Logboek 2009/2 (Çanakkale> Odessa>Kreta)

Het gerechtsgebouw in Almelo

Vrijdag 13(!)-11-2009

Om half zeven loopt de wekker af. Ik moet om 10 uur in het gerechtsgebouw van Almelo zijn om te verschijnen in het kabinet van de rechter-commissaris voor het getuigenverhoor in strafzaak tegen Jansen Steur. Omdat er geen files gemeld worden, neem ik de wat snellere route langs Utrecht en Amersfoort. Om half tien ben ik bij het gerechtsgebouw (foto hierboven). Na het passeren van de veiligheidscontrôle heb ik nog 20 minuten. In een rek vind ik een folder met de titel "U bent getuige in een strafproces", die ik plichtsgetrouw doorlees. Geen nieuws ten opzichte van de dingen die ik eerder deze week van de advocaat van MST hoorde. Ik kijk rond. Diverse groepjes formeren zich rond advocaten in toga. In de hal hangt een intrigerend schilderij met een tamelijk clownesk tafereel met twee mannen en een nogal blote vrouw (foto hier). Het doet denken aan sommig werk van de Belgische schilder James Ensor en draagt de titel "Regelrecht" en is gesigneerd Gierveld & Gierveld, 1999. Ik maak er een foto van in het voornemen later eens uit te zoeken wat de achtergrond van dit schilderij is. Dan word ik opgehaald door de griffier, die in contrast met zijn (voor mij) toch wat deftige functie een trui en een spijkerbroek draagt. Hij ontsluit een deur van een afgesloten gang en brengt me naar de zittingzaal. Ik zit op enige afstand van de tafel van de rechter-commissaris die de zitting opent en enige vragen stelt, bijvoorbeeld om mijn identiteit vast te stellen - hoewel ik me niet verder hoef te identificeren. De advocaat en de officier van justitie zitten ieder aan een tafeltje ter weerszijden van me, ik heb geen tafeltje. Tja, hoe verliep het verhoor? De advocaat is meestal bezig me te bevragen. Hij heeft een Brabantse tongval en lijkt me wel een aardige jongeman. De officier is gereserveerd en daar kan ik me wel iets bij voorstellen, want natuurlijk vertel ik ook over de regeling die ik destijds - begin 2004 - met een van zijn collega´s overeenkwam rond het vertrek van Jansen Steur. Een contact waarvan het Openbaar Ministerie nu zegt dat het nooit heeft plaatsgevonden. Het hele verhoor duurt maar liefst drie uur. Ik heb me echter geen moment in het nauw gebracht gevoeld. De rechter-commissaris vraagt me zorgvuldig het door de griffier opgetekende relaas door te lezen. Ik breng enige minimale wijzigingen aan, onderteken het en dat is dan dat.

Terug in de hal tref ik Patrick Edgar, ten tijde van de affaire hoofdinspecteur bij de IGZ en tot voor kort bestuurder in het Westfries Gasthuis te Hoorn. Ik ken hem al veel langer, toen hij nog in het Hofpoort Ziekenhuis in Woerden werkte. Hij wordt na mij verhoord. Verder tref ik er Rob Vorkink van RTVOost en Lucien Baard van TC/Tubantia. In de affaire Jansen Steur trekken zij gezamenlijk op en zij ontdekten in januari jl. de omstreden neuroloog in een Duits ziekenhuis. Voor het "exclusieve gesprek" nemen ze me mee naar het Theaterhotel, waar de cameraploeg een opzet heeft gemaakt in het restaurant, waar ik rustiek gezeten in een stoel voor een brandend haardvuur geïnterviewd wordt. Het gaat vlot, we hebben zomaar 22 minuten vol. Dat is teveel, dus er moet in geknipt worden. Vanavond is het resultaat te zien in "In de Wandelgangen" op RTVOost. Daarna stelt Lucien Baard nog wat aanvullende vragen. Ik rijd naar huis terug via de A50, om de files te vermijden, die eind van de middag rond Utrecht verwacht mogen worden. Maar ook op de A50 staat een file voor de Waalbrug bij Ewijk. Om vijf uur ben ik in Gorcum terug. Hoe ik het eraf bracht zal ik pas morgen zien via "Uitzending gemist", want vanavond eten we in de binnenstad van Gorcum met zwager Cees en schoonzusje Mieke. Zij behartigen onze post op hun adres in het onzalige Papendrecht. Onzalige Papendrecht? Wie dat niet snapt leze onze geschiedenis met het verkrijgen van een zogenaamd briefadres aldaar. Terug naar boven