timmerman de eerste klussen aan boord af: een vak onder de vloer van het sitje bij de kaartentafel toegankelijk gemaakt. Ik kan het goed gebruiken voor b.v. de hele set Imray zeekaarten, pakken printpapier e.d. Ook de steunlatten voor de boekenplanken zijn klaar.
Met Lowy gepraat over de extra dieseltank, die zou moeten fungeren als dagtank. Dan kan er ook mooi een extra brandstoffilter tussen de hoofdtank en deze dagtank geplaatst worden, van belang in gebieden, waar je riskeert vervuilde diesel te tanken. Al peinzend vonden we een goede optie aan stuurboord, direct naast de motor. Voor de was-/droogmachine zou ik toch al één van de toegangen naar de achterhut opofferen, te weten die aan stuurboord, die bij de kombuis uitkomt. Onder de wasmachine kunnen we - lijkt het - vrij gemakkelijk een dagtank van voldoende formaat kwijt. De ruimte in de bilge, die we aanvankelijk voor de extra tank in ons hoofd hadden, is dan weer beschikbaar voor een generator. We laten het idee even bezinken, maar het lijkt goed.
Afgelopen zaterdagavond waren we in Vijfhuizen op bezoek bij mijn broer Wiebe en zijn vrouw Marina, in 2004 onze gasten op de tocht naar Zweden. Heerlijk sushi gegeten in een Japans restaurant vlakbij. Wiebe grossiert in CD´s, zoals ik in boeken. Allebei hamsters...soms weten we niet of we een CD (Wiebe) of een boek (ik) al hebben. Wiebe maakte deze foto met een mobiele telefoon. Terug naar boven
Remedie
Vrijdag 10-11-2006
Deze week kreeg Ans twee injecties met corticosteroïden in haar rechter schoudergewricht. Die helpen goed tegen de pijn. Volgende week krijgt ze de laatste injectie. Verder is ze begonnen met fysiotherapie en is vol goede moed (foto hiernaast en hier).
En..iedereen riep: Glucosamine! Nu ben ik een scepticus m.b.t. zaken als homeopathie, natuurgeneeswijzen, e.d. Maar je merkt toch dat je denkt: baat het niet, dan schaadt het niet, proberen maar. Glucosamine speelt een rol bij de aanmaak van gewrichtskraakbeen, zo luidt de redenering. In elk geval heb ik een grote pot gekocht.
Verder heb ik gewerkt aan de website. Over de map Routekaarten was ik ontevreden. De kaart met de route naar Spanje en Portugal van afgelopen zomer, was een ingescande kaart, waarop met rode stift de route was getekend. Niet mooi. Vandaag vond ik op Internet gratis software om zelf kaarten aan te maken: MapCreator Met behulp van Paint kun je er vervolgens zelf een route in tekenen. Dat blijkt prima te werken!
Verder heb ik ons areaal aan gereedschappen uitgebreid met een accuschroevendraaier, die je goedkoop bij de Aldi kon kopen.
Robinson Jeffers
Zaterdag 11-11-2006
In 2003, tijdens onze tocht om Schotland, las ik de Amerikaanse dichter Robinson Jeffers (1887 - 1962) Treffend én ontroerend was het feit dat een aantal van zijn gedichten handelen over die ruige, winderige eilanden ten westen van Schotland, het gebied dat we toen juist doorkruisten. Ik heb in mijn rubriek Zeilverhalen beloofd er op terug te komen. Vandaag loste ik die belofte in. Het stuk staat in de rubriek Beschouwingen.
Schade aan de kiel
Maandag 13-11-2006
Aan het begin van de middag belde Lowy of ik even tijd had. Hij en Fons hadden de boot in de kraan gehangen om de kiel te onderzoeken. Ik ben er meteen naartoe gereden en behoorlijk geschrokken. Er zat inderdaad heel wat beweging in de kiel! (zie foto hierbij en hier) We onderzoeken de zaak van binnen (foto hier). Daar waren er scheurtjes zichtbaar in het polyester van de scheepshuid, bij de voorste kielbouten. Beneden aan de voorkant van de kiel, onderaan de bulb, was de verf eraf en zag je roest. Ik moet dus toch ergens behoorlijk tegenaan gezeten hebben. Maar wanneer? Ik herinner me dat Freek en ik op de terugweg vastliepen bij het uitvaren van de sluis in Honfleur. Het was laag water en de Reeds adviseert om dan dicht langs de oostelijke wal te varen, daar is het het diepst. Toch liep ik meteen aan de grond. Met achteruit varen kreeg ik de boot weer vlot. Er waren twee andere jachten in de sluis, die meer het midden hielden toen ze zagen dat ik vast zat, me voorbij voeren en vervolgens zelf even verderop aan de grond liepen. Zou het toen geweest zijn?
In elk geval is het een forse tegenvaller. De kiel zal eraf moeten, het is niet een kwestie van "even de kielbouten aandraaien". De mast moet eraf en de boot moet de loods in. Een polyester-reparatie zit er ook wel in, zo te zien. Vanmiddag heb ik de tussenpersoon van de verzekering gebeld. Hij zal de melding doorgeven en verwacht dat ze een onafhankelijke schade-expert zullen sturen.
Expert, kapper (en een opdracht?)
Vrijdag 17-11-2006
Inmiddels heeft de verzekering een expert aangewezen. Gelukkig hebben ze een betrouwbaar bureau in de arm genomen: Den Drijver Experts BV in Weesp. Voor de volgende week wordt er een afspraak gemaakt.
Intussen heeft Lowy een offerte gemaakt. Het bedrag durf ik hier niet te noemen.
Vandaag ben ik na drie maanden weer een keer naar de kapper geweest. Mijn oude kapper in Deil, Gerdinus Vroon. Aanbevolen, overigens! (Bij dit stukje staat het wapen van de vroegere gemeente Deil, dat een koe en een paard toont).
De reden om mijn uiterlijk te civiliseren is dat er nu toch opeens een kans ontstaat voor een interim-opdracht gedurende 3 tot 5 maanden, voor 2 - 3 dagen in de week. Zou nét passen en het is natuurlijk wel prettig om, gelet op de problemen met de kiel, een centje achter de hand te hebben. A.s woensdag moet ik voor een gesprek naar Eindhoven. Maar er zijn wel twee concurrenten. Spannende week, volgende week!
Leven op aarde onvermijdelijk?
Zaterdag 18-11-2006
Het belangrijkste nieuws stond deze week in een onopvallend hoekje van de krant, verdrongen door de oorlog in Irak en allerlei mallotige lijsttrekkersdebatten: het ontstaan van leven op onze aarde was "onvermijdelijk", aldus twee Amerikaanse wetenschappers uit New Mexico. De geologische omstandigheden op de vroegere aarde dwongen het ontstaan van het leven als het ware af, meldt het bericht. Een impliciet gevolg van deze hypothese is dat iedere andere, waterige en rotsige planeet in het universum, met een naburige zon op geschikte afstand, ook leven zou moeten bevatten.
Ik schreef er met pijn in het hoofd een stukje over, zie de rubriek Beschouwingen
De crew van Passie op bezoek
Maandag 20-11-2006
Afgelopen zaterdag hadden we in De Oude Silo Caroline en Erik op bezoek, de crew van Passie (zie foto hiernaast en hier). Met twee boten deden we in juni jl. de oversteek van Biscaje en trokken ook daarna veel met hen op. In Viana do Castelo (Portugal) moesten wij weer terug, zij voeren verder om het hele Iberisch schiereiland heen en lieten hun schip voor de winter achter in Port Forum Sant Adrià, een kleine jachthaven in Barcelona. Nu zijn ze ruim een maand terug en alweer op en top bezig met de ontwikkelingen in hun bedrijf Thermen Romana met annex het Tapas restaurant La Cantina, allemaal in Amstelveen.
Er viel een hoop bij te praten, Ans had voortreffelijk Indisch gekookt en het was vanouds gezellig. Komend jaar zomer schepen ze zich weer in op de Passie voor een lange vakantie in de Middellandse Zee. Alle kans dat we elkaar daar weer ontmoeten.
Zojuist belde Lowy dat de expert a.s. woensdag naar de werf komt om de kiel te bekijken. Vermoedelijk net op het tijdstip dat ik in Eindhoven ben.
Zorgen om de kiel en de wereld
Vrijdag 24-11-2006
Eergisteren een goed gesprek gehad. Maar de interim-opdracht ging toch nét mijn neus voorbij. Jammer.
De verkiezingen: voor de meeste mensen blijkt de wereld beperkt tot het eigen land. Vermeend eigen en nationaal belang overheersen, het korte termijn denken. Het besef dat de hele wereld op het spel staat is nauwelijks aanwezig. Niet in de discussies en niet in de uitslag. Geen besef van de noodzaak dat Europa als collectieve statenbond aan machtsvorming zou moeten doen. Treurig om mee te maken dat Europa zich al zo snel - na 50 jaar! - diskwalificeert op het wereldtoneel tot een continent van "losers".
En dan het simplisme waarmee over de Islam wordt gesproken! Er bestaat geen eenduidige religie, al streefden talloze fanatici dat na. Ook de Islam moet niet gelijk worden gesteld met de huidige fundamentalisten, net zo min als dat geldt voor dergelijke stromingen in het christendom, het jodendom of het hindoeïsme. Vanaf het ontstaan van de Islam, met de profeet Mohammed, ging het trouwens om dezelfde God als in de andere monotheïstische godsdiensten. Sommigen (b.v. Ayaan Hirsi Ali) hopen op een Verlichting binnen de Islam. Maar die was er al lang, zij het niet zo wijdverbreid, in de bloeiperiodes van bijvoorbeeld het Soefisme, waarin gelijkheid, cultuur en wetenschap opgeld deden (bijvoorbeeld in de regio Kashmir, die nu helaas verpest is door de fundamentalistische Islam) De moslims in Europa (en elders) zouden bij die traditie kunnen aanknopen.
Geert Wilders wil de Islam terugdringen, maar hij beseft (geloof ik) niet dat de Islam zó divers is dat er nogal wat richtingen bestaan die liberaler zijn dan hijzelf.
Wat hebben Ans en ik gestemd? Groen Links. Ans stemt het al jaren. Ik stemde altijd D'66, maar het laatste jaar knapte ik af op het gedraai van die partij over de inzet van Nederlandse troepen in Afhganistan (ik had wel een zwak voor Lousewies van der Laan, maar ja, die werd helaas buitenspel gezet)
Lowy belde: pas vandaag was de expert op de werf. Hij wil voor zijn rapport de situatie beter kunnen beoordelen. Daarvoor moeten de dieseltank en een drinkwatertank uit de bilge uitgebouwd worden, zodat het hele bevestigingsvlak van de kiel goed zichtbaar is. Ook de mast enz. moet er af. Dan wordt de boot in de kraan gehangen. Dat gebeurt a.s. woensdag. Ik zal er zelf bij zijn. Dure operaties, allemachtig! En zorgelijk.
Peter Timofeef meldt op het RTL-journaal "bizarre (hoge) temperaturen" voor morgen, tot 17 graden Celsius. De analyses van het toenemend broeikaseffect voorspellen dat de klimaatgordels naar het Noorden opschuiven. Dat houdt in dat de depressie-stromen noordwaarts migreren en dat de zuidelijke winden toenemen. Op het bovenstaand plaatje van het IPCC (Interglobal Panel on Climate Change, 2005, update 2007) zie je hoe de klimaatgordels opschuiven als de gemiddelde temperatuur 5 graden Celsius stijgt. Slechts in de donkere gebieden is groei van bossen en andere gewassen mogelijk. Oerbossen zijn de "longen van de aarde". De gebieden die ons moeten voeden, waar landbouw kan plaatsvinden, nemen af. De mensheid groeit ondertussen door naar ongeveer 8 tot 9 miljard mensen. Zoals de prognoses nu luiden wordt dat niveau rond 2050 bereikt. We staan erbij, de winden blijven deze herfst al weken zuidelijk, het gebeurt nu.
De mast eraf
Maandag 27-11-2006
Afgelopen zaterdagavond een hartverwarmende avond bij oude vrienden Tine & Paul Andela in Nieuwegein. Ook hun jongste zoon Jelmer was er even. Hij heeft de foto gemaakt die nu in het Fotoboek van ons vieren staat (klik hier). We hadden elkaar al bijna een jaar lang niet meer gezien, dus er was veel bij te praten. En een voortreffelijke maaltijd: choucroute alsacienne.
Paul & Tine ken ik al meer dan dertig jaar. We leerden elkaar kennen toen ik als afdelingsarts in het Willem Arntsz Huis werkte. Ik had toen een bovenhuisje op een beeldschone plek aan de Oudegracht in Utrecht. Paul & Tine woonden even verderop, vlak bij de Twijnstraat, ook in een bovenhuis. Later verhuisden ze naar Leerdam en ik naar Deil. Onvergetelijke jaren! We hebben veel met elkaar meegemaakt: successen en nederlagen, de strijd rond Dennendal en in het W.A.Huis zelf, mijn tijd in de burgeroorlog in Angola, de komst van onze kinderen, de nieuwe huizen en de nieuwe banen, de liefdes en (in mijn geval) de scheidingen.
Vandaag was ik een groot deel van de dag op de werf in Numansdorp, waar ze de mast van de boot hebben gehaald (foto boven en 2 foto´s hier). Eén van de wantspanners zat erg vast. De isolatie rond de antennekabel van de radar bleek bij de dekdoorvoer doorgesleten te zijn. Op zeker tijdstip zou ik zonder radar komen te zitten en zoiets gebeurt altijd precies als je het niet kunt gebruiken. Ik vond de dekdoorvoeren toch al niet denderend. Als je bij de mast moet werken, bijvoorbeeld bij het steken van een rif, ga je er te makkelijk op staan en beschadig je ze. Ergens in kelder heb ik nog een zwanenhals-doorvoer, die we misschien kunnen gebruiken. Overigens was er ook behoorlijke slijtage van het lummelbeslag.
De tanks eruit
Dinsdag 28-11-2006
Toen ik vanmiddag op de werf kwam waren Lowy en Fons net bezig om met de vorkheftruc de dieseltank en de watertank naar beneden te brengen. Op het kielvlak, dat nu vrij ligt, zijn zo te zien geen verdere scheuren in het polyester. Morgen komt de expert voor de tweede keer.
Eén van de fixatiestangen van de watertank zat los. De brandstoftank rustte aan stuurboord op twee nokken, die met een te kleine rubber strip waren bekleedt. Allebei de nokken vertoonden een scherpe rand, die buiten de rubber strip langs in de tankhuid drukte. Daar ontstaat vroeg of laat een lek en dan loopt je boot vol met stinkende diesel. De scherpe randen moeten we bij het terug-inbouwen eerst afslijpen en er betere rubberstrips op aanbrengen. De afvoer van de gootsteen loopt met een scherpe knik langs de dieseltank en bleek erg hard geworden te zijn. Niet meer flexibel, dus, vanwege inferieur materiaal. Dat breekt een keer en dan loopt het schip in no time vol! Pfff... Een nieuwe, betere slang is dus noodzaak als we de zaak weer opbouwen. En een check op de andere afvoeren. Slordigheden van Jeanneau! (zie foto hierboven en 2 hier).
Gisteravond vond ik in de kelder inderdaad een zwanenhals voor dekdoorvoer van kabels, maar hij was kleiner dan ik dacht. Lowy ruilt hem voor één met een grotere diameter. Terug naar boven
Wachten op de experts
Donderdag 30-11-2006
Gisteren was het onderzoek. De experts waren met zijn tweëen (zie foto hierboven en hier). Binnen klopten ze steeds op de bodem naast de kiel, die ze erg hol vonden klinken. "Pok, pok", hoorde je, alsof er sprake was van een holle schuimlaag in het laminaat, een z.g. "sandwichconstructie". Dat zou -zo zeiden ze - niet erg gebruikelijk zijn naast de kiel, waar de constructie immers voldoende "stijfheid" moet bieden.
Toen de boot in de takels hing was het opnieuw een vreselijk gezicht te zien hoe de kiel "wapperde". Ik kan het niet anders noemen. De scheepshuid naast de kiel bewoog zichtbaar. Binnen in de kajuit zag je de scheurtjes vooraan, bij de kielbouten, duidelijk bewegen. Om erachter te komen hoe de bodem nou precies in elkaar zat, heeft Fons een rond gat van ± 6 cm naast de kiel geboord. Toen bleek dat de scheepshuid ter plekke niet meer dan hooguit 1 cm dik was. Dat is wel heel dun! Een "trommelvel", zei Walter Jan, de polyesterman van Numansdorp. Tegelijkertijd staan de wrangen tamelijk ver uit elkaar, om ruimte te bieden aan de tanks ertussen. Om het probleem op te lossen, d.w.z. om de bodem "stijver" te maken, moet hij een stuk dikker gemaakt worden (o.m. met Kevlar) of er moeten er meer wrangen bijkomen. Maar waar laten we in het laatste geval de tanks?
De experts zullen nog contact opnemen met de importeur van Jeanneau in Nederland, Rob Krijgsman te Drimmelen. De boot is per slot nog geen vijf jaar oud en ik ben de eerste eigenaar. Het is tergend, maar we moeten het afwachten.
Henk & Yvonne op bezoek
Zondag 03-12-2006
Gisteravond een avond bijna als vroeger. Wat bedoel ik? Vanzelfsprekendheid in het samenzijn met goede vrienden. Mijn oude vriend Henk Bezemer en zijn vrouw Yvonne op bezoek. Te lang geleden vonden we, na het weerzien. Henk en ik kennen elkaar uit onze studentenjaren in Utrecht. Hij leerde me ooit rauwe knoflook eten op een stuk roggebrood met paté. Dat had hij geleerd in het toenmalig Joegoslavië, bij de scipetaren, zei hij. Later gooide hij het roer om in zijn leven, ging zeilen, schreef een paar (mooie) boeken en werd redacteur van het blad Zeilen. In 2003 zeilden ze met ons in Dulce naar Schotland.
We aten de overheerlijke paling van Jan Vos, in zijn gelijknamig palingrestaurant vlakbij op de dijk in Veen. Het beste dat er in de wereld is, wordt gezegd. We komen er graag (zie foto hierboven en hier).
Over ons kielprobleem is Henk duidelijk: een kiel mag nooit of te nimmer zo kunnen "wapperen". Er is beslist sprake van een constructiefout. De bodem naast de kiel zou zeker zo´n 3 cm dik moeten zijn om voldoende stijfheid te bieden. Hij verwacht dat eigenlijk niet van Jeanneau. Als er zoveel beweging in de scheepshuid zit, krijg je vroeg of laat materiaalmoeheid en scheurt de kiel los van de bodem. Dan zinkt het schip in een paar minuten. Sneller zelfs dan je tijd hebt om je reddingsvlot tevoorschijn te halen. We mogen eigenlijk blij zijn dat het nu aan het licht komt. Stel je voor dat je kiel afscheurt tijdens een oversteek van de Atlantic, of waar dan ook! Ik begin steeds meer boos te worden...
Nog geen nieuws van de experts
Dinsdag 05-12-2006
Vandaag heb ik één van de experts gebeld (de ander is op vakantie) Overmorgen heeft hij een afspraak met Rob Krijgsman. Dan hoor ik meer.
Heel vervelend, die voortdurende onzekerheid. Wat ik nog niet genoemd heb, is de vastzittende moer van één van de kielbouten. Het is de bout aan bakboord van het paar op de bijna voorste positie (zie foto hierboven en hier). De mensen van Numansdorp krijgen hem niet los én hij is veel minder diep ingedraaid dan alle andere moeren. Eronder is ruimte, het ziet ernaar uit dat hij niet aansluit op de bodemplaat van de kiel. Beide fenomenen kun je goed op de foto zien. Het kan dus goed zijn dat men bij de bouw op de fabriek van Jeanneau de schroefdraad stuk heeft gedraaid, de moer niet verder meer kon aandraaien (wat wél had gemoeten!) en er gewoon overheen heeft geverfd, zodat het niet opviel. Maar die kielbout sloot dus mogelijk niet goed aan op de kiel, er was beweging mogelijk waar dat beslist niet mag. Zo´n kielbout zit er niet voor niks! Ook de experts hebben ernaar gekeken en er zelf eveneens een foto van gemaakt. Het bevreemdt me dat ze er later helemaal niets meer over hebben gezegd.
Mogelijk zijn er dus twee factoren in het spel, die tot de schade hebben geleid (de scheurtjes in de scheepshuid):
1. Een onvoldoende stijve kielconstructie (te dunne scheepshuid en/of te weinig wrangen.
2. Een zwakke plek door een niet goed aangedraaide kielbout.
Als je dan een keer aan de grond loopt en/of tegen een net aanvaart en/of in een storm fikse klappen maakt of platslaat, dan zullen al die gebeurtenissen - die op zich tot de gangbare voorvallen in de zeilerij horen - door de feilen in de kielconstructie op zeker tijdstip onherroepelijk tot schade leiden. Of tot erger...
De scheepshuid is flinterdun
Woensdag 06-12-2006
Vandaag toch nog een keer naar de werf gereden om foto´s te maken van het gat in de scheepsbodem naast de kiel, met een duimstok erin om te laten zien hoe dun het daar is. De foto´s onthullen dat hij slechts ongeveer 1,2 cm dik is (zie foto hierboven en klik hier voor een andere).
Verder heb ik de smeerrepen uit de giek gehaald en mee naar huis genomen voor een schoonmaakbeurt.
Met de arm- en schouderklachten van Ans gaat het gelukkig de laatste week duidelijk beter. Ze krijgt nu vier weken een paar keer per week fysiotherapie en gebruikt nu een week of zes Glucosamine. Zou het verdraaid toch helpen?
Duidelijk rapport van de experts
Donderdag 07-12-2006
Eind van de middag. Buiten De Oude Silo waait het fors met zware windstoten, het wordt aardedonker en de regen striemt tegen de ramen. Fel weerlicht aan de overkant boven de Bommelerwaard (zie foto hierboven en een andere hier). Ondertussen lees ik met ingehouden adem het rapport van de experts van Den Drijver dat vanmiddag in de brievenbus lag.
Een paar citaten:
"Er is sprake van onvoldoende stijfheid in het polyestermateriaal. Tijdens het varen met enige wind en golven zal de kiel "kwispelend" onder het vaartuig bewegen"
"Het is nagenoeg zeker dat het mankement vanaf de bouw aanwezig is in het vaartuig. Het verder varen met deze constructie achten wij niet verantwoord. Door het continue bewegen van het kielvlak zullen er op den duur vermoeiingsverschijnselen ontstaan in het polyestermateriaal"
"Voor de reparatie zal de kiel zonder meer gedemonteerd moeten worden. Vervolgens zal het polyesterlaminaat rond de kiel versterkt moeten worden"
Klare taal, dacht ik. Vreemd is wel dat het rapport geen gewag maakt van de fout bij de kielbout. De experts hebben er zelfs foto´s van gemaakt. Ik zal het allemaal nog een paar keren rustig doorlezen, maar op het eerste gezicht is het duidelijk: de kielconstructie deugt niet en heeft nooit gedeugd. We hebben op onze tochten zelfs gevaar gelopen. Men heeft ons met een ondeugdelijk schip op weg gestuurd.
De expert overlegt vandaag met importeur Rob Krijgsman, die aansprakelijk is. Waarom de expert dat overleg voert (en niet ikzelf c.q. mijn verzekering) is me niet duidelijk. Ik heb er nog niks over gehoord. Morgen zal ik in elk geval de verzekering bellen, want de reparatie moet z.s.m. beginnen om de planning van ons vertrek (en de andere projecten aan het schip) niet in gevaar te brengen.
Vandaag een verrassend en leuk berichtje in het Gastenboek van Titia Stuut, mijn voormalige personal assistent (PA) We konden goed met elkaar overweg en vonden altijd de term secretaresse (i.p.v. Pie Ee) goed genoeg.
Eindelijk actie!
Vrijdag 08-12-2006
Vanmorgen heb ik uitvoerig gebeld met Van Lanschot Assurantiën Dat is een onderdeel van mijn bank. Al mijn verzekeringen lopen via hen, ook die van onze boot. Ze brengen ze onder de naam Van Lanschot Summum, waarbij ze als een soort makelaar/tussenpersoon optreden.
Ze tonen veel begrip en werken hard om ons probleem op te lossen. Mijn verzekering - ik citeer uit de polis - dekt o.m.:
"de materiële schade door verlies of beschadiging van het verzekerde vaartuig of een deel daarvan als gevolg van eigen gebrek, waaronder wordt verstaan een minderwaardige eigenschap in of van het verzekerde object"
Het gaat dus om zogenaamde gevolgschade. Dat is - zo begrijp ik - soms een lastig punt. Je zou kunnen zeggen dat die gevolgschade in ons geval "slechts" bestaat uit de scheuren in het polyester bij de kielbevestiging (erg genoeg overigens). Als je alleen die repareert dan heb je de oorzaak niet weggenomen, de minderwaardige kielconstructie. Een soort symptoombestrijding zonder de kwaal zélf te behandelen. Als je daarna doorvaart krijg je na verloop van tijd gegarandeerd opnieuw schade - om van erger niet te spreken. Kun je opnieuw naar de verzekering voor reparatie van de schade. Enzovoorts, tot het schip een keer zinkt. Maar om op voor mij bekend terrein te blijven: een dokter die niet de suikerziekte van een patiënt behandelt, maar alleen de symptomen ervan, wordt voor alle mogelijke tucht- en andere rechters gesleept. En terecht!
Alleen al om toekomstige schadeclaims te voorkomen doet mijn bootverzekering er wijs aan om het wegnemen van de oorzaak te vergoeden, zou ik zeggen. Van Lanschot is dat met me eens.
Vanmiddag belde Patrick van den Bosch van Rob Krijgsman Watersport. Ze vinden het vreselijk (ja, dat haalt je de koekoek!) Hij meldde dat ze intussen contact hadden opgenomen met Jeanneau in Frankrijk. Ze streven ook van hun kant naar een oplossing, waarbij polyestermensen van Jeanneau hier naar toe komen om de minderwaardige kielconstructie fundamenteel aan te pakken. Als dat in januari/februari kan gebeuren én als dat in de loods van Numansdorp kan gebeuren, dan hebben we een oplossing! Omdat de boot niet een tijd weg hoeft kan Numansdorp voort met onze eigen projectenlijst en ontstaat er geen vertraging. Bovendien wil ik dat Lowy en zijn mensen toezicht uitoefenen. Ik wil me nu absoluut zeker voelen over de kielconstructie.
Patrick van den Bosch zal zich inspannen voor zo´n oplossing. Ze moeten nu het expertise-rapport in het Engels vertalen en opsturen naar Frankrijk. We wachten af, maar eindelijk is er actie. Van twee kanten. Als de één nu maar niet voor de ander gaat wegduiken, want dan kan het lang duren...
O ja, ik vergat het haast te vertellen: van de week heb ik offertes gevraagd bij diverse bedrijven die inboedels opslaan. Vanmorgen kwam Frans van Gunsteren langs om de boel op te nemen. Hij is medewerker van R.Vlot & Zn Verhuizingen die ons vorig jaar op voorbeeldige wijze verhuisden van Deil naar Andel. Volgende week komt zijn offerte.
Derrick, Kate en Liam op bezoek
Zaterdag 09-12-2006
Een gezellige avond bij ons thuis met Derrick (middelste kind van Ans), Kate en hun kind Liam (foto hierboven). Het is niet zo vaak dat ze langs kunnen komen, door hun werk op de Rijncruises. Ans had heerlijke sudderlapjes bereid met een mooie saus. Liam, nu een halfjaar oud, vond ik een intelligente artiest. Hij leert en vertoont nu al kunstjes, b.v. met een oude knuffel van Ans. Na "1-2-3-armpje omhoog" knijpt hij enthousiast in het knuffel, dat daarna een honende (akoestische) lachstuip produceert. Die door Liam iedere keer met zo´n goddelijke, ontwapenende babylach wordt beantwoord dat je voorgoed verknocht aan hem bent (voor nog vier andere foto´s, zie hier). Het was boeiend met Derrick van gedachten te wisselen over de politiek, de toekomst van Europa en de wereld, global warming, enzovoorts. Grappig, vaak leek hij tegelijk én linkser én conservatiever dan ik.
Nu zijn ze weg, Ans is naar bed en ik mijmer bij een mooie CD van June Tabor ("At the wood´s heart", 2005) Prachtige ballads, Engelse en Franse. Kennen jullie die CD? Terug naar boven
Sandra R.
Zondag 10-12-2006
Een leuk tijdverdrijf ( alleen op mijn leeftijd?) is namen van mensen uit vroegere perioden van je leven in Google invoeren. Kijken of je ze terug kunt vinden en misschien kunt zien hoe het nu met ze gaat.
Op mijn leeftijd?, vroeg ik me af. Ja, nu ik niet meer werk en onder de stress uit ben, komt het verleden allengs sterker door. Zo vond ik vanavond een medestudente uit mijn Utrechtse studentenhuis, Sandra R.. Ik schreef er een Beschouwing over: Sandra R.
Rommert
Maandag 11-12-2006
Bar weer, vandaag, harde wind en regen. Niettemin bracht ik een paar leuke uurtjes in Utrecht door met mijn oudste zoon Rommert. De foto hiernaast haalde ik van de website van zijn bedrijfje Refract.
We zaten in Graaf Floris op de Vismarkt. Rommert studeert Digitale Communicatie aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht, zit in zijn eerste jaar, haalt goede cijfers en lijkt zijn draai wel gevonden te hebben. Zijn grote liefde is het zelf ontwerpen van websites. Je kunt hem daarvoor als freelancer inhuren via bovenstaande website.
Thuis had ik contact met Krijgsman Watersport. Patrick van den Bosch meldde dat Jeanneau inderdaad mensen naar Holland wil sturen om de klus op te knappen. Wanneer kunnen ze voor een dag of 7 - 8 terecht in de verwarmde loods van Jachtwerf Numansdorp? En of ik wil vragen of Numansdorp daarvoor een offerte wil sturen? Natuurlijk heb ik meteen Lowy gebeld. Hij zal rechtsstreeks overleggen met Krijgsman. Het begint er - geloof ik - echt naar uit te zien dat de zaak voor elkaar komt! Met Van Lanschot heb ik afgesproken vooralsnog geen formele ingebrekestelling aan Krijgsman te sturen.
Over de AOW-opbouw en het officiële briefadres
Woensdag 13-12-2006
Al langere tijd wilde ik me eens verdiepen in de zaken betreffende uitkeringen en verzekeringen, als we eenmaal op reis zijn. Nou, dat viel me niet mee! Ik was er een hele dag mee bezig en nog niet klaar. We blijken als wereldzeilers een bijzondere categorie te zijn, waarmee men in de regelgeving niet zonder meer rekening houdt.
Waar ik vandaag mee bezig was:
Opbouw AOW en Anw
Uitkering AOW
Wet Beperking Export Uitkeringen
Het resultaat vind je in de rubriek Beschouwingen > 13-12-2006
Afscheid van collega Joep
Vrijdag 15-12-2006
Gisteren waren we in Vlissingen, voor het afscheid van mijn vriend, collega en lid van mijn directiewerkgroep Medi I Joep van den Blink, als directeur van Ziekenhuis Walcheren (zie bijgaande foto en hier). Hij en zijn vrouw Christine komen ons een keer opzoeken als we eenmaal op weg zijn.
Vandaag heb ik bij het politiebureau in Nieuwendijk verlenging aangevraagd van mijn vuurwapenvergunning en Europese vuurwapenpas i.v.m. het seinpistool aan boord. We ontvingen de offerte voor verhuizing en opslag van onze inboedel, die gaan we in het weekend bestuderen. Verder heb ik het Internetbankieren nu rond voor al onze bank- en spaarrekeningen, zodat we onderweg onze financiële zaken zoveel mogelijk zelf kunnen behartigen. Hetzij in havens met een draadloos netwerk, dat gelukkig steeds vaker geboden wordt, hetzij in een Internetcafé aan de wal. En als dat geen van tweeën kan, dan kunnen we altijd nog mijn zwager Cees inschakelen.
Ook heb me verdiept in de AWBZ, de volksverzekering voor chronisch zieken. Die is gekoppeld aan je zorgverzekering, die je verplicht bent af te sluiten als je - jawel - Nederlands ingezetene bent. Ik ben er nog niet uit, dus ik kom er op terug.
Vanmiddag ben ik naar Numansdorp gereden. Lowy was net bezig met de offerte voor Krijgsman. Ze hebben hun planning aangepast, waardoor Dulce in de eerste week van februari in de verwarmde loods kan. Dan moeten de mensen van Jeanneau de klus doen en komt onze eigen vertrekplanning niet in gevaar.
Nadat Lowy de offerte naar Krijgsman had gefaxt, ben ik daarlangs (in Drimmelen) gereden. Dat bleek een nuttig bezoekje. Ik sprak met Patrick van den Bosch. Het is vaak plezieriger direct vis-a-vis te praten. Zo ook nu. De fax van Lowy had hij voor zich, maar hij wilde nog aanvulling met de kosten van het werk dat Numansdorp al gedaan had én nog moet doen nadat de mensen van Jeanneau klaar zijn. Dus dat heb ik Lowy doorgebeld en hij zal dat z.s.m. opsturen. Krijgsman zal de totale kostenopgaaf plus de vertaling in het Engels van het expertiserapport plus de datum waarop de loods in Numansdorp vrij is, volgende week aan Jeanneau sturen.
Al dagen, nee weken, peins ik wat er nou eigenlijk aan de hand kan zijn. Volgens de experts van Den Drijver heeft mijn boot "een kwispelende kiel". (Ben trouwens benieuwd hoe ze dat in het Engels vertalen. A wagging keel?) Maar denk eens mee aan de hand van de onderstaande punten.
Punt één. De jongens van Numansdorp zijn dezer dagen bezig met het inbouwen van boegschroeven op twee Bavaria´s. Daarvoor maken ze gaten in de scheepshuid. De dikte die ze vinden is 2 cm. Bij mij was het maar 1,2 cm, nota bene naast de kiel. Natuurlijk zijn ze niet ver van de boeg bezig en daar is het misschien dikker, want een boeg moet ook heel wat opvangen.
Punt twee. Er liggen twee nieuwe Jeanneau´s 43 op de wal. Uiteraard hebben de jongens gekeken of ze de kielen konden bewegen, toen ze in de takels hingen. Geen millimeter! Maar onder de kajuitvloer zag de zaak er heel anders uit. De tanks zaten niet meer onder de vloer maar waren in de kajuitbanken verwerkt. En vooral: daardoor was er plaats voor beduidend meer wrangen dan bij mijn schip, en die waren er ook.
Derde punt. Vorig jaar hadden ze in Numansdorp ook een Jeanneau SO 43 DS, die een paar maal heen en terug naar de Middellandse Zee is geweest. De scheepsnaam is Jeni Be Good III. Dat schip had hetzelfde probleem aan de kielconstructie als bij ons schip. Numansdorp heeft het verholpen. Die boot is precies één jaar ouder dan Dulce. Wel erg toevallig.
Het leidt allemaal tot de gedachte dat er misschien niet sprake is van een constructiefout (wel bij die rare kielbout), maar van een ontwerpfout. Dat zou ernstig zijn! Hoeveel van die schepen zijn er gebouwd en varen rond met hetzelfde euvel? En lopen potentieel een groot risico? Mijn boot heeft serienummer 157, maar er varen er in de wereld misschien 1500 of 2000 rond. Geen idee.
Een voorbeeld uit de autobranche. Ik rijd (nog tot mei volgend jaar) in een Chrysler Voyager. Vijf maanden geleden was er een recall. Ik kreeg een brief dat de constructie van de handrem van mijn serie niet deugde en dat ik dat moest laten repareren. Gratis. Uiteraard heb ik dat gedaan. Is er niet reden voor Jeanneau om ook zo´n recall te doen? Of overdrijf ik nu? Ik houd een groot, onbehaaglijk gevoel van onzekerheid. Terug naar boven
Slot Loevestein
Zondag 17-12-2006
Een waterkoude dag maar wel grotendeels droog, een bleke zon, slordige wolkengevaarten met rafelranden. Eindelijk wordt het (een beetje) kouder. Vanmiddag samen om Slot Loevestein heen gewandeld. Dat ligt niet ver van Andel. Zie foto hierboven en hier. Het was er niet druk. Verbazend hoe groen het gras nog is en hoeveel madeliefjes nog bloeien. Glühwein gedronken in de Taveerne aldaar. Gezellig. Dat zullen we eens vaker doen.
Afscheid van collega Hein en van de LVG
Woensdag 20-12-2006
Deze week staat in het teken van afscheid nemen. Gisteren waren we opnieuw bij een afscheid van een lid van mijn directiewerkgroep Medi I, bij Hein van der Reijden, die stopt als directeur van Dianet. Dat is de organisatie die in een groot deel van ons land chronische nierpatiënten dialyseert. Maar Hein gaat nog aan een nieuwe stap in zijn loopbaan beginnen. Eerlijk gezegd ben ik blij dat ik dat niet meer hoef.
Vandaag nam ik afscheid als lid van het bestuur van de Landelijke Vereniging Georganiseerde eerstelijn (LVG, vroeger de Landelijke Vereniging van Gezondheidscentra) Het is de laatste officiële functie die ik neerleg. Ik zat 9 jaar in dat bestuur. Nico Bernts, de directeur (én zeiler in een mooie Dehler 35!), sprak aardige woorden. In de LVG heb ik me - als buitenstaander, afkomstig uit de ziekenhuiswereld - altijd erg thuis gevoeld. De LVG heeft zich in die 9 jaar van een vooral ideologisch gemotiveerde club met een zeker soort padvindergehalte ontwikkeld tot een kritische branche-organisatie. Daarbij is het, anders dan de meeste koepels in Nederland, een club die voorop loopt, zoekt en probeert richting te geven aan de eerstelijnszorg in een tijdperk van toenemende desintegratie. Ik ben er trots op dat ik erbij was, in die jaren.
Verder ben ik deze week begonnen met het uitmesten van spullen, een doos oude foto´s. Ik ben een "hamster", ik kan zo moeilijk dingen weggooien. Ik heb de doos helemaal doorgewerkt. Dat kostte uren maar daarna was hij niet zoveel leger. Er zitten zoveel verhalen aan vast! Dus die doos gaat dan maar in zijn geheel naar de opslag. Ja, zegt Ans, dan kan later een ander hem weggooien. Ja...
Ja... Zo vond ik bijvoorbeeld het Trouwboekje van mijn grootvader Thomas Rommert Zijlstra (naar wie ik genoemd ben), geboren 1862 in Ytens (Fr), overleden in 1924, die ik nooit gekend heb, die als weduwnaar en herbergier in Morra, Friesland, hertrouwde in 1906 met Trijntje Veenstra, een vrouw die 23 jaar jonger was en die zelf al twee kinderen had en een aantal jaren zijn huishoudster was geweest nadat zijn eerste vrouw was overleden (met wie hij ook een aantal kinderen had) Enzovoorts. Wat me intrigeert is dat mijn vader Jelle Zijlstra, geboren in 1920, dus pas 4 jaar oud was toen zijn vader overleed. In die doos zaten ook foto´s van mijn vader, dat hij als jongetje van een jaar of 11 aan de hand loopt van zijn moeder. Zij overleed in 1946 (hij was toen 26) Haar kende ik ook niet want ik ben van 1947. Mijn vader overleed vroeg, in 1965, toen ik net 18 was en begon te beseffen wat een lieve man hij was. Ja... laat een ander dat alles maar weggooien, ik kan het niet.
In feite zijn het uiteengerekte generaties, om het zo te zeggen. De ouden (althans de vaders) kregen pas laat in hun leven kinderen. Later dan eerdere generaties gewend waren. Of stierven vroeg. Tegenwoordig krijgt men aantoonbaar steeds later kinderen. Ik ben daar zelf een voorbeeld van. Eerst genieten we van onze jeugd en dan maken we carriére en dan krijgen we kinderen, als we tegen de 40 zijn. Oudere of afwezige vaders. Misschien leidt dat tot minder hechting? Of minder overdracht van waarden? Tot meer gevoel van gemis? Nee, dat geloof ik nou ook weer niet. Dat is te simpel.
Planning (1)
Vrijdag 22-12-2006
De donkere dagen voor Kerstmis (zie foto hiernaast) Vanmorgen heb ik Patrick gebeld van Krijgsman Watersport. Ze hebben de aanvullende opgaaf van al gemaakte kosten van Numansdorp ontvangen. De Engelse vertaling (voor Jeanneau in Frankrijk) van het expertiserapport had Den Drijver begin deze week zullen aanleveren, maar is er nog steeds niet. Dat schiet dus niet op.
Daarna reed ik naar Numansdorp. Lowy zou nog vanmiddag de exacte week aan Krijgsman doorbellen, waarin de verwarmde loods beschikbaar is voor de mensen van Jeanneau.
Interessant: van de week hebben ze de Jeni Be Good III op de wal gezet, het zusterschip van Dulce, dat ze vorig jaar aangepakt hebben vanwege dezelfde kielproblemen. Natuurlijk hebben de jongens grondig gekeken hoe de kiel zich na een seizoen varen gedroeg. Hij zat nog zo vast als een huis! Wat hadden ze vorig jaar in grote lijnen gedaan:
- de kiel verwijderd
- de scheepshuid in het hele kielgebied binnen en buiten afgefreesd tot aan de waterlijn en met o.a. Kevlar verdikt tot ongeveer 2,5 cm
- een extra spant gebouwd in het segment direct achter de mast
- de kiel er weer op gezet (een karwei dat erg nauw luistert).
Jeni Be Good III staat op dit moment te koop bij Hetterschijt in Willemstad met een vraagprijs van 169.000 euro. Dat is een mooie prijs. De toekomstige eigenaar krijgt in en elk geval een schip met een deugdelijke kielconstructie.
Zo moet het bij Dulce dus ook gebeuren.
Aan het eind van de middag heb ik nog even bij Patrick gecheckt of hij de definitieve datum van Numansdorp had doorgekregen. Dat was het geval, het wordt week 6 (van maandag 5 t/m vrijdag 9 februari 2007) Hij had het al aan Jeanneau in Frankrijk doorgegeven. Ook daar gaat het kerstreces in. Vanaf nu zijn ze dicht tot 8 januari a.s. Ik ben benieuwd of het allemaal gaat passen. Maar een andere mogelijkheid heeft Numansdorp niet. Het is ze gelukt om die week beschikbaar te maken, doordat hun eigen polyesterman Walter-Jan tussen Kerst en Nieuwjaar doorwerkt, zodat een andere klus een week eerder klaar is. Het moet dus gewoon passen!
Ik heb de Meteoscan CD-rom van boord gehaald. Dat programma gebruik ik om via de HF-radio weerkaartjes en -berichten op het computerscherm te krijgen. Even uitzoeken of er updates zijn.
Dood door schuld
Zaterdag 23-12-2006
Vanmiddag lag de nieuwe Zeilen in de brievenbus (nr 1, januari 2007) Verrassing! In de vaste rubriek Laatste pagina staat ditmaal een bijdrage van redacteur Henk Bezemer over fouten in kielconstructies van jachten onder de titel "Dood door schuld". Een titel die je niet mis kunt verstaan! Het voorbeeld dat hij noemt van een vriend "met een zes jaar oude (moet trouwens vier jaar oude zijn - TZ) 43-voeter van een bekend merk" gaat over onze Dulce.
Enkele citaten:
"De kwaliteit van een werf is meestal af te lezen aan de zorg die is besteed aan het ontwerp, de constructie en de ophanging van de kiel. Heeft een bepaald type boot kielproblemen, dan ebt de schok onder zeilers nog maanden na. Het betekent meestal het einde van het type jacht en soms zelfs van de werf"
"Het onderzoek loopt nog (naar ons kielprobleem - TZ). Maar een spontaan zwenkende kiel schokt mijn vertrouwen in de botenbranche. Wie ook de schuldige is, bouwer of verbouwer, na een fataal ongeluk is hij medeplichtig aan de dood van zeilers die op zijn kundigheid vertrouwden"
Twee opmerkingen:
- het expertiserapport is er inmiddels. Het is genadeloos in zijn conclusies (zie dit Logboek, 7 december 2006): "Het is nagenoeg zeker dat het mankement vanaf de bouw aanwezig is in het vaartuig. Het verder varen met deze constructie achten wij niet verantwoord"
- ik heb geen verbouwing door de importeur laten uitvoeren (tanks onder de kajuitvloer) dus het gaat inderdaad om het oorspronkelijke ontwerp van de Jeanneau-fabriek.
Aan het eind van zijn artikel doet Henk een oproep aan eigenaars van jachten die niet meer dan een jaar of zeven oud zijn: "meld ons uw problemen met de kielconstructie. Reageer daarom op www.zeilen.nl " Daar kun je ook het artikel lezen. Ik ben erg benieuwd naar de reacties!
Kerstmis
Maandag 25-12-2006, 1e Kerstdag
Gisteren hadden we onze flat in De Oude Silo vol met kinderen en kleinkinderen. Druk maar erg gezellig! Mijn dochter Floor was over uit Londen, mijn oudste zoon Rommert was er met zijn vriendin Esther. Helaas moest mijn jongste zoon Bas werken, hij ploetert in de afwaskeuken in een eetcafé. Daar is het toptijd, nu. Van de kant was Ans waren Derrick & Kate (en kleinkind Liam) er niet. Zij hebben een Kerstcruise op de Rijn dus moeten ook werken.
Voor ieder was er een cadeautje onder de kerstboom. Zelf werd ik verblijd met een set slangklemmen en een set trechters, aanvulling van de voorraad aan boord. Geweldig, zulke gelegenheden waarop ze (bijna) allemaal bij elkaar zijn! En helaas maar al te schaars. Zie foto hiernaast en nog 4 hier.
Per e-mail kwam er een verrassend berichtje van Tom en Marieke van Kooten, collega-zeilers, die over ongeveer twee jaar willen vertrekken voor een rondje Atlantic en overwegen daarvoor de Jeni Be Good III, het zusterschip van Dulce, te kopen. Op onze website lazen ze met schrik over ons kielprobleem.
Makelaar Hetterschijt had hen wel verteld dat de Jeni kielproblemen had gehad nadat ze aan de grond was gelopen en in Numansdorp was gerepareerd. Ze lieten - heel verstandig - daarom een uitgebreide aankoopkeuring doen. De expert heeft, mailden ze, ontzettend veel tijd besteed aan het zowel van buiten als van binnen bekloppen en controleren van de kielconstructie. Ook hebben ze de boot in de banden een aantal keren op de kiel laten zakken. Geen enkele beweging. Volgens hun expert was het een geluk bij een ongeluk dat de vorige eigenaar met de boot aan de grond was gelopen, waardoor er nu na de grondige reparatie in Numansdorp, een stevige constructie is ontstaan. Nogmaals: zo moet het bij Dulce ook gebeuren en het is goed mogelijk dat je ook ons geval kunt spreken van een geluk bij een ongeluk.
Grijs
Woensdag 27-12-2006
Wat een saaie, grijze dag! Eender als gister, eender als voor morgen verwacht. Ans is na 4 heerlijke vrije dagen weer aan het werk.
Vanmiddag even langs de boot gereden en het doosje met alle electronische kaarten (C-map) van boord gehaald. Ik wil even kritisch kijken welke ervan een update behoeven. Vorig jaar bleek op de terugweg van Spanje dat de banken voor de Belgische kust na één jaar al behoorlijk waren verschoven.
Het was kil en somber aan boord. De boot heeft er nog nooit zó onttakeld bijgelegen. Vrijwel alles aan dek is weg, binnen is de salontafel weg en er ligt geen vloer meer, de tanks zijn weg en er zitten twee gaten in de vloer (één van het expertonderzoek, de ander van de afsluiter van de voetpomp, die eruit geschroefd is).
Op de terugweg kocht ik bij de Gamma in Gorinchem een handige, verplaatsbare bankschroef (tip in Zeilen deze week) en een nieuwe, degelijke waterpomptang. De oude is volledig versleten. Die kwam dan ook uit de 5 euro-bak.
Infelice (1)
Donderdag 28-12-2006
Vannacht was er aanleiding om weer eens diep in mijn boekenkasten te spitten. Heerlijk! Zal ik dat niet missen als we eenmaal varen? Misschien wel maar je kunt niet alles hebben noch meenemen en het Internet geeft vandaag de dag ook veel.
In elk geval leidde het tot een ontboezeming die je vindt in de rubriek Beschouwingen > 28-12-2006.
Corot
Vrijdag 29-12-2006
Gisteren is de satelliet Corot gelanceerd. "De eerste in een reeks planetenjagers", meldt de NRC. Corot gaat op jacht naar aardachtige planeten om andere sterren (dan de zon). Planeten waar mogelijk leven is ontstaan. In de rubriek Beschouwingen ga ik er wat verder op in. Terug naar boven
Infelice (2)
Zaterdag 30-12-2006
Eergisteren schreef Frits Abrahams een tweede column in NRC/Handelsblad over de ongelukkige omgang van Franz Kafka met Felice Bauer en gisteren een derde. Hij twijfelt gelijk de latere biografen aan de late claim (in 1940) van Grete Bloch, destijds vriendin van Felice en verliefd op Franz, dat zij ooit - in 1914 - een kind baarde van Kafka. Een jongetje dat in 1921 gestorven zou zijn.
Het ontlokte me nog een beschouwing over Kafka en zijn ongelukkige liefdes. Zie Beschouwingen > 30-12-2006
Het drama van de Welsh Dragon
Gisteren heb ik me nog eens verdiept in het drama van de Welsh Dragon, het 11-meter polyester zeiljacht dat ergens na 3 november 2003 op de Atlantische Oceaan verongelukte. De lichamen van beide opvarenden, Jan-Jaap Toxopeus en Hein Bart, zijn nooit terug gevonden. Ik schreef er een Beschouwing over die je in de gelijknamige rubriek vindt onder > 31-12-2006.
website maken