Logboek 2010/1 (Kreta>Fethiye)
Andel (20)
Woensdag 27-01-2010
Gisteravond herhaalt men op Radio 4 de uitzending van de Zaterdagmatinee. Opnieuw luister ik naar het vioolconcert (uit 2008/2009) van de Oostenrijkse componist Thomas Larcher, uitgevoerd door Isabelle Faust , met het Radio Filharmonisch Orkest onder leiding van Ed Spanjaard. Het is nu beter te volgen, men heeft het incident met de gebroken snaar van de soliste weg gemonteerd. Het werd overigens voor haar geschreven en ik vind het nog mooier dan afgelopen zaterdag. Eens zien of er al een opname op CD bestaat.
Het vriest vannacht rond de 10° De rivier ligt weer dichtgevroren, eenden en waterhoentjes scharrelen ogenschijnlijk verbaasd op de ijsspiegel heen en weer totdat een voorbijvarende rivieraak het openbreekt. Ik ben veel onderweg vandaag. Eerst breng ik Ans naar haar moeder in Gorcum. Dan rijd ik door naar Muiderzand, naar de watersportzaak van George Kniest. Voorbij Utrecht ligt veel meer sneeuw dan bij ons. Ik heb mijn electronische kaartcartridge (C-map NT+) van het oostelijk bekken van de Middellandse Zee meegenomen uit Kreta om bij Kniest te laten updaten. Ook koop ik er eentje van de Rode Zee en de Arabische Zee. Die loopt tot voorbij Oman (zie hierbij) Waarom? Tja, per slot weet je het nooit. Als we dit seizoen inderdaad in de Rode Zee komen dan willen we misschien ook wel naar Sudan, Eritrea, Djibouti en Yemen. Of langs de kust van Yemen naar Oman. Die kust is tamelijk veilig geworden door de patrouillerende marineschepen van veel naties. De Somalische piraten hebben daardoor hun operatiegebied sterk naar het zuiden verlegd. Het doet me trouwens goed, merk ik, om weer met reisvoorbereidingen bezig te zijn.
Om vier uur zijn we weer terug in Andel. In de brievenbus ligt een envelop uit Kreta. Geert & Ine hebben een CD-RW opgestuurd met foto´s en films van de kerstviering eind vorig jaar in Ayíos Nikoláos. Daar gaan we vanavond eens genoeglijk samen naar kijken! Er zit een lieve brief bij. In een P.S. onderaan schrijven ze - doelend op de foto van een vijg die op een prostaat lijkt vorige week - "Als je een gedroogde pruim op een bord legt krijg je hele andere associaties!" Welke, zeggen ze niet (ik zou het niet weten) De radio kondigt sneeuw overgaand in regen aan. De komende dagen is het helaas kwakkelweer.
Het huidige pensioenstelsel is zonder aanpassingen onhoudbaar, schrijft de NRC vandaag. Er verscheen een rapport van een commisie (Commissie Goudswaard) die dat onderzocht heeft op verzoek van mininster Donner. Het verwondert me niet, ik schreef er eerder over. In de achterliggende jaren zijn de uitkeringen al geleidelijk versoberd door het vervangen van de eindloonregeling door de middenloonregeling en door het niet (volledig) toekennen van de jaarlijkse indexaties. In dezelfde periode werden de dure OBU- en andere prépensioenregelingen afgeschaft en de premies verhoogd. Kennelijk is dat niet voldoende. Ik kan me nog goed herinneren hoe destijds ons pensioenfonds PGGM, nu PFZW, beloofde dat de uitkeringen niet alleen waardevast, maar zelfs welvaartsvast zouden zijn. Dat is dus al jaren niet meer het geval. Ontgroening en vergrijzing (minder jongeren, meer ouderen én een langere levensverwachting) plus de lage rente, de kredietcrisis en tegenvallende beleggingsresultaten ondermijnen de dekkingsgraad. Misschien was één van de drie ontwikkelingen nog wel te behappen geweest, zeker de eerstgenoemde, in de pensioenwereld is men immers gewend te werken met voortdurend geherijkte sterftetabellen en dergelijke. Maar niet alledrie tegelijk. Ons stelsel is dan nog - anders dan in de meeste buitenlanden - vooral gefinancierd met al betaalde premies en verder met de opbrengsten van rente en beleggingen over die gelden. Iedere gepensioneerde heeft voor zijn of haar eigen ouderdomspensioen gespaard. In veel andere EU-landen wordt het betaald uit de belastingpot of door de premies van de mensen die werken. Dat is nog hachelijker omdat het in die landen op het financieringstekort drukt en dus ten koste van de waarde van de euro kan gaan, waarin ook onze pensioenen uitgekeerd worden. Tja, we zien wel, in beginsel sta je als individuele pensionado machteloos tegenover zulke ontwikkelingen en ons zeilende zwerversbestaan is niet erg duur. Terug naar boven
website maken