Logboek 2009/2 (Çanakkale> Odessa>Kreta)

Ans krijgt de vaccinatie tegen de Mexicaanse griep

Woensdag 18-11-2009

Een aantal lezers heeft per e-mail of in het Gastenboek gereageerd op de klacht van Gerard Elings over stagnaties bij het laden van de website. Geen van hen meldt dergelijke problemen en een aantal geeft de tip om de URL van het laatste verslag op te nemen bij je Favorieten. Dat is dit halfjaar https://www.sailing-dulce.nl/home/12#onderlog92 Het laden gaat dan beduidend sneller en in hezelfde Gastenboek meldt Gerard de verbetering ook. Vergeet alleen niet om het adres ieder halfjaar te actualiseren (na Oud & Nieuw wordt de extensie bijvoorbeeld /13#onderlog101)/

Het is vandaag een stormachtige dag. Aan de kust staat vanmidddag een zuidwesterstorm Bf 9 maar het is tegelijkertijd met 14 - 18° Celsius opmerkelijk zacht. Het einde van het uitzonderlijk zachte weer is nog niet in zicht, meldt het KNMI. Men verwacht dat de temperaturen tot zeker het einde van deze maand ruim boven normaal blijven. Daarmee staat nu al vast dat november een van de zachtste wordt sinds het begin van de metingen.

We rijden naar onze huisarts voor de vaccinatie tegen de Mexicaanse griep (foto hierboven). We zijn er in elk geval op tijd mee. Tot dusver zijn er weinig bijwerkingen gemeld. De tweede vaccinatie na drie weken zal erbij in schieten. Dat is niet erg, in veel landen wordt ook slechts eenmalig gevaccineerd.

´s Middags rijd ik naar Utrecht. Harde windvlagen trekken aan het auto´tje. Ik parkeer in de garage aan de Springweg. Bij Free Record Shop op de Oudegracht hebben ze de nieuwe Harry Potterfilm op DVD: Harry Potter and the Half-blood Prince. Ik koop er een, we hebben de eerdere films aan boord. Aan de leestafel van Graaf Floris op de Vismarkt lees ik de krant bij een kop thee. Buiten wordt het donker. Als ik het etablissement verlaat striemt de regen in mijn gezicht. Windvlagen jakkeren om de straathoeken en jagen natte bladeren bijeen op een hoop. Mijn paraplu klapt om als ik de Lijnmarkt op loop. Mensen haasten zich met gebogen schouders naar huis. De kletsnatte klinkers glinsteren in het licht van de Sinterklaasetalages. Vele novembers woonde ik in deze stad. Opeens voel ik een kleine paniek in me om het onstuitbaar voortjagen van de tijd, altijd in dezelfde richting, altijd vooruit naar wat nooit bereikt lijkt te mogen worden. Terug naar boven